– Αλήθεια; Και ποια είναι αυτά; (ρώτησε η αλεπού, φανερά εκνευρισμένη).
– Πρώτα από όλα, αλεπού, όλα τα ζώα μού παραπονέθηκαν ότι δεν έχεις τίποτα να τους πουλήσεις πλην των βασικών ειδών, πλησιάζουν Χριστούγεννα, τα ζώα θέλουν να ξεσκάσουν, δεν μπορούν άλλο τη μιζέρια της ξηρασίας, θέλουν το κάτι παραπάνω, γράψτο αυτό που θα σου πω αλεπού…ΤΑ ΖΩΑ ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΟΥΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΝ ΟΜΟΡΦΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ… Και τώρα θέλουν να κάνουν Χριστούγεννα, θέλουν και το φωτάκι και το μπιχλιμιδάκι και το παιχνιδάκι, θέλουν να νιώσουν τη γιορτή του ευλογημένου μας πατέρα… Μια ολόκληρη χρονιά περιμένουν αυτή τη γιορτή… Το να τους επιβάλεις τα λίγα και τη μιζέρια, ούτε αυτοί είναι χαρούμενοι ούτε και εσύ… Κακώς διάλεξες αυτόν τον μίζερο δρόμο, αυτός ο δρόμος είναι ο δρόμος της ερημιάς και της φτώχειας… Τώρα δυστυχώς είσαι καταδικασμένη εφόσον ψώνισες λίγα να πουλήσεις ελάχιστα. Δεν άφησες τα Χριστούγεννα να μπουν μέσα στην καρδιά σου, δεν πίστεψες στη χαρά των ζώων αλλά στη μιζέρια τους και έτσι είσαι καταδικασμένη να χρεοκοπήσεις… Τα ζώα δεν είναι φτιαγμένα για να τα μετράνε όλα, αλλά αντιθέτως είναι φτιαγμένα για να τα αισθάνονται όλα…
Υπήρξε λίγη σιωπή από την αλεπού και μετά εκείνη αποκρίθηκε:
– Εντάξει, εάν συμφωνήσω μαζί σου ότι έχεις περισσότερη κίνηση από εμένα γιατί έχεις μεγαλύτερη ποικιλία. Πως όμως εξηγείς το γεγονός ότι δεν ξεπούλησα ούτε καν τα λίγα απαραίτητα προϊόντα που είχα εφόσον και εσύ από ότι βλέπω πουλάς ακριβώς τα ίδια πράγματα με εμένα;
– Χα, χα, χα… Μπορεί να είσαι πονηρή αλλά δυστυχώς δεν είσαι έξυπνη αλεπού μου… Έχουμε ακριβώς τα ίδια προϊόντα, αλλά όχι τις ίδιες τιμές. Σκέφτηκες πονηρά και είπες ότι αφού ο ανταγωνιστής μου είναι βρωμιάρης και άσχημος, ενώ εγώ καθαρή και όμορφη, επιτρέπεται να πουλήσω σε υψηλότερες τιμές… ΛΑΘΟΣ… ειδικά τώρα που έχουμε κρίση δεν θα έπρεπε να το κάνεις αυτό, τώρα όλοι κοιτάζουν τις τιμές, κανείς την μυρωδιά και την ομορφιά σου… Αλλά ως συνήθως όσα δεν φτάνεις αλεπού τα κάνεις κρεμαστάρια… Η ΜΙΖΕΡΙΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΒΡΩΜΑΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΡΩΔΙΑ ΜΟΥ. Χα, χα, χα.
Γέλασε ο ασβός και της γύρισε την πλάτη, φεύγοντας από κοντά της, αφήνοντας την αλεπού μόνη με το στόμα ανοιχτό…
Οι τελευταίες λέξεις του ασβού έπεσαν σαν μαχαιριά στην καρδιά της αλεπούς, ένιωσε πραγματικά ότι είχε μειώσει την αξία των ζώων και είχε δώσει πολύ μεγάλη αξία στην κρίση… Τα ζώα όμως είχαν επιβιώσει της ξηρασίας και είχαν ανάγκη τώρα να διασκεδάσουν που ήρθαν τα Χριστούγεννα και η αλεπού αυτό δεν το είδε και τώρα ήταν καταδικασμένη δυστυχώς να χρεοκοπήσει…
Ηθικό δίδαγμα 1
Ποτέ μην υποτιμάς τον ανταγωνιστή σου, ακόμα και αν στα μάτια σου φαίνεται σαν ασβός.
Ηθικό δίδαγμα 2
Ποτέ μην υποτιμάς τον καταναλωτή σου, εκείνος είναι που καθορίζει την αγορά.
Θα πρέπει να αγοράζεις αυτά που ο ίδιος επιθυμεί και όχι αυτά που αγοράζεις εσύ για σένα…
Να θυμάσαι ότι ο πλούτος βρίσκεται στην κατανάλωση και όχι στην εξοικονόμηση.
Ηθικό δίδαγμα 3
Ποτέ μην υπερτιμάς την οικονομική κρίση και μην υποτιμάς τις εποχικότητες και τις γιορτές!
Aγγελος Ξενάκης
Οικονομολόγος, «Ο μυστικός κόσμος των αγορών»
