Ο τρόμος από τις επιθέσεις των τζιχαντιστών στο Παρίσι πάγωσε την παγκόσμια κοινή γνώμη, μεταξύ των οποίων ασφαλώς και την ελληνική. Οι προεκτάσεις της υπόθεσης, δεδομένης και της σύνδεσης των τρομοκρατικών επιθέσεων και απειλών με το προσφυγικό, είναι πολλαπλές και κρύβουν παγίδες για την Ελλάδα. Πέραν ενδεχομένως των πραγματικών κινδύνων που και η ίδια αντιμετωπίζει, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δύσης, όταν η «συμμαχία» κηρύττει τον πόλεμο στο Ισλαμικό Κράτος.
Κι όπως σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις, οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τη Γαλλία και το λαό της ήταν αυθόρμητες και πηγαίες. Ακόμη και τώρα, όμως, αποτύχαμε να είναι ενιαίες και συντονισμένες. Τρεις διαφορετικές εκδηλώσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης, από διαφορετικές κινήσεις πολιτών και διαφορετικά πολιτικά κόμματα, διοργανώθηκαν την επόμενη κιόλας ημέρα του αιματοκυλίσματος στο Παρίσι – διότι οι διοργανωτές δεν κατάφεραν για τους δικούς τους λόγους να συνεννοηθούν μεταξύ τους.
Αιμίλιος Περδικάρης
