Άρθρο του Γιάννη Μελά
Τα» Πυροτεχνήματα» που ακούγονται κατά καιρούς από διάφορους φιλόδοξους ή και ανόητους λαϊκιστές που μας τάζουν κάθε λίγο και λιγάκι λαγούς με πετραχίλια, δεν μας αγγίζουν πια. Αυτά τα εμπεδώσαμε πλέον, και πολλοί προχωρούμε τώρα στο ιδεολογικό μας άπειρο,συντροφιά με την κακή μας μοίρα για της οποίας τη δημιουργία ασφαλώς ευθυνόμαστε και εμείς οι ίδιοι και σχεδόν κανένας άλλος. Όμως με αυτού του είδους τα παιχνίδια δεν θα ασχοληθούμε πια. Μπήκαμε στο νόημα.
Με τα άλλα όμως Πυροτεχνήματα που θα ασχοληθώ πιο κάτω, τα ουράνια εννοώ, που εκσφενδονίζονται στους ουρανούς κυρίως τις μεταμεσονύχτιες ώρες και που καλοκαιριάτικα σκάνε οι εκρηκτικές τους ύλες με άγριους θορύβους την ώρα που εμείς οι δύστυχοι κοιμόμαστε βαθιά μετά τον κάματο της μέρας,τι γίνεται;
Εχουμε άραγε το δικαίωμα, αυτού του είδους τις εκδηλώσεις να τις θεωρούμε σαν πράξεις αντικοινωνικής συμπεριφοράς προερχόμενες από ανθρώπους που δεν τους περνάει ούτε κατά διάνοια από το υπεροπτικό τους «είναι,» ότι έτσι, ταράζουν τη ζωή μας χωρίς να έχουν ούτε το ελάχιστο δικαίωμα προς τούτο;Σίγουρα «ΝΑΙ».
«Όλο και λιγότερο ‘κοστίζει’ η ανθρώπινη ζωή»
Οι καιροί που περνάμε είναι σαφώς κρίσιμοι και πολύ, μα πολύ δυσάρεστοι: Το έγκλημα κυκλοφορεί πλέον καθημερινά και η ζωή μας κοστίζει ελάχιστα. Πολύ λιγότερο και από ένα Καλάσνικοφ.Το ίδιο και η αίσθηση της υποχρέωσης που θα έπρεπε να έχουμε για μια ανθρώπινη συνύπαρξη.
Οταν εγώ κοιμάμαι στο κρεβάτι μου π.χ. στις δύο τη νύχτα και ξυπνάω έντρομος με ήχους κάτι σαν από πολυβόλο ή περίστροφο και η γυναίκα μου τρέμει στο άκουσμα αυτής της φονικής μεταμεσονύχτιας συναυλίας, τι να υποθέσουμε εκείνη την τραγική για μας στιγμή; Να υποθέσουμε ότι ο συμπολίτης μας » το γλεντάει» ξεχιλίζοντας από ευτυχία για κάποιο δικό του λόγο η γεγονός και έχοντας όλους μας στην περιοχή, γραμμένους στα παλιά του τα παπούτσια; Μα πως να υποθέσουμε ότι υπάρχουν τόσο χοντρόπετσοι άνθρωποι; Εκείνη τη στιγμή λοιπόν, βέβαιος ότι γίνεται μακελλειό,παίρνεις το τηλέφωνο και με τρεμάμενο χέρι σχηματίζεις το «100» και ψελλίζεις: «Για το Θεό» τρέξτε γρήγορα .Εδώ παρακάτω σκοτώνονται άγρια , δεν θα μείνει όρθιος κανένας!» Δεν τολμάς να βγείς στη βεράντα ή στο μπαλκόνι σου, ούτε γι’ αστείο. Με την καρδιά σου να χτυπάει, περιμένεις πια σαν Θεό, εκείνα τα θαυμάσια παλικάρια της ομάδας «ΔΙΑΣ» που θά’χουν ειδοποιηθεί – τελικά όλως αδίκως- για το κακό που τελικά τάχα γίνεται στη γειτονιά σου για νά’ρθουν. Κι’ όταν φθάσουν σαν αγέρας- όπως κάνουν πάντα και μας συγκινούν με τα αισθήματα αυτοθυσίας των- και αφού έχει ξεσηκωθεί ολόκληρη η περιοχή,πληροφορείσαι το απίστευτο:
Πως ούτε λίγο ούτε πολύ,κάποιος προφανώς ανέμελος και προφανώς αναίσθητος και αναιδής περίοικος …το γλεντάει γιατί έτσι «γουστάρει» και προφανώς νομίζει πως δεν έχει ανάγκη κανέναν, χωρίς βέβαια να ενδιαφέρεται πως έχει εκείνη τη νύχτα καταστρέψει την ηρεμία των γύρω συνανθρώπων του. Και το χειρότερο: Χωρίς ο απίθανος αυτός άνθρωπος να υποψιάζεται καν, ότι μπορούσε να γίνει αιτία πυρκαϊάς που ίσως να σάρωνε και το ίδιο του το σπιτικό πρώτο και καλλίτερο πριν να σκορπίσει την υπόλοιπη καταστροφή.
Αφαλώς και δεν καταδικάζουμε τα Πυροτεχνήματα. Παρ΄ολη την κρίση που διερχόμαστε, δικαιούμαστε -όσοι βέβαια οικονομικά ακόμη το αντέχουμε- να απολαμβάνουμε τη συμμετοχή των πυροτεχνημάτων μέσα στη χαρά μας.
«Να κοινοποιείταιη χρήση των πυροτεχνημάτων»
Όμως νομίζω ότι για διάφορους λόγους θα έπρεπε ίσως η χρήση των πυροτεχνημάτων αυτών να κοινοποιείται εκ των προτέρων στην όποια αρμοδία Αρχή, προκειμένου μετά την εξέταση διαφόρων παραγόντων, τη λήψη των αναγκαίων μέτρων και βεβαίως τη γνωστοποίηση προς τους κατοίκους της περί ου ο λόγος περιοχής για τη ρήψη των πυροτεχνημάτων, να εκδίδεται η σχετική άδεια χρήσης και να κοινοποιείται στο κοινό η ημερομηνία ρίψης των, ώστε έτσι να αποφεύγονται εκ των προτέρων και τα φαιδρά αλλά κα τα εδεχόμενα δραματικά.
Δεν γνωρίζω όμως εάν ήδη προβλέπεται κάτι τέτοιο σχετικά με τη ρίψη των πυροτεχνημάτων.
Το να αποφασίζει απροειδοποίητα ο οιοσδήποτε ιδιώτης… να το γλεντήσει κάποια νύχτα και κοντά στα χαράματα, να σηκώνει βάρβαρα τους γειτόνους του από τον ύπνο τους κανοντάς τους να πιστεύουν ότι κάποιοι αποφάσισαν να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς των -ίσως και μέχρι θανάτου- στη μέση του δρόμου, δεν θα πρέπει βέβαια να είναι κατά τη γνώμη μου συμπεριφορά αποδεκτή από την κοινωνία μας.
Με στόχο μία ασφαλή χρήση των πυροτεχνημάτων
Πιστεύω λοιπόν ότι η χρήση πυροτεχνημάτων και ομοειδών κατασκευών θα έπρεπε να επιτρέπεται βασικά ή μόνον, στους υπεύθυνους φορείς και όσον αφορά τους ιδιώτες μόνον υπό όρους όπως αναφέρω παραπάνω, δηλαδή σε όσους πληρούν τις προυποθέσεις δια την αφαλή χρήση των.
Νομίζω λοιπόν πως εάν το θέμα δεν έχει εξετασθεί, θα έπρεπε να γίνει τούτο επειγόντως όσο το καλοκαίρι μας θα μας απειλεί ακόμη για αρκετό χρόνο.
Να μη ξεχνάμε, ότι ολίγα χρόνια πριν, κάποια καταστροφή από εορτασμό… κάποιων , απείλησε πολύ σοβαρά περιοχή της Φιλοθέης και τρέχανε τότε και δεν σώνανε. Ευτυχώς όμως το σώσανε το μεγάλο κακό τελικά και η καταστροφή απετράπη.
Εν πάσει περιπτώσει πάντως:Το να γλεντάς -έστω και ακούσια – σε βάρος των άλλων, δεν είναι και αυτό άραγε θέμα έλλειψης πνευματικών επιτευγμάτων του κοινωνικού μας συνόλου; Εγώ λέω να το ονομάσουμε και αυτό…. θέμα έλλειψης πολιτισμού. Εσείς τι λέτε;
