Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 23/02/2022
Έναν μήνα μετά τον χιονιά, πολλούς πολίτες απασχολεί η εικόνα στις γειτονιές με τα «βουνά» από σπασμένα ή κομμένα κλαδιά, που έχουν καταστήσει αδιάβατα αρκετά πεζοδρόμια. Την ίδια ώρα, ωστόσο, τους ανθρώπους που θα κληθούν να μαζέψουν αυτά τα… σπασμένα, «καίει» το πόρισμα για τα βαρέα και ανθυγιεινά στους εργαζόμενους του Δημοσίου και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), που δόθηκε προ ημερών κι επισήμως στη δημοσιότητα από την αρμόδια Διυπουργική Επιτροπή. Σύμφωνα με αυτό, μηδενίζεται το επίδομα σε περίπου 30.000 υπαλλήλους της χώρας που το λαμβάνουν σήμερα και περικόπτεται δραστικά σε δεκάδες χιλιάδες άλλους. Ορισμένοι εργαζόμενοι που έκαναν την αποκοτιά να διαμαρτυρηθούν την περασμένη εβδομάδα, μπροστά από το Λογιστήριο του Κράτους, είδαν, σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις πρόσφατες και μη, την Πολιτεία ετοιμοπόλεμη και τα όργανα της τάξης να τους υποδέχονται με χημικά.
Μια πρώτη αυθόρμητη σκέψη για τη συγκεκριμένη εξέλιξη είναι ότι αυτοί που κάθονται στα γραφεία μέσα στη ζέστη τους αποφασίζουν να περικόψουν το εισόδημα από εκείνους οι οποίοι χαρακτηρίζονταν υπερπολύτιμοι άνθρωποι στη διάρκεια όλων των καραντίνων και σνεχίζουν να βγαίνουν στους δρόμους να μαζεύουν τα σκουπίδια τους (και… μας, βέβαια). Η δεύτερη ανάγνωση είναι πιο «όψιμη» αλλά και αντιφατική με την εμπειρία των προβλημάτων της πολύ νωπής κακοκαιρίας. Από επίσημα χείλη του Υπουργείου Εσωτερικών υπογραμμίστηκε ότι «στόχος μας είναι να ενδυναμώσουμε την τοπική αυτοδιοίκηση, παρέχοντας τα κατάλληλα εφόδια προκειμένου να αναβαθμιστεί». Μάλιστα, ακόμη και δήμαρχοι της περιοχής μας -που δεν συνηθίζουν ανάλογες παρεμβάσεις- ζήτησαν ανοικτά από την κυβέρνηση να ενισχύσει άμεσα τους Δήμους σε πόρους και προσωπικό.
Μέχρι η απόσταση λόγων και πράξεων να γεφυρωθεί, το πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνουν όλα αυτά είναι ναρκοθετημένο. Από το 2010 έως και πέρσι, η χρηματοδότηση των ΟΤΑ από το Κράτος είχε μειωθεί κατά 60%. Παράλληλα, παρά τη διακηρυγμένη έξοδο από τα μνημόνια από το 2018, η απαγόρευση προσλήψεων υπαλλήλων (ακόμα και σε περιπτώσεις συνταξιοδοτήσεων!) καλά κρατεί.
Σε αυτό το περιβάλλον, οι δημοτικές αρχές κλήθηκαν, την τελευταία διετία, να διαχειριστούν και την πρωτόγνωρη πανδημία με διπλά προβλήματα: Το αυξημένο κόστος που απαιτήθηκε σε μέτρα προστασίας (ακόμη και για αρμοδιότητες της Πολιτείας) αλλά κι η μείωση εσόδων λόγω του παγώματος της οικονομικής δραστηριότητας, ιδίως σε εμπόριο – εστίαση. Ο νόμος του Μέρφι επιβεβαιώνεται με τις ανατιμήσεις σε ενέργεια και πρώτες ύλες, που «ματώνουν» τα ταμεία, με επιβαρύνσεις έως και 40% σε σχέση με το 2021. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι Δήμοι έρχονται, εδώ και λίγες εβδομάδες, αντιμέτωποι και με πρόστιμα, την επιβολή του τέλους ταφής -20 ευρώ ανά τόνο. Ενδεικτικά, όπως είπε ο δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος, το χαράτσι αυτό συνεπάγεται επιπλέον δαπάνη μισού εκατομμυρίου ευρώ για την πόλη.
Η όλη κατάσταση όχι μόνο πηγαίνει πίσω (αν όχι περίπατο) ανάγκες και έργα που διεκδικούν σ’ όλους τους τομείς οι πολίτες, αλλά μετακυλά στους ίδιους μέρος των βαρών με αυξήσεις δημοτικών τελών. Η πραγματικότητα, βέβαια, δύσκολα να διορθωθεί με την περιγραφή προβλημάτων, τις δημόσιες και μη συναντήσεις των εμπλεκομένων ή (αυτά) τα πορίσματα επιτροπών. Αν δεν διεκδικηθούν άμεσες λύσεις βελτίωσης των συνθηκών, η κοινωνία δεν θα αντέξει για πολύ να ζει… βαρέως και ανθυγιεινά.
