Από την έντυπη έκδοση της IASIS που κυκλοφορεί
∆ρ. Χρήστος Στάµου: ∆ερµατολόγος – Αφροδισιολόγος
Iδιαίτερη ανησυχία µπορεί να προκαλέσει η ξαφνική τριχόπτωση σε άνδρες και γυναίκες την άνοιξη, ειδικά όταν δεν έχει προηγηθεί καµία αλλαγή στη διατροφή ή στον τρόπο ζωής. Αν και – αυτήν την εποχή του χρόνου – τις περισσότερες φορές αποτελεί µια φυσιολογική διαδικασία, δεν πρέπει να αποδίδεται σε αυτήν χωρίς διερεύνηση.
Η φετινή άνοιξη, εξάλλου, παρουσιάζει µεγάλη ιδιαιτερότητα εξαιτίας των πρωτόγνωρων καταστάσεων που βιώνουµε και της ανασφάλειας που απορρέει από αυτές, µε αποτέλεσµα το έντονο στρες, µια γνωστή αιτία τριχόπτωσης. Ο ακριβής εντοπισµός της αιτίας, λοιπόν, είναι απαραίτητος και όχι πάντα απλός.
«Η περιοδικότητα στην τριχόπτωση είναι ένα επιστηµονικά αποδεδειγµένο φαινόµενο, καθώς υπάρχουν εποχικές αλλαγές στην ανάπτυξη των ανθρώπινων µαλλιών. Η άνοιξη είναι µια εποχή που παρατηρείται συχνά, αν και είναι λιγότερο έντονο από αυτό που παρατηρούµε το φθινόπωρο. Για να αποδοθεί, όµως, µια έντονη τριχόρροια σε αυτήν, θα πρέπει να αποκλειστεί η ύπαρξη κάποιας παθολογίας», επισηµαίνει ο ∆ερµατολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάµου.
«Επιπλέον, πρέπει να ερευνηθεί η συναισθηµατική κατάσταση του ασθενή, καθώς υπάρχουν πολλά γεγονότα στη ζωή που µπορεί να προκαλέσουν τριχόπτωση. Το στρες, για παράδειγµα, που όλοι µας βιώνουµε το τελευταίο έτος, είναι πιθανό να ευθύνεται για την τριχόπτωση ή να επιδεινώνει την εποχική απώλεια των µαλλιών. Η ορµόνη του στρες, η κορτιζόλη, είναι γνωστό ότι επηρεάζει τη λειτουργία και τη ρύθµιση της λειτουργίας του τριχοθυλακίου. Όταν η κορτιζόλη υπάρχει σε υψηλά επίπεδα, µειώνει τη σύνθεση και επιταχύνει την αποδόµηση σηµαντικών στοιχείων του δέρµατος, όπως το υαλουρονικό οξύ που βελτιώνει την υγεία του τριχωτού, κατά περίπου 40%», συµπληρώνει.
Οι άνθρωποι γεννιούνται συνήθως µε περίπου 5 εκατοµµύρια τριχοθυλάκια και πιστεύεται ότι δεν προστίθενται νέα µετά τη γέννηση. Ο κύκλος τους αποτελείται από τρία στάδια – φάσεις.
Αναγενής φάση
Η αναγενής φάση αντιπροσωπεύει την περίοδο ανάπτυξης. Είναι µακρόχρονη και κυµαίνεται από 1 έως 6 έτη, ανάλογα µε τη θέση στο σώµα. Το 90-95% όλων των τριχών του ανθρώπου βρίσκεται σε αυτήν τη φάση κάθε στιγµή.
Καταγενής φάση
Η φάση αυτή είναι ένα µεταβατικό στάδιο, µε περίπου το 3% όλων των τριχών να βρίσκονται σε αυτήν. Η διάρκειά της είναι περίπου δύο έως τρεις εβδοµάδες. Σε αυτό το στάδιο, η ανάπτυξη σταµατά και το εξωτερικό περίβληµα της ρίζας, ο βολβός συρρικνώνεται και ανεβαίνει προς την επιφάνεια.
Τελογενής φάση
Στην τελογενή φάση η τρίχα ανέρχεται στον θύλακα, µέχρι να πέσει, είτε αυτόµατα απωθούµενη από την καινούργια τρίχα που έχει δηµιουργηθεί, είτε µηχανικά, π.χ. µε το χτένισµα. Σε αυτό το στάδιο, βρίσκεται έως το 8% όλων των τριχών, το οποίο διαρκεί περίπου 100 ηµέρες για τις τρίχες στο τριχωτό της κεφαλής ή περισσότερο για τρίχες σε φρύδι, βλεφαρίδες, βραχίονα και πόδι. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, το θυλάκιο των τριχών βρίσκεται σε πλήρη ηρεµία. Περίπου 25 µε 100 τελογενούς φάσης πέφτουν φυσιολογικά κάθε µέρα.
«Όταν κάποιος παράγοντας προκαλέσει τις ρίζες των µαλλιών να µπουν πρόωρα σε κατάσταση ηρεµίας προκύπτει τελογενής τριχόρροια, που άλλοτε είναι οξεία και άλλοτε χρόνια. Οι αιτίες του φαινοµένου είναι πολλές και ποικίλες. Μεταξύ των συνηθέστερων είναι το έντονο ψυχολογικό άγχος, οι υψηλοί πυρετοί, ο τοκετός, οι σοβαρές λοιµώξεις, οι δίαιτες µε ανεπαρκή πρόσληψη πρωτεΐνης, διάφορα φάρµακα, χρόνιες ασθένειες όπως ο υπό ή υπέρ-λειτουργικός θυρεοειδής αδένας και οι χειρουργικές επεµβάσεις», µας εξηγεί ο δρ Στάµου.
Άλλοι παράγοντες που προκαλούν τριχόπτωση
Τριχόπτωση µπορεί να προκαλέσουν, βέβαια, και κάποιες πρακτικές που ταλαιπωρούν τα µαλλιά, όπως ο
τρόπος styling (πιστολάκι) και ορισµένα είδη χτενισµάτων (κότσος/αλογοουρά). Η αιτία µπορεί να καθοριστεί εστιάζοντας στο µοτίβο της τριχόπτωσης, στη χρονολογία που έχουν συντελεστεί στρεσογόνα γεγονότα στη ζωή του ασθενή, στην εξέταση του τριχωτού της κεφαλής και των βολβών των τριχών.
Για τον εντοπισµό της αιτίας της τριχόπτωσης µπορεί επιπλέον να ζητηθούν αιµατολογικές εξετάσεις, οι οποίες µπορούν να αναδείξουν διατροφικές ελλείψεις που γίνονται συχνά αιτία τριχόπτωσης. Πρέπει να ελεγχθούν τα φάρµακα που λαµβάνει ο ασθενής, και εάν αυτά προκαλούν ή επιδεινώνουν την τριχόπτωση να τροποποιηθούν αναλόγως. Επίσης, είναι πιθανόν να κριθεί αναγκαία η παραποµπή του σε γιατρούς άλλων ειδικοτήτων για τη διερεύνηση άλλων οργάνων του σώµατος και της πιθανής ύπαρξης µολυσµατικών ασθενειών.
«Για τις περισσότερες περιπτώσεις τελογενούς τριχόρροιας δεν απαιτείται θεραπεία. Η εαρινή τριχόπτωση σταµατά αυτόµατα µετά από µερικές εβδοµάδες. Ωστόσο, µια θεραπευτική αγωγή µπορεί να µειώσει την ποσότητα των χαµένων τριχών. Αυτόµατα λύεται η τριχόρροια που οφείλεται σε έντονα γεγονότα χωρίς διάρκεια, όπως π.χ. ο τοκετός. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις παύει όταν επιλύεται η αιτία που το προκαλεί. Όταν οφείλεται σε διαταραχές της κεφαλής (ανδρογενετική, γυροειδής και ουλώδης αλωπεκία) αντιµετωπίζεται µε από του στόµατος φαρµακευτικές θεραπείες και εφαρµογή τοπικών σκευασµάτων και σαµπουάν. Τα τελευταία χρόνια έχουµε και τη θεραπεία µε αυτόλογους αυξητικούς παράγοντες, η οποία βοηθά στην ενδυνάµωση των τριχοθυλάκων.
∆εδοµένης λοιπόν της ποικιλίας των αιτιών που µπορεί να την προκαλούν, η τριχόπτωση δεν πρέπει να αποδίδεται αυθαίρετα στην εποχή αλλά να ελέγχεται από δερµατολόγο», καταλήγει ο δρ Στάµου.
Δείτε επίσης: Αλλεργίες του αναπνευστικού και του δέρματος: Διαφορετικές αλλά και ίδιες
