Η δικαίωσή τους ασφαλώς ήταν θέμα ηθικής τάξης, αφού οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών είχαν πέσει θύμα μιας παράλογης εμμονής για «μαχαίρι» στο Δημόσιο, η οποία δεν έφερε ουσιαστικά οικονομικά αποτελέσματα, παρά μόνον «ανθρωποθυσίες» στους δανειστές. Δικαίως λοιπόν η επιστροφή τους στην εργασία συνοδεύτηκε από χαρές και πανηγύρια, αλλά όχι από τις ίδιες: από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και υπουργούς, οι οποίοι έσπευσαν να φωτογραφηθούν δίπλα τους και να πάρουν λίγη από τη δόξα τους, ενώ οι γυναίκες με τα κόκκινα γάντια πέρασαν και την πόρτα του Μαξίμου, προκειμένου να συναντήσουν τον πρωθυπουργό.
Το δικαίωμα στην εργασία, όμως, είναι ιερό για όλους. Όχι μόνο για τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών ή, για παράδειγμα, για τους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Και αυτό θα πρέπει να είναι μία από τις βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης, όταν η (δηλωμένη) ανεργία παραμένει στο 26%. Μόνον όταν την αντιμετωπίσει, θα υπάρχει και το ηθικό πλεονέκτημα και οι «εορταστικές» φωτογραφίες θα έχουν πραγματική αξία.
