Η Esther Vaquero είναι καθηγήτρια ελληνικών και λατινικών σε λύκειο της Βαρκελώνης. Λατρεύει την πατρίδα μας και δε χάνει ευκαιρία να την επισκέπτεται. Είναι «ο καλός πρεσβευτής» της πατρίδας και από το καλοκαίρι που μας πέρασε «καλός πρεσβευτής και του Χαλανδρίου». Η Αμαρυσία τη συνάντησε στο θέατρο της Ρεματιάς, πριν από λίγες μέρες και άρπαξε την ευκαιρία να υποβάλει κάποιες ερωτήσεις, αποσπώντας τις απαντήσεις της.
Πώς άρχισες να μαθαίνεις τα ελληνικά και γιατί τα αγάπησες;
Δεν ξέρω γιατί ακριβώς. Δεν υπάρχει πάντα ένα «γιατί». Όταν πήγα στο λύκειο, το 1996, είχα μία καθηγήτρια, την Καρίνα, η οποία μου ενέπνευσε την αγάπη για τα αρχαία ελληνικά. Μετά με επηρέασαν πολλοί καθηγητές στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, όταν σπούδαζα κλασική φιλολογία, όπως οι: Πάου Ζελαβερτ, Κάρλες Γαρίγα, Φρανσέσκα Μέστρε, Χουάν Μπαλέρο, Ζαβιέ Ρίου… Το 2000 άρχισα να μαθαίνω και τα νέα ελληνικά, αλλά οικογενειακοί λόγοι με ανάγκασαν να σταματήσω. Τώρα είμαι και πάλι μαθήτρια στο EOIBD (Kρατική Σχολή Ξένων Γλωσσών Βαρκελώνης-Drassanes). Είμαι στο 4ο επίπεδο. Η καθηγήτριά μου, Κλαίρη Σκαντάμη είναι από τη Ζάκυνθο.
Τώρα διδάσκεις σε ένα Λύκειο της Βαρκελώνης. Πόσους μαθητές έχεις και τι τους έκανε να πάρουν ως μάθημα επιλογής τα ελληνικά;
Φέτος έχω 17 μαθητές που παρακολουθούν μαθήματα αρχαίων ελληνικών! Μία χαρά είναι! Συνήθως έχω από 5 έως 10 μαθητές. Τα επιλέγουν γιατί θέλουν να κάνουν ανθρωπιστικές σπουδές: φιλοσοφία, φιλολογία, ιστορία, αρχαιολογία… Αλλά φέτος πολλοί μαθητές τα διάλεξαν γιατί ενδιαφέρονται για την Ελλάδα και τη μυθολογία.
Ισπανία και Ελλάδα είχαν τη βαριά εμπειρία της οικονομικής κρίσης. Πιστεύεις ότι αυτή έφερε πιο κοντά τους λαούς μας;
Ναι, βεβαίως! Στην Ισπανία παρακολουθούμε τα νέα της Ελλάδας συνεχώς, γιατί κι εμείς πονέσαμε πολύ. Εγώ έμεινα άνεργη για έναν χρόνο και είχα ήδη ένα παιδί. Ευτυχώς, τώρα εργάζομαι. Νομίζω, όμως, ότι η οικονομική κρίση ήταν χειρότερη στην Ελλάδα. Εμείς, στη Βαρκελώνη, κάναμε πολλές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και συμπαράστασης κι υποστηρίξαμε την ελληνική κοινότητα. Όμως και οι Έλληνες μάς υποστήριξαν στο δημοψήφισμα και νομίζω ότι πάντα θα είναι μαζί μας, γιατί ξέρουν από αγώνες για ελευθερία και ανεξαρτησία!
Τι σε έφερε στο Χαλάνδρι και πώς σου φάνηκε;
Έναν χρόνο πριν γνώρισα (από την κόρη μιας φίλης μου) ένα κορίτσι που μένει και δουλεύει στην Βαρκελώνη. Γίναμε φίλες και πήγαμε μαζί σε πολλά μέρη της Καταλονίας: Empúries, Tarragona, Montserrat… Αυτό το καλοκαίρι ήρθα εγώ εδώ, στο Χαλάνδρι. Μου φάνηκε φανταστικό! Γνώρισα την οικογένειά της και οι γονείς της μου έδειξαν πολλά υπέροχα μέρη, όπως ήταν το Σούνιο, οι Δελφοί, το Δερβένι… Επίσης επισκέφθηκα το Θέατρο της Ρεματιάς και παρακολούθησα την παράσταση «Πιο δυνατός κι από τον Σούπερμαν». Μου άρεσε πολύ το κέντρο του Χαλανδρίου, πήγα και στην εκκλησία την ημέρα του Αγίου Φανουρίου και είδα το έθιμο με τις πίτες. Είμαι πάρα πολύ ευγνώμων για όλα… Και έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις! Θα έρθω και πάλι σύντομα.