Αυτή η Εθνική ομάδα μπάσκετ, παραλίγο να μας τρελάνει όλους. Πρωταθλήτρια Ευρώπης πέρσι, 2η στον κόσμο φέτος, μια ανάσα από την κορυφή. Επιτυχημένο το σχόλιο του συναδέλφου Στέλιου Μαρκάκη στο Sportime: «Δεν πρέπει να λέγεται Εθνική Ελλάδος η Εθνική μας, αλλά Εθνική Ελλήνων. Γιατί δεν έχει καμιά σχέση με το πρόσωπο της σημερινής Ελλάδας».
Αν κάποιος ερχόταν ξαφνικά να δει τα μπασκετικά δρώμενα στη χώρα μας, και μετά του έλεγαν ότι η Εθνική ομάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης και δευτεραθλήτρια κόσμου, θα μας περνούσε για τρελούς. Αν έβλεπε την μιζέρια στα μπάτζετ των ΚΑΕ, τη «φίλαθλη» ατμόσφαιρα που επικρατεί στα γήπεδα, αν έβλεπε τις ελληνικές ομάδες γεμάτες ξένους παίκτες, αν έβλεπε τα ανύπαρκτα τμήματα υποδομών των ομάδων, που αδυνατούν να βγάλουν νέους παίκτες, τότε πραγματικά θα απορούσε πως η Εθνική ομάδα αυτής της χώρας έφτασε μέσα σε δύο χρόνια σε τόσες διακρίσεις. Κι όμως, χάρη στο πείσμα του Παναγιώτη Γιαννάκη και των συνεργατών του και το ταλέντο των 12 παιδιών του, η Εθνική εκτοξεύτηκε στην κορυφή του κόσμου. Μικρή σημασία έχει αν δεν την κατέκτησε. Σημασία έχει ότι κάποιος βρέθηκε επιτέλους να εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο τρόπο τα προσόντα των παικτών, κάτι που κανείς πριν τον Γιαννάκη δεν είχε καταφέρει.
Ελπίζουμε η «μαγιά» αυτή να μην χαθεί. Η Εθνική μας να συνεχίσει με την ίδια δυναμική και τους ίδιους στόχους, και να γίνει και πάλι η Εθνική αγαπημένη όλων των Ελλήνων.