Σύμφωνα με τον δήμαρχο Πεντέλης Δημήτρη Στεργίου-Καψάλη, η συγκεκριμένη κάμπια που προκάλεσε ζημιά στα δενδρύλλια της αναδάσωσης και πριν από δύο χρόνια, δείχνει εφέτος να επεκτείνει το καταστροφικό της έργο και στα πεύκα της φυσικής αναδάσωσης!
«Η έξαρση που παρατηρείται, τόνισε ο κ. δήμαρχος στην «Α», ενδεχομένως να οφείλεται στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στην εξασθένηση των αντιστάσεων των πεύκων. Το πρόβλημα πάντως, επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί άμεσα με βιολογικό αεροψεκασμό, έτσι ώστε και τα πεύκα της τεχνητής και φυσικής αναδάσωσης να σωθούν και να μην επηρεαστεί καθόλου η πανίδα. Ο ΣΠΑΠ, πρόσθεσε, κινείται ήδη προς αυτή την κατεύθυνση. Έχει κάνει τις πρώτες επαφές με εταιρεία βιοψεκασμού και σύντομα πρόκειται να υποβάλει αίτημα στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, προκειμένου να στηριχθεί οικονομικά η όλη προσπάθεια».
Ο κ. Δημήτρης Στεργίου-Καψάλης γνωστοποίησε ότι η περιοχή που έχει πληγεί περισσότερο μέχρι αυτή τη στιγμή από την επιδρομή της πιτυοκάμπης είναι το Λυκόρεμα. «Εκτιμώ, είπε, ότι πολλά δενδρύλλια από τον Άγιο Νικόλαο και κάτω και ιδιαίτερα στις ανατολικές πλαγιές (υψώματα Μαυρονόρες), κινδυνεύουν να ξηρανθούν μετά τον Φεβρουάριο, αφού αυτόν τον μήνα οι κάμπιες βγαίνουν από τα κουκούλια τους και τρέφονται με πευκοβελόνες. Πρέπει λοιπόν να επέμβουμε έγκαιρα για να μην εξαπλωθεί το πρόβλημα. Γι’ αυτό κρούομε τώρα τον κώδωνα του κινδύνου στην κεντρική εξουσία, ελπίζοντας ότι θα ανταποκριθεί θετικά στο αίτημά μας και δεν θα κωφεύσει όπως πριν από δύο χρόνια όταν πρωτοεμφανίστηκε το συγκεκριμένο πρόβλημα».
Η πιτυοκάμπη των πεύκων
Η πιτυοκάμπη (κάμπια των πεύκων) είναι ένας από τους σημαντικότερους εχθρούς της Πεύκης τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις άλλες παραμεσόγειες χώρες. Προσβάλλει τις βελόνες όλων των ειδών Πεύκης, σε όλα τα υψόμετρα που φύεται το δέντρο. Περισσότερο ευαίσθητα είναι τα νεαρά δενδρύλλια, και τα ενήλικα δέντρα που φύονται σε ξηρά και φτωχά εδάφη. Μεγαλύτερη αντοχή παρουσιάζει στο έντομο η Πεύκη η πίτυς (Κουκουναριά) ενώ μεγαλύτερη ευπάθεια παρουσιάζει η Πεύκη η χαλέπιος (Πεύκη η κοινή) και λιγότερο η Πεύκη η δασική.
Το τέλειο θηλυκό έντομο (πτερωτή μορφή) ωοτοκεί (Σεπτέμβριο έως και Νοέμβριο) σε μεμονωμένες πευκοβελόνες περιβάλλοντάς τις με 100 έως 300 αυγά περιμετρικά της πευκοβελόνας υπό μορφή κυλίνδρου, ο οποίος καλύπτεται από λεπιοειδές περίβλημα που αφήνει το έντομο από την κοιλιά του. Στη συνέχεια από τα αυγά βγαίνουν οι νεαρές προνύμφες οι οποίες συγκεντρώνονται σε ακραία τμήματα του δέντρου (κατά προτίμηση στη νεαρή βλάστηση) κατά αποικίες, δημιουργώντας αραχνοΰφαντες φωλιές, μέσα στις οποίες ανδρώνονται και οι οποίες κρέμονται από τα κλαδιά των πεύκων με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο. Τα υπολείμματα του ξύλου, αποτέλεσμα της τροφής των προνυμφών, συσσωρεύονται στο κάτω μέρος του αραχνοΰφαντου καταφυγίου τους. Οι προνύμφες αφού ανδρωθούν εξέρχονται από την αποικία νωρίς την Άνοιξη κατατρώγοντας αδηφάγα τις πευκοβελόνες, δημιουργώντας έντονες ξηράνσεις στο φύλλωμα και τα κλαδιά του δέντρου.
Το έντομο παρουσιάζει δραστηριότητα κατά την κρύα περίοδο του έτους, ενώ περνά τους θερμούς μήνες υπό μορφή χρυσαλίδας μέσα στο χώμα. Για να ολοκληρώσουν τον βιολογικό κύκλο τους, πέφτουν στο έδαφος όπου δημιουργούν σειρές υπό μορφή αλυσίδας, αναζητώντας την κατάλληλη τοποθεσία (μαλακό χώμα) που θα μετατραπούν σε χρυσαλίδα για να περάσουν τη θερμή περίοδο του έτους.
