Τις σκέψεις της μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη» από το Cine-Δράση, διατυπώνει η υπεύθυνη της κινηματογραφικής λέσχης, Μαρίνα Παπαχριστοδούλου. «Αίθουσα ΤΥΠΕΤ, Βριλήσσια, Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016.
Το Cine – Δράση έχει το κοινό του. Αλλά αυτό δεν είναι πλέον «απρόσωπο». Μετά την προβολή, οι περίπου 100 θεατές, κουβεντιάζουν, σκουπίζουν κρυφά τα μάτια τους, κάποιοι μένουν καθηλωμένοι στη θέση τους…
Το «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη», του Στέφαν Χάουπτ, μια ταινία για την ιστορική μνήμη, που έφτιαξε ένας Ελβετός, κατάφερε να προκαλέσει πολλά και έντονα συναισθήματα και αμείλικτα ερωτήματα σε όσους το παρακολούθησαν.
Αλήθεια, γιατί η ανθρωπότητα επέτρεψε να συμβεί όλη αυτή η θηριωδία; Γιατί επιτρέπει να συμβαίνει ακόμα σε πολλά μέρη του κόσμου; Γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν έγινε προσπάθεια να αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια, να αποδοθούν ευθύνες και κυρίως να διεκδικηθούν επίσημα, οι γερμανικές πολεμικές οφειλές;
Γιατί τέλος, ένα τέτοιο ντοκιμαντέρ να μη διδάσκεται στα σχολεία; Αυτοί που θέλουν να μη θυμόμαστε και επιδιώκουν να αλλοιώσουν τα ιστορικά γεγονότα δεν μπορούν να είναι ούτε πατριώτες, ούτε φιλέλληνες. Ας μην τους κάνουμε το χατήρι!
