Το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου παραμένει ανοιχτό εδώ και πολλά χρόνια. Η επιλογή της κυβέρνησης Τσίπρα, όμως, να το αναδείξει και η «θαρραλέα» πράξη του πρωθυπουργού να το προβάλει στη συνάντησή του με την Άνγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο είχε ένα πρώτο ουσιαστικό αποτέλεσμα: υποχρέωσε τη Γερμανίδα Καγκελάριο να αναγνωρίσει έστω ότι υπάρχει μια ηθική δέσμευση της Γερμανίας, την οποία η ίδια «δεν ξεχνά», όπως ακούστηκε να λέει.
Μόνο που νωρίτερα και ο Αλέξης Τσίπρας έκανε… μισό βήμα πίσω: είχε αναφερθεί σε «ηθικές» και όχι «υλικές» διεκδικήσεις, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τον αγώνα του Μανώλη Γλέζου εντός και εκτός Ευρωκοινοβουλίου, αλλά και τις -μετεκλογικές- δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης, Νίκου Παρασκευόπουλου για εκτέλεση της απόφασης του Αρείου Πάγου για το Δίστομο. Η τοποθέτηση του πρωθυπουργού, μάλιστα, υποχρέωσε σε αναδίπλωση και τον κ. Παρασκευόπουλο.
Αν, πάντως, το θέμα των αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου αποτιμηθεί έστω και «ηθικά» στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, θα συνιστά κι αυτό κέρδος. Θα αποτιμηθεί, όμως;
