Πλησιάζουν οι μέρες του Πάσχα που παραδοσιακά συνοδεύεται από την μεγάλη φυγή των ανθρώπων από τα μεγάλα αστικά κέντρα με κατεύθυνση προς τις πατρογονικές εστίες.
Αλήθεια τι είναι αυτό που μας οδηγεί σε αυτές τις αποδράσεις;
Τι είναι αυτό που μας κάνει να θέλουμε να βρεθούμε στα μέρη που γεννηθήκαμε, στα μέρη που πρωτοπερπατήσαμε;
Τι είναι αυτό που κάνει ακόμα και ανθρώπους που δεν έχουν γεννηθεί σε χωριό να βρεθούν εκεί, ακολουθώντας κάποιον συγγενή ή φίλο;
Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό είναι απόδραση. Μια απόδραση από την καθημερινότητα, μια κίνηση που μας κάνει να αφήνουμε πίσω μας όλα εκείνα που μας γεμίζουν πίεση.
Απόδραση σε ένα μέρος που με την ηρεμία που προσφέρει, λειτουργεί λυτρωτικά σαν «αποτοξίνωση», που μοιάζει επιβεβλημένη από τις σύγχρονες συνθήκες στις μεγαλουπόλεις, εκεί όπου το Πάσχα μοιάζει σαν ένα απλό τριήμερο.
Αντίθετα το Πάσχα στο χωριό ή το νησί, έχει την δικιά του βαρύτητα, με το τελετουργικό της Μεγάλης Εβδομάδας να κυριαρχεί και να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο αυτής της απόδρασης.
Όλα εκεί μοιάζουν διαφορετικά, σα να τα βλέπουμε πρώτη φορά έστω και αν τα έχουμε ξαναζήσει, εκεί αυτή είναι και η μαγεία αυτών των στιγμών.
Βέβαια το Πάσχα στο χωριό δεν έχει να κάνει μόνο με τοπία και έθιμα. Είναι επίσης μια χρυσή ευκαιρία να επανασυνδεθούν οικογένειες, να περάσουν ποιοτικό χρόνο μαζί, να μοιραστούν εμπειρίες, κάποιοι να θυμηθούν τα παλιά και οι νεώτεροι να μάθουν πράγματα για το παρελθόν με την πολύτιμη βοήθεια κάποιου παππού, ή της γιαγιάς.
Κάπου εκεί μπορείς να καταλάβεις ότι η ευτυχία είναι στα απλά πράγματα, ενώ καλό θα είναι να μάθουμε στα παιδιά μας πόσο όμορφο είναι το παιχνίδι στη φύση.
Ακόμα καλύτερα βέβαια αν το σήμα στο κινητό δεν είναι τόσο καλό ή αν κολλάει το ιντερνέτ, που θα μας δώσει την ευκαιρία να αφήσουμε πίσω τα κινητά μας, εκτός αν τα θέλουμε για να αποθανατίσουμε στιγμές.
Στιγμές όπως το μάζεμα γύρω από το τραπέζι, την προετοιμασία του οβελία, χαμογελαστά πρόσωπα στα ψησίματα, στο τσούγκρισμα των αυγών ή στην κατάνυξη της περιφοράς του Επιταφίου και μετά της Ανάστασης.
Εκεί που όλα αυτά έχουν μια αυθεντικότητα και επαναλαμβάνονται χρόνο με το χρόνο το ίδιο.
Αν βρεθείτε λοιπόν φέτος στο χωριό σας, μην αφήσετε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Χτίστε ξανά την σχέση σας, πρωτίστως με τον εαυτό σας και με τους δικούς μας ανθρώπους, έτσι ώστε με την επιστροφή σας να σας μένει αυτή η γλυκιά προσμονή για την επόμενη φορά…
