Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 13/03/2025
Γράφαμε σε προηγούμενο σημείωμα για τα επαναλαμβανόμενα προβλήματα στο μετρό, αλλά στην περίπτωση των λεωφορείων & τρόλεϊ η ταλαιπωρία είναι… καθημερινότητα. Αποκλίσεις ωρών στα δρομολόγια, βλάβες στα οχήματα, βρώμικα καθίσματα, απουσία παραθύρου και κλιματισμού, έλλειψη ειδικού εξοπλισμού για ΑμεΑ είναι ορισμένα από τα ζητήματα.
Οι, δε, διαμαρτυρίες επιβατών για την ατέλειωτη αναμονή στις στάσεις έχουν γίνει συνήθεια. Ένα χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα είναι οι γραμμές 18 και 19Β, που κάνουν τη διαδρομή Χαλάνδρι – Αρχαιολογικό Μουσείο. Σε διάστημα «αιχμής» (μεταξύ 08.00- 13.00), τα δρομολόγια, πριν από λίγες μέρες, είχαν τους πολίτες περισσότερες από 2 ώρες στο… περίμενε.
Το 307 (Σταθμός Δουκίσσης Πλακεντίας – Γλυκά Νερά – Στ. Προαστιακού Κορωπί) είναι γραμμή-φάντασμα. Επιβάτης κατήγγειλε, πριν από λίγους μήνες, ότι ανέμενε στην αφετηρία πάνω από ώρα. Βέβαια, ακόμη και όταν εμφανίστηκε το λεωφορείο, δεν ήταν εύκολα ορατό καθώς ο αριθμός του αναγραφόταν στην πινακίδα σε… χαρτί Α4, κολλημένο στο μπροστινό τζάμι του οχήματος. Μπαίνοντας στο 307, ο πολίτης διαπίστωσε πως οι μπροστινές θέσεις των επιβατών δεν ήταν διαθέσιμες, αφού είχαν «καταληφθεί» από… ξύλα και μπιτόνια!
Ανάλογη κατάσταση επικρατεί στη γραμμή 308 (Σταθμός Νομισματοκοπείο – Παιανία). Σύμφωνα με κάτοικο της Αγίας Παρασκευής, είναι συχνό φαινόμενο να χαλάει ο κλιματισμός, ενώ τα παράθυρα δεν ανοίγουν. Όπως κατήγγειλε ο πολίτης, άνθρωποι κυριολεκτικά λιποθυμούσαν κατά τη διάρκεια της διαδρομής, πέρσι το καλοκαίρι. Στο ίδιο δρομολόγιο, πρόσφατα στον Σταυρό, το όχημα ακινητοποιήθηκε, καθώς άρχισε να βγάζει καπνούς! Βεβαίως, άλλο λεωφορείο της ίδιας γραμμής δεν εμφανίστηκε πριν από την προγραμματισμένη ώρα, με αποτέλεσμα η λύση των άτυχων επιβατών να είναι ένα ταξί και… το χέρι στην τσέπη.
Η γραμμή Α7, που περνά από το Χαλάνδρι, «αποκλείει» ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, όπως κατήγγειλε 36χρονη επιβάτης, στην «Καθημερινή». «Τα δρομολόγια δεν είναι προσβάσιμα σε άτομα με ειδικές ανάγκες. Θυμάμαι περιστατικό που οδηγός δεν άνοιγε την μπροστινή πόρτα. Πήγα να βγω από πίσω για να κατέβω στη στάση. Επειδή όμως δεν μπορούσα να το κάνω γρήγορα, ο οδηγός δεν με είδε, η πόρτα μ’ έπιασε και με “πήγαινε βόλτα”. Ύστερα ο ίδιος ζητούσε και τα ρέστα, κατηγορώντας με πως θα σπάσω τις πόρτες!». Σύμφωνα με την καταγγελία, «είναι, επίσης, τέτοιος ο συνωστισμός μέσα στο λεωφορείο που πολλές φορές δεν μπορείς να πάρεις ανάσα».
Μπορεί, λοιπόν, ο σπουδαίος ποιητής Γιώργος Σεφέρης -το 1940, μάλιστα- να έλεγε «δε βρίσκω τίποτε που να μην το συνηθίσατε», αλλά είναι πολλά όσα πλέον δεν… χωνεύονται.
