Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 07/06/2025
Η αλήθεια είναι ότι αναμέναμε με ενδιαφέρον την πορεία και το αποτέλεσμα της έρευνας αξιολόγησης των πολιτών για το ελληνικό Δημόσιο. Ειδικά για την προθυμία των Ελλήνων να συμμετάσχουν σε κάτι που έχει να κάνει με την ποιότητα της καθημερινότητάς τους. Φυσικά, οι 65.000 που συμμετείχαν στην έρευνα, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε το ΥΠΕΣ, δεν συνιστούν μεγάλο αριθμό.
Και μάλιστα θα είχε ιδιαίτερη αξία να είχαμε κάποια ποιοτικά στοιχεία όσων απάντησαν, όπως π.χ. από ποιες Περιφέρειες και Δήμους απάντησαν, ώστε να δούμε κατά πόσο στατιστικά σταθμισμένη είναι η διαπίστωση περί «Δήμων πολλών ταχυτήτων» που αναφέρθηκε και από τα πρωθυπουργικά χείλη κατά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων.
Παρ’ όλα αυτά, αν και το δείγμα γραφής είναι μικρό, μπορούμε να προχωρήσουμε σε δύο διαπιστώσεις:
Πρώτον, κατά τη γνώμη μας η κυβερνητική πρωτοβουλία για την αξιολόγηση του Δημοσίου τόσο από τους πολίτες, όσο και από τους ίδιους τους δημοσίους υπαλλήλους, είναι πολύ χρήσιμη. Κι αυτό επειδή είναι η πρώτη φορά που, με τη βοήθεια της ψηφιακής εποχής μας, δίνεται η ευκαιρία στους πολίτες να «σπάσουν» το «άβατο» του Δημοσίου και να αλληλεπιδράσουν με αυτό, όχι για να συγκρουστούν και να κριτικάρουν άσκοπα, αλλά για να βοηθήσουν με τις επισημάνσεις τους να αλλάξουν κάποια πράγματα προς το καλύτερο.
Δεύτερον, παρά το μικρό δείγμα γραφής της πρώτης αυτής έρευνας, βλέπουμε ότι οι επισημάνσεις και τα προβλήματα που καταγράφονται στον τομέα των Δήμων, είναι μάλλον κοινές διαπιστώσεις. Τα θέματα προσβασιμότητας, υποδομών, συγκοινωνίας, καθημερινότητας, πολεοδομίας βρίσκονται πάντα στην πρώτη γραμμή των προβλημάτων κι εμείς ως εφημερίδα και δημοσιογράφοι που ασχολούμαστε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορούμε άνετα να το επιβεβαιώσουμε.
Και φτάνουμε και στο ουσιώδες ερώτημα: Σε ποιον βαθμό είναι η κυβέρνηση διατεθειμένη να σκύψει πάνω από αυτές τις διαπιστώσεις για να τις θεραπεύσει ή βελτιώσει, τουλάχιστον όσες είναι εφικτό; Είναι ειλικρινείς οι προθέσεις της;
Θα υπάρξει διάθεση για περισσότερο προσωπικό και πόρους στις Δημοτικές Υπηρεσίες, οι οποίες φορτώνονται διαρκώς με νέες αρμοδιότητες αλλά παραμένουν με το ίδιο ή και μειωμένο προσωπικό, με παρακρατηθέντες πόρους και βασισμένες μόνο σε διάφορα εγχώρια ή ευρωπαϊκά προγράμματα;
Η έρευνα αυτή για τη γνώμη των πολιτών για το Δημόσιο έρχεται σε μια εποχή που η κυβέρνηση τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της αξιολόγησης. Όμως, για ποια αξιολόγηση μιλάμε ακριβώς; Πώς π.χ. μπορεί να αξιολογηθεί μια Υπηρεσία ή ένας υπάλληλος για την αποδοτικότητά του όταν δεν υπάρχει το προβλεπόμενο προσωπικό και προσπαθεί να κάνει πολλές δουλειές ταυτόχρονα, ευχόμενος να έχει… 10 χέρια αντί για 2; Πώς θα αξιολογηθεί μια Δημοτική Υπηρεσία για τα έργα που πρέπει να κάνει όταν π.χ. οι πόροι που της αντιστοιχούν είναι μη επαρκείς ή καθυστερούν να καταβληθούν ή αναγκάζεται να συμβληθεί με τον ιδιωτικό τομέα, με αποτέλεσμα πολλά έργα να μένουν στάσιμα λόγω προβλημάτων σε πληρωμές ή ποιότητα των εργασιών;
Από τις διαπιστώσεις, λοιπόν, έως την έμπρακτη αντιμετώπισή τους μεσολαβεί ένα διάστημα που, το έχουμε ξαναπεί πολλές φορές, έχει ένα όνομα: Πολιτική βούληση. Θετικό είναι το γεγονός ότι η έρευνα επικεντρώθηκε εν πολλοίς στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Εκεί που το κράτος συναντά την καθημερινότητα των πολιτών δηλαδή. Η πρόκληση είναι η πραγμάτωση του διαχρονικού αιτήματος αναβάθμισης του θεσμού. Τα μηνύματα από τους πολίτες άρχισαν να στέλνονται. Ο λόγος στους αποδέκτες τους…
