Η νέα δημοτική κίνηση ΛΥΚΟΒΡΥΣΗ ΠΕΥΚΗ 2020 τοποθετείται πάνω στα θέματα της επικαιρότητας του Δήμου Λυκόβρυσης Πεύκης που είτε συναντούν είτε όχι, ευρύτερες εξελίξεις στη χώρα.
Ο τρόπος σκέψης και οι απόψεις ενός ανθρώπου, ενός πολιτικού, ενός εν δυνάμει αιρετού, μίας ομάδας ανθρώπων που χτίζουν σταδιακά έναν πολιτικό συνδυασμό είναι ενδεικτικά για τη μορφολογία, τον χαρακτήρα και τις απόψεις που αυτός θα προασπίζεται και θα προάγει. Ο λόγος για τη νέα δημοτική κίνηση, ΛΥΚΟΒΡΥΣΗ ΠΕΥΚΗ 2020 με πρωτεργάτη τον Παναγιώτη Ιωάννου που το τελευταίο διάστημα εργάζεται σε συνεργασία με άλλους δύο δημότες για την παρουσίαση του νέου δημοτικού συνδυασμού, ο οποίος και επίσημα αναμένεται περί τα τέλη Σεπτεμβρίου.
Ο πυρήνας των τριών ατόμων στην αρθρογραφία και τις τοποθετήσεις του, τον τελευταίο καιρό, χρησιμοποιεί τα ονόματα των τριών πρωτεργατών της Φιλικής εταιρείας, ο Υψηλάντης, ο Εμμανουήλ Ξάνθος και ο Τσακάλωφ. Ποιος από τους τρεις είναι ο Παναγιώτης Ιωάννου; Πρόκειται για τον Τσακάλωφ! Όσο για τον Υψηλάντη και τον Εμμανουήλ Ξάνθο …για διαδικαστικούς και μόνο λόγους διατηρούν επί του παρόντος την ανωνυμία τους, την οποία και θα καταστήσουν ευρύτερα γνωστή στο αμέσως επόμενο διάστημα σύμφωνα με τις πληροφορίες μας. Μόνη βεβαιότητα ότι ο Εμμανουήλ Ξάνθος είναι γένους… θηλυκού!
Όσον αφορά τώρα τις θέσεις και τις απόψεις τους πάνω στα θέματα της επικαιρότητας του Δήμου Λυκόβρυσης Πεύκης που είτε συναντούν είτε όχι, ευρύτερες εξελίξεις στη χώρα, μπορείτε να πάρετε μία γεύση από τις ακόλουθες τοποθετήσεις τους.
Όταν η αρχαιολογική σκαπάνη αποκαλύπτει…
Μέσα στο φετινό καλοκαίρι συνέβησαν πολλά και ποικίλα γεγονότα άλλα πολύ ενδιαφέροντα, άλλα λιγότερο, άλλα με διεθνές ενδιαφέρον και άλλα με εθνικό μόνο. Όλα είχαν το ειδικό τους βάρος και απαιτούσαν επισημάνσεις και αξιολογήσεις ανάλογες.
Ένα όμως, κατά τη γνώμη μας, βρέθηκε στην υψηλή επικαιρότητα και κέρδισε την μεγαλύτερη τηλεθέαση, ακροαματικότητα και αναγνωσιμότητα από όλα ανεξαιρέτως τα ΜΜΕ ήταν τα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφών στην Αμφίπολη της Μακεδονίας οι οποίες φυσικά βρίσκονται σε εξέλιξη και όλοι περιμένουμε τις ιστορικές τεκμηριώσεις τους.
Αξίζουν όμως κάποιες απλές σκέψεις και κάποιοι προβληματισμοί οι οποίοι έρχονται αυθόρμητα και ανασκαλεύουν την εθνική μας μνήμη σε μια εποχή που οι απανταχού ισχυροί της γης έχουν βάλει την πατρίδα μας στο στόχαστρο με διάθεση υποβιβασμού ή και εκμηδένισης ακόμα της πολιτιστικής της προσφοράς σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, παραποιώντας την ιστορία της, ή αλλοιώνοντας τη γεωπολιτική της σημασία σε μια τόσο ευαίσθητη γεωγραφική περιοχή τα Βαλκάνια.
Στο τέλος της δεκαετίας του 80 και αρχές του 90 ζήσαμε όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι τις μεγάλες πολιτικές ανατροπές σε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια με τις αντίστοιχες αλλαγές συνόρων κρατών ή τις αλυτρωτικές διαθέσεις εθνοτήτων που για χρόνια πολλά ζούσαν στη σκιά μεγαλύτερων εθνικών ομάδων και οι οποίες επικαλούμενες την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών ζητούσαν την πολιτική τους ύπαρξη και ανεξαρτησία. ‘Έτσι κάτω από αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα απέκτησε καινούργιους γείτονες οι οποίοι στην προσπάθειά τους να ισχυροποιήσουν την ύπαρξή τους βάλθηκαν να διαστρεβλώνουν συστηματικά και απροκάλυπτα την ιστορία μας, βρίσκοντας γι αυτό πολλούς πρόθυμους υποστηρικτές οι οποίοι τους ενίσχυαν και τους ενισχύουν ακόμη παντοιοτρόπως. Οι αλυτρωτικές τους διαθέσεις έφθασαν στον απόγειο των προπαγανδιστικών τους προσπαθειών με κέντρο επίθεσης την Μακεδονία μας της οποίας αμφισβητούσαν και αμφισβητούν την ελληνικότητά της και την μοναδική σύνδεσή της με την ιστορία της φυλής μας , τους αγώνες της και την εθνική περίλαμπρη προσφορά της στη σφυρηλάτηση της εθνικής μας συνείδησης.
Η πατρίδα μας τότε βρέθηκε στη δίνη μεγάλων γεωπολιτικών συμφερόντων. H FYROM απέκτησε πολύ γρήγορα υποστηρικτές οι οποίοι αβασάνιστα την αναγνώρισαν ως κράτος ως Μακεδονία και με την δύναμη της πολύ ακριβής τους προπαγάνδας σε παγκόσμια εμβέλεια έπεισαν τους ισχυρούς της γης για τα δίκαια των βλέψεών ώστε σήμερα να την αποκαλούν ανερυθρίαστα ως κράτος της Μακεδονίας παρά τις δικές μας περί του αντιθέτου προσπάθειες οι οποίες δεν έχουν ίχνος εθνικισμού ή υποβιβασμού της ιστορίας της.
Η αρχαιολογική σκαπάνη όμως εκδικείται! Εκδικήθηκε στο τέλος της δεκαετίας του 80 με τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις του Μανόλη Ανδρόνικου στη Βεργίνα, στη καρδιά της Μακεδονικής γης. Τότε αυτοί που καπηλεύονται το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας μας προσπάθησαν να υποβιβάσουν τη σημασία των αρχαιολογικών ευρημάτων, να γυρίσουν γρήγορα σελίδα και να συνεχίσουν μέχρι σήμερα την αδυσώπητη προπαγάνδα τους πάντα βοηθούμενοι από τους ισχυρούς που τους υποστηρίζουν. Τώρα όμως;
Τώρα τι θα έχουν να πουν που σε κάποιο άλλο σημείο της Μακεδονικής γης ήρθαν στο φως ασύλληπτης εθνικής αρχαιολογικής σημασίας και ιστορικής τεκμηρίωσης ευρήματα που μας δικαιώνουν άνευ όρων και δημιουργούν για μια ακόμη φορά αμάχητα τεκμήρια ελληνικότητας της Μακεδονίας μας ,κονιορτοποιώντας τις παράλογες και ανιστόρητες αιτιάσεις της FYROM!
Να λοιπόν γιατί πρέπει να θεωρούνται οι ανασκαφές της Αμφίπολης το γεγονός του καλοκαιριού! Και ας μη βιαστούν κάποιοι να πουν πως έχουμε άλλα πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθούμε. Αναμφισβήτητα δεν έχουμε καμία διάθεση να υποβιβάσουμε τον εθνικό μας Γολγοθά και την ανηφόρα του! Αλλά ας σκύψουμε σαν Έλληνες πολίτες και ας προβληματιστούμε λίγο γύρω από τα εθνικά μας θέματα που εκκρεμούν για τα οποία ποτέ δεν είχαμε σημαντικούς υποστηρικτές. Ο καλός Θεός της Ελλάδας, αν και δεν το αξίζουμε, μας άνοιξε το δρόμο για εθνική ανασυγκρότηση και συστράτευση όλων μας. Και μια και είμαστε Δημοτική πολιτική ομάδα που προβληματιζόμενη γράφει για ό,τι αυτή θεωρεί επιβεβλημένο και επίκαιρο, πιστεύουμε πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε όλη τη χώρα μπορεί να κάνει πολλά και όμορφα και ιδιαίτερα προς τη νέα γενιά, αναδεικνύοντας τα ευρήματα της Αμφίπολης ως μείζονα επιτυχία εθνικής εγρήγορσης!
Το ευχόμαστε ολόψυχα στις νέες Δημοτικές Αρχές που αναλαμβάνουν σύντομα.
ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ, ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ
