Αν και ανήκω σε μια γενιά που έζησε τις ανέμελες, ξένοιαστες στιγμές της νιότης πριν από την εμφάνιση της τεχνολογίας όπως τη γνωρίζουμε σήμερα και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τολμώ να πω πως προσπαθώ να είμαι πάντα όσο το δυνατόν περισσότερο ενημερωμένος για τα όσα γίνονται, όπως το λένε σήμερα “viral”. Ο λόγος είναι διπλός. Αφενός είναι η επαγγελματική αναγκαιότητα να μην αφήσεις μια εποχή που τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς να σε ξεπεράσει πριν το καταλάβεις και να βρεθείς από τη μια στιγμή στην άλλη να μην έχεις τίποτα να προσφέρεις. Αφετέρου, γιατί ως προσωπική… διαστροφή, πάντα ήθελα να γνωρίζω τι είναι αυτό που τη δεδομένη χρονική στιγμή κερδίζει την προσοχή του κοινού. Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να μετρήσεις κατά πόσο συμφωνείς με τη μάζα και αποτελείς μέρος της ή διαθέτεις ακόμα αντανακλαστικά που σε οδηγούν στο να διαφοροποιείσαι. Μην δίνετε ιδιαίτερη σημασία σε αυτό. Ίσως είναι οι κλασικές, φιλοσοφικές αναζητήσεις της θερινής ταλαιπωρίας που με πιάνει κάθε χρόνο τέτοιες μέρες.
Με βάση τα παραπάνω, μου αρέσει πολύ να περιπλανιέμαι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να μαθαίνω τις νέες τάσεις (σ.σ. “trends” τα λένε), τις μόδες, τις συνήθειες. Να βλέπω, ρε παιδί μου, πόσο μέσα στην εποχή μου είμαι.
Ο τελευταίος «όρος» που εδώ και μέρες έχει αρχίσει να γεμίζει ιστοσελίδες και μέσα είναι το “staycation”. Μια σύνθετη λέξη που προέρχεται από το αγγλικό “stay” και την κατάληξη της λέξης “vacation”, που σημαίνει διακοπές. Είναι η… τάση του να μην πηγαίνεις εσύ για διακοπές, αλλά να… φέρνεις τις διακοπές σε σένα. Τουτ’ έστιν, μικρές μετακινήσεις και εξορμήσεις σε πάρκα και πλατείες, κολύμπι σε πλαστικές πισίνες στο μπαλκόνι, χαλάρωση στον κήπο ή τη βεράντα και γενικώς… διακοπές χωρίς διακοπές.
Κι ενώ όλο αυτό παρουσιάζεται ως μια νέα τάση που «κερδίζει όλο και περισσότερο κοινό» και σχολιάζεται με τη γνωστή εξυπνακίστικη διάθεση των διάφορων αρθρογράφων και influencer που προσπαθούν να το περάσουν ως μια κανονικότητα, η πραγματικότητα δυστυχώς απέχει πολύ από αυτό. Το “staycation” είναι, κατά κάποιο τρόπο η προσπάθεια να χρυσωθεί το χάπι για το γεγονός ότι τα μικρομεσαία νοικοκυριά πλέον δεν έχουν τη δυνατότητα ούτε για ολιγοήμερες διακοπές μακριά από τα αστικά κέντρα. Οι νησιωτικοί προορισμοί εδώ και χρόνια αποτελούν άπιαστο όνειρο για τη συντριπτική πλειονότητα, ενώ τελευταία το δυσβάσταχτο κόστος των καυσίμων, σε συνδυασμό με τα ατελείωτα και πανάκριβα διόδια, αρχίζουν να μειώνουν και τις ηπειρωτικές επιλογές. Την ίδια ώρα, το κόστος διαμονής σε καταλύματα όλο και ξεφεύγει, με συνέπεια αυτές τις πολυπόθητες μέρες των διακοπών, πολλοί να πείθουν τον εαυτό τους ότι επιλέγουν το “staycation”.
Και εδώ είναι η μεγάλη παγίδα των εξυπνάκηδων του διαδικτύου. Όσες δεκάδες άρθρα κι αν γραφτούν, όσοι influencers κι αν προσπαθήσουν να το κάνουν trend και όση προπαγάνδα ότι αυτό αποτελεί μια τάση και όχι μια αναγκαία επιλογή, η πραγματικότητα είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων δεν επιλέγει το “staycation”, αλλά ζει στο δικό του… «Σπιρτόκουτο», όπως ακριβώς στην ομότιτλη ταινία του Γιάννη Οικονομίδη.
Για του λόγου το αληθές, έρευνα του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ), αναφέρει ότι το 55% των καταναλωτών, δεν θα μπορέσει να κάνει διακοπές το καλοκαίρι του 2024, εξ ου και η έξαρσή του “staycation”. Επιπλέον, 71% δηλώνουν ότι έχουν ακυρώσει δαπάνες διασκέδασης όπως είναι η εστίαση, οι διακοπές, τα ταξίδια κ.α. Τουτ’ έστιν, δεν ζούμε, απλώς επιβιώνουμε.
Οι διακοπές είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την παίρνουμε τόσο αστεία. Είναι ανάγκη, είναι ο μοναδικός τρόπος να αδειάζει το μυαλό και να καθαρίζει από όλα τα βάρη που κουβαλάμε όλη τη χρονιά – όσο αυτό μπορεί να είναι εφικτό. Και, ναι, μπορεί να είναι σημαντικό να φροντίζεις να περνάς καλά όταν αναγκάζεσαι να μένεις στο σπίτι σου, αλλά, ΟΧΙ – με κεφαλαία, στεντόρεια και ξεκάθαρα – δεν είναι μόδα, δεν είναι “trend”, δεν είναι συνειδητή επιλογή.
Και για όποιον έχει αμφιβολίες, ας αναλογιστούμε πόσο σοβαρός θα είναι ο ψυχολογικός, συναισθηματικός και πνευματικός αντίκτυπος όταν αρχίσουν να ξεσπούν οι συνέπειες της ζωής στα «Σπιρτόκουτα» αυτής της πόλης.
Ας σκεφτούμε, λοιπόν, σοβαρά τι συμβαίνει γύρω μας πριν δώσουμε αξία σε εξυπνακίστικες αηδιούλες που ξεπηδούν καθημερινά μέσα από το διαδίκτυο.
