Συνέντευξη: Τάσος Μεργιάννης
Στις 26 Απριλίου κυκλοφορεί το νέο του μυθιστόρημα με τίτλο «Φως μέσα στη θύελλα» (εκδόσεις Διόπτρα). Αυτό στάθηκε αφορμή για μια συζήτηση εφ’όλης της ύλης με έναν από τους πλέον ευπώλητους συγγραφείς της νέας γενιάς του σήμερα.
Λίγο πριν αναλάβει τα καθήκοντά της στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ, η παλαιοντολόγος Φωτεινή Μέλιου κάνει ένα ταξίδι στην Ελλάδα, στο νησί όπου μεγάλωσε, την Άθωρα. Η γνωριμία της, όμως, με τον Γκάμπριελ αλλάζει τα δεδομένα της ζωής της και η επιβλητική παρουσία του την παρασύρει σε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Μια απότομη καταιγίδα ξεσπά στο νησί, εγκλωβίζοντας κατοίκους και επισκέπτες. Η ραγδαία επιδείνωση του καιρού αποκόπτει κάθε επικοινωνία και η Φωτεινή καλείται να βοηθήσει τις Αρχές όταν ένας ιερέας βρίσκεται άγρια δολοφονημένος. Η αποκάλυψη ότι παρόμοιες δολοφονίες έχουν γίνει και σε άλλα μέρη του κόσμου, περιπλέκει την κατάσταση. Στην Άθωρα δεν παγιδεύονται μόνο οι κάτοικοι, αλλά και ο δολοφόνος. Ποιος ο ρόλος της Σοφί, της μυστηριώδους γυναίκας που χρόνια ζει σε μια σπηλιά του νησιού, απομονωμένη και αμίλητη; Όταν η καταιγίδα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της και τα στοιχεία της φύσης ενωθούν με τη μανία του δολοφόνου, η επιμονή της Φωτεινής θα γίνει το μόνο Φως μέσα στη θύελλα».
Έτσι περιγράφει ο Κώστας Κρομμύδας την υπόθεση του νέου του βιβλίου με τίτλο «Φως μέσα στη θύελλα» (εκδόσεις Διόπτρα) που κυκλοφορεί στις 26 Απριλίου. Μετά από πέντε μυθιστορήματα και έξι συνολικά βιβλία, ο αγαπημένος ηθοποιός – συγγραφέας του κοινού μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει πλέον «κτίσει» το δικό του πιστό αναγνωστικό κοινό που περιμένει πως και πως κάθε καινούργια του δουλειά. Λίγο πριν ξεκινήσει την ανά την Ελλάδα περιοδεία για το promotion του νέου βιβλίου, ο Κώστας Κρομμύδας μιλάει στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ για όλα.
Σε ποια κατηγορία θα ενέτασσες το νέο σου βιβλίο;
Θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα αισθηματικό θρίλερ, αν και δεν μου αρέσουν οι κατηγοριοποιήσεις των βιβλίων μου, γιατί δεν γράφω έχοντας στο μυαλό μου τι είδος θα γράψω. Απλώς, γράφω μια ιστορία που έχω να πω. Το πώς εξελίσσεται αυτή είναι… δικό της θέμα. Το πώς θα την χαρακτηρίσει ο κάθε αναγνώστης είναι υποκειμενικό, – και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει. Το «Φως μέσα στη θύελλα» είναι ένα βιβλίο με πολλές ανατροπές και έντονη δράση ενώ εμπεριέχει και το αισθηματικό κομμάτι
.
Είναι το πρώτο βιβλίο σου που δεν βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα ενώ για πρώτη φορά επιλέγεις να γράφεις σε πρώτο ενικό πρόσωπο και μάλιστα ως γυναίκα. Για ποιόν λόγο;
Όλα αυτά με βάζουν σε εντελώς νέα συγγραφικά μονοπάτια. Αυτό το έκανα γιατί βαριέμαι να γράφω με την ίδια συνταγή. Νομίζω ότι όλα τα βιβλία μου πήγαν καλά ακριβώς επειδή διαφέρει το ένα με το άλλο.
«Ένας στους δύο Έλληνες δεν διαβάζει κανένα βιβλίο κατά τη διάρκεια της ζωής του» λέει μια έρευνα. Δεν είναι συγκλονιστικό αυτό;
Μη νομίζεις ότι παγκοσμίως το ποσοστό των ανθρώπων που διαβάζουν είναι μεγαλύτερο. Όσον αφορά τους Έλληνες, αν σκεφτείς ότι σε καθημερινή βάση 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι βλέπουν επί τρεις ώρες Survivor αντί να ανοίξουν ένα βιβλίο, τι να πω… Μην γκρινιάζουμε, όμως, μετά για τους πολιτικούς μας. Έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν!
Έφτασες αισίως στο πέμπτο μυθιστόρημα. Και μάλιστα, είναι σχεδόν όλα best seller. Δεν αντέχω να μην κάνω την κλασική ερώτηση: τελικά υπάρχει συνταγή επιτυχίας;
Είναι μια και ξεκάθαρη: πρέπει να βρεις την ισορροπία σε όλα. Να κυνηγάς με πάθος τους στόχους που βάζεις, αλλά να μην ξεχνάς την προσωπική σου ζωή. Υπάρχουν άνθρωποι απίστευτα επιτυχημένοι στη δουλειά τους αλλά τραγικά δυστυχισμένοι στη ζωή τους. Προσωπικά, θέλω να έχω τον ελεύθερο χρόνο να βλέπω την οικογένειά μου, να κάνω τα ταξίδια μου…
Πώς διαχειρίζεσαι, λοιπόν, τον χρόνο σου την περίοδο που γράφεις;
Έχω πρόγραμμα και δεν αφήνω τίποτα στην τύχη. Για παράδειγμα, γνωρίζω ότι σε λίγο καιρό πρέπει να ξεκινήσω να «χτίζω» το νέο μου βιβλίο. Η φράση «θα γράψω όταν έχω έμπνευση» είναι πολύ παρεξηγημένη.
Για ποιό λόγο;
Όταν λέμε «δεν έχω έμπνευση» αφήνουμε την τεμπελιά να νικήσει. Δεν έχουν γραφτεί πολλά αριστουργήματα από ταλαντούχους ανθρώπους που χρησιμοποίησαν ως δικαιολογία τη φράση «δεν έχω έμπνευση».
«Η έμπνευση θα σε βρει μόνο όταν γράφεις» έχει πει κάποιος…
Εγώ την κυνηγάω. Υπάρχουν ημέρες που δεν έχω καθόλου έμπνευση, αλλά δεν σταματάω να την ψάχνω ακόμα σε έναν περίπατο που θα πάω. Το παραγωγικό κομμάτι ενός βιβλίου δεν αφορά μόνο τη συγγραφή, αλλά και την έρευνα, τις σημειώσεις, τις κουβέντες με ειδικούς. Για το τελευταίο μου βιβλίο, για παράδειγμα, χρειάστηκε να μιλήσω με έναν μετεωρολόγο, μια αστυνομικό και έναν ψυχολόγο.
Η σύζυγός σου, Μαρίνα Γιώτη, είναι και εκείνη συγγραφέας, καθώς γράφει παιδικά παραμύθια. Αυτό λειτουργεί δημιουργικά ή ανταγωνιστικά ανάμεσά σας;
Ανταγωνισμός δεν υπάρχει γιατί οι ιστορίες που γράφουμε είναι διαφορετικές. Αντίθετα, υπάρχει μια πολύ όμορφη διαδικασία με συζητήσεις ακόμα και διαφωνίες – πάντα, όμως, δημιουργικές. Ο ένας βοηθάει τον άλλον πάρα πολύ. Αυτήν την περίοδο η Μαρίνα ετοιμάζει το νέο της βιβλίο και χθες το βράδυ συζητούσαμε για τον τίτλο και το εξώφυλλο.
Πρόσφατα το πρώτο σου μυθιστόρημα «Η ζωή που έλειπε» μεταφράστηκε στα αγγλικά. Γνωρίζω ότι μεγάλο σου όνειρο είναι να δεις μια από τις ιστορίες που έχεις γράψει να παίρνουν σάρκα και οστά σε μεγάλο τηλεοπτικό δίκτυο. Θεωρείς ότι είναι αυτό ένα πρώτο βήμα;
Ποτέ δεν ξέρεις… Από την άποψη ότι ένα βιβλίο μεταφρασμένο στα αγγλικά (με τίτλο «Cave of Silence») διαβάζεται πιο εύκολα, μπορείς να το πεις κι έτσι. Δόξα το Θεό, έχω δεχτεί πολύ καλά σχόλια από όσους έχουν διαβάσει το βιβλίο στο εξωτερικό.
Κάθε απόγευμα διατηρείς μουσική εκπομπή στον Love Radio 97,5. Είναι παλιά η αγάπη σου για το ραδιόφωνο;
Πολύ παλιά! Όταν το 1989 πρωτοβγήκε η ελεύθερη ραδιοφωνία, διατηρούσα πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό στο σπίτι μου στα Τρίκαλα. Ένας φίλος ηλεκτρονικός είχε φροντίσει για τον εξοπλισμό και θυμάμαι ότι εκπέμπαμε σε όλα τα γύρω χωριά, παίζοντας μουσική από κασέτα.
Είσαι απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου. Σήμερα που η συγγραφή αποτελεί την πρώτη σου επαγγελματική ιδιότητα, σου λείπει η διαδικασία των προβών, της παράστασης, των τηλεοπτικών γυρισμάτων;Μου λείπουν όλα αυτά χωρίς, όμως, να μου λείπει αυτό που συμβαίνει σήμερα με τους συναδέλφους ηθοποιούς και το οποίο είναι σχεδόν ερασιτεχνικό. Μιλάμε για τραγικές συνθήκες, απλήρωτη εργασία και αποτέλεσμα αμφιβόλου αισθητικής. Η φτήνια τρώει τον παρά, όπως λένε.
Είναι αλήθεια ότι πρόκειται να πάρεις μέρος σε μια διεθνή τηλεοπτική παραγωγή;
Πράγματι. Είμαι πολύ χαρούμενος που σε λίγο καιρό ξεκινάω γυρίσματα για τη σειρά «The Durrells in Corfu». Πρόκειται για μια διεθνούς φήμης παραγωγή και πρόκειται να συμμετάσχω στον τρίτο κύκλο. Πέρασα από τη διαδικασία του κάστινγκ αφού με πήραν τηλέφωνο. Από Έλληνες επίσης συμμετέχουν οι Αλέξης Γεωργούλης και Γιώργος Καραμίχος.
TA SOCIAL MEDIA, ΤΟ «DANCING» ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΝΕΛΠΙΣΤΗ ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ
To 2012 σε είχαμε δει στο show χορού «Dancing with the stars». Γιατί επέλεξες να πας;
Μου άρεσε πάρα πολύ η διαδικασία. Ήταν κάτι πολύ όμορφο και δημιουργικό. To «Dancing» ήταν από τα λίγα reality shows στο οποίο θα ήθελα να συμμετέχω. Απ’ όλα αυτά που παίζονται σήμερα, δεν μου λέει κανένα τίποτα.
Θυμάμαι τότε σε είχε κάνει έξαλλο γνωστή τηλεκριτικός που έκανε λόγο για «ξοφλημένους χορευτές». Αλήθεια, ποιά είναι η σχέση σου με τις κριτικές;
Όταν η κριτική γίνεται με καλή προαίρεση είναι πάντα καλοδεχούμενη. Ακόμα και οι κακές κριτικές είναι μέσα στο παιχνίδι. Μάλιστα, μπορεί να γίνουν και αφορμή για δημιουργία. Όσον αφορά τη συγκεκριμένη κριτική, είναι κάτι που είχα συζητήσει τότε με τη δημοσιογράφο που το έγραψε. Νομίζω ότι κάπου της ξέφυγε και το γενίκευσε. Φυσικά, τέτοιου είδους γενικεύσεις είναι συνήθως λανθασμένες.
Έχεις παρακολουθήσει καθόλου το Survivor;
Κάνω πολύ πιο δημιουργικά πράγματα από το να παρακολουθώ Survivor. Παρ’ όλα αυτά, δεν είμαι απ’ αυτούς που γκρινιάζουν για όλους αυτούς που το παρακολουθούν.
Είσαι πολύ ενεργός στα social media (Facebook, Twitter, Instagram). Είναι πια ένα μέρος του promotion της δουλειάς σου ή είσαι από εκείνους που επιλέγουν να ανεβάζουν στιγμές από την προσωπική τους ζωή;
Συνδυάζω και τα δυο – πάντα με μέτρο. Έχω δημιουργήσει τη δική μου «εφημερίδα» ενημερώνοντας τους ανθρώπους που διαβάζουν τα βιβλία μου και τους φίλους μου για τις κινήσεις μου. Και φυσικά δεν παραλείπω να ανεβάζω φωτογραφίες από τα μέρη όπου επισκέπτομαι κάθε φορά που κάνω περιοδεία για να παρουσιάσω τα βιβλία μου.
Παίζεις ακόμα ποδόσφαιρο στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών;
Όχι, είχα αρκετούς τραυματισμούς και σταμάτησα. Άλλωστε, θεωρώ ότι είμαι μεγάλος πια για ποδόσφαιρο.
Παρακολουθείς τα τεκταινόμενα;
Όχι πια. Δυστυχώς, το άθλημα έχει ευτελιστεί στην Ελλάδα. Βλέπω που και που μόνο την Εθνική και την Μπαρτσελόνα.
Ποιο γεγονός ή πρόσωπο υπήρξε η πιο ανέλπιστη πηγή έμπνευσης για σένα;
Η κόρη μου. Η γέννησή της πριν από 9 χρόνια στάθηκε η αφορμή αλλά και η καλύτερη πηγή έμπνευσης για να ξεκινήσω το πρώτο μου βιβλίο. Σε κάθε δουλειά μου βάζει κι αυτή το χεράκι της. Για παράδειγμα, στο νέο μου βιβλίο το όνομα «Άθωρα» για το νησί αυτή το σκέφτηκε.
Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον της και τι φοβάσαι;
Κατ’ αρχή θέλω να είναι υγιής. Ελπίζω μέχρι να μεγαλώσει τα πράγματα να είναι καλύτερα για τη χώρα απ’ ό,τι τώρα. Αν δεν συμβεί κάτι ακραίο (π.χ. ένας πόλεμος) νομίζω ότι τα παιδιά μας θα είναι σε θέση να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν αυτό που τους αναλογεί στη ζωή.
Παρουσίαση του βιβλίου «Φως μέσα στη θύελλα»Οι εκδόσεις Διόπτρα και το βιβλιοπωλείο Books Plus/Art & Coffee σας προσκαλούν στην πρώτη παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του Κώστα Κρομμύδα με τίτλο “Φως μέσα στη θύελλα”. Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι ηθοποιοί Άλκης Κούρκουλος και Ζέτα Δούκα. Τη βραδιά θα συντονίσει η δημοσιογράφος Μαρία Αναστασοπούλου. Συμμετέχει ο κιθαρίστας Κωνσταντίνος Αλιμπινίσης.
Πέμπτη 27 Απριλίου στο βιβλιοπωλείο Books Plus (Πανεπιστημίου 37, τηλ. 210 3222300). Είσοδος ελεύθερη.
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΡΟΜΜΥΔΑ
Μπαμπά, μεγάλωσέ με (2012, εκδόσεις Μίνωας)
Η ζωή που έλειπε (2013, εκδόσεις Μίνωας)
Ογκρέσα (2014, εκδόσεις Διόπτρα)
Μη με λησμόνει (2015, εκδόσεις Διόπτρα)
Ουρανόεσσα (2016, εκδόσεις Διόπτρα)
Φως μέσα στη θύελλα (2017, εκδόσεις Διόπτρα)
Top -5 αγαπημένων βιβλίων του Κώστα
Οιδίπους Τύραννος – Σοφοκλής
Ματωμένα Χώματα – Διδώ Σωτηρίου
O πόλεμος της Τέχνης – Steven Pressfield
Το αστείο – Μίλαν Κούντερα
Η κλειδαρότρυπα – Μάριος Ποντίκας
