Πόσο φτηνοί ακόμα;
Όλα ξεκίνησαν από τη φράση: «Υπάρχει δυνατότητα αν κάνουμε οικονομία και φτουρίσουν τα πράγματα. Ξέρετε, τα γεμιστά είναι επινόηση του ελληνικού λαού, ώστε να τρώει πολύ φτηνά μια ελληνική οικογένεια». Ύστερα ήρθε το: «Πόσα μακαρόνια τρώει ο κόσμος, για να βγάλουμε την αύξηση 10% στις δαπάνες του;». Πολύ αργότερα ακούσαμε ότι: «Το πολιτικό κόστος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι μεγάλο σε σχέση με το κοινό του, από τη δυσαρέσκεια των γονέων των παιδιών των ιδιωτικών σχολείων. Επομένως δεν έχει και κανέναν λόγο να το πάρουμε πίσω». Τέλος, και μετά τις «πενταροδεκάρες του 5% ή του 13%», πληροφορηθήκαμε την ακριβή οικονομική κατάσταση του πρωθυπουργού, που έστειλε τα παιδιά του σε ακριβό ιδιωτικό σχολείο, μιας και είναι «εύπορος και προνομιούχος των 70 – 80 χιλιάδων ευρώ το χρόνο και δουλεύει και η γυναίκα του».
Πραγματικός διάλογος
«Καλημέρα Δημήτρη και χρόνια πολλά». «Καλημέρα Άγγελε, σ’ ευχαριστώ και εσύ ό,τι επιθυμείς». «Τι κάνεις; Βγήκες στη σύνταξη έμαθα;». «Βγήκα, βγήκα, αλλά τι να το κάνεις;». «Γιατί Δημήτρη μου τέτοια απογοήτευση;». «Αχ, διότι Άγγελέ μου δεν είμαι στο ΙΚΑ πια». «Ώχ! Τι συνέβη φίλε μου;». «Τι να συμβεί; Δεν έχεις καταλάβει ότι οι συνταξιούχοι πλέον έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στον Θεό;».
Να ήσαν αποτελεσματικοί τουλάχιστον…
Έμαθα από μικρός ότι «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά», όμως θυμάμαι και τη μητέρα μου, που έλεγε «αγόρι μου, στους γάμους, στις κηδείες και στις επίσημες περιπτώσεις φοράμε τα καλά μας, γιατί τιμάμε αυτούς που μας καλούν». Ορισμένοι υπουργοί, όμως νομίζουν ότι κάνουν «ειρηνική επανάσταση» (τρομάρα τους) με το να ντύνονται «κόντρα», ακόμα και όταν οι σερβιτόροι (η εργατική τάξη) από πάνω τους, ντύνονται καλύτερα στο επίσημο δείπνο προς τιμή του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας. Και για όσους αναγνώστες στεναχωρώ, τους προετοιμάζω: Σ’ αυτούς τους υπουργούς ίσως τους άρεσε, τον χωρίς γραβάτα πρωθυπουργό και τον υπουργό με το σκούρο πουκάμισο, να τους σερβίρουν άνθρωποι με βερμούδες και αθλητικά παπούτσια εκεί έξω που πηγαίνουν. Τι λέω τώρα;
Πρώτη φορά πνευματική ελίτ
Και ήσαν όλοι στο Gazarte περιμένοντας τον Πρόεδρο της Γαλλίας, όταν έφτασε ο Λάκης Λαζόπουλος. Άλλοι είπαν ότι είχε κληθεί από το Γαλλικό Ινστιτούτο και άλλοι ότι ο Αλέξης Τσίπρας τον ήθελε ως δικό του άνθρωπο για να εκπροσωπήσει τον Ελληνικό Πολιτισμό. Η επίσημη δικαιολογία πάντως, ήταν ότι ετοιμάζει ταινία στη Γαλλία. Τι και αν παλιότερα τον έλουζε πατόκορφα από την εκπομπή του «Αλ Τσαντίρι». Όλοι στον κόσμο αλλάζουνε και όλοι ίδιοι μένουν. Ο Μάνος Χατζιδάκις έλεγε σε ανύποπτο χρόνο: «Δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής και του πολιτισμού: ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός»
«Η χούντα δεν τελείωσε το ’73»
Αποφασίσαμε και διατάσσομε: «Σε τέτοιες εποχές δύσκολες, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό σε δημόσιους λειτουργούς να λειτουργούν ενάντια στο δημόσιο συμφέρον και να ευνοούν συγκεκριμένες επιχειρήσεις, που ευνοήθηκαν και στο παρελθόν από άλλες κυβερνήσεις και αποτέλεσαν τον πυρήνα της διαπλοκής». (Η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη αναιρεί την ανεξαρτησία της Αρχής και εκδίδει καταδικαστική απόφαση). Ε, ρε και να είχε γίνει αυτή η έμμεση παρέμβαση στην ανεξάρτητη δικαιοσύνη όταν ήσαν στην αντιπολίτευση…
Αγγελος Πολύδωρος
