Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 28/05/2025
«Καταλαμβάνεις κοινόχρηστο χώρο; Για ποιον χτυπά η καμπάνια; Για όλους». Με αυτό τον άμεσο τρόπο ο Δήμος Χαλανδρίου εγκαινίασε την καμπάνια κοινωνικής αφύπνισης για την ελεύθερη πρόσβαση πεζοδρομίων, ραμπών αναπήρων και διαβάσεων, μοιράζοντας ενημερωτικά φυλλάδια (Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα EΔΩ).
Παρά το αντιφατικό νομοθετικό πλαίσιο στη χώρα σχετικά με τις ευθύνες για τα έργα προσβασιμότητας στους δρόμους, δεν είναι υπερβολή ότι σε Αγία Παρασκευή, Χαλάνδρι και Χολαργό (λιγότερο στου Παπάγου) οι πεζοί αναζητούν την… πόλη τους. Εκεί όπου θα έπρεπε να περπατούν βιαστικοί ή αμέριμνοι, αγκαλιά ή αγκαζέ, με παιδικό καρότσι ή αναπηρικό αμαξίδιο, συνήθως συναντούν κάθε λογής εμπόδια, από τραπέζια και καρέκλες μέχρι δέντρα κι αυτοκίνητα, ενώ ισορροπούν σε σπασμένες ή ανασηκωμένες πλάκες.
Σύμφωνα με έρευνα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, το 39% των πεζοδρομίων της Αττικής είναι μικρότερα του ενός μέτρου (το ελάχιστο υποχρεωτικό πλάτος είναι 2,1 μ.) ενώ κατασκευάζονται με κακοτεχνίες και καταστρέφονται από συνεχή «σκαψίματα». Υπάρχουν πεζοδρόμια, όπως ενδεικτικά μόνο, στις οδούς Καλλισπέρη και Ρουμπέση στο Χαλάνδρι όπου -εν αναμονή της επικείμενης ανάπλασης- οριακά χωράει να περάσει μια… γάτα. Στους πεζοδρόμους, δε, στο κέντρο της πόλης ελάχιστος είναι ο διαθέσιμος χώρος που δεν έχει καταληφθεί από τραπεζοκαθίσματα των ποιοτικών καφέ και εστιατορίων της περιοχής.
Στον Χολαργό, έχει πρωτοτυπήσει η οδός Αναστάσεως -όπου στο ύψος, μάλιστα, του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργείου Μεταφορών- λάστιχα, πέτρες και ξύλα «κοσμούν» τα πεζοδρόμια. Ασφαλώς, την τιμητική τους έχουν τα αυτοσχέδια πάρκινγκ αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών, όπως -δειγματοληπτικά- στα πεζοδρόμια στη Λεωφόρο Μεσογείων στο ύψος της Αγίας Παρασκευής και στην οδό Ναρκίσσων στο Πολύδροσο, η οποία επιβεβαιώνει το… όνομά της.
Βεβαίως, δεν λείπουν τα «σλάλομ» ανάμεσα σε σκάλες πολυκατοικιών και δέντρα που έχουν τοποθετηθεί ακριβώς στη μέση του πεζοδρομίου, με τους πολίτες να ισορροπούν σε σπασμένες ή ανασηκωμένες πλάκες (όπως οι ωραίες νερατζιές στην οδό Παπάγου του Χαλανδρίου, που δυστυχώς έχουν και… ρίζες).
Σε όσους καλοπροαίρετα αναζητούν λύση στα πρόστιμα, τα δεδομένα δεν είναι αισιόδοξα. Η Τροχαία παρεμβαίνει ελάχιστα, ακόμη και έπειτα από τηλεφωνήματα πολιτών, ενώ μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι οι δημοτικοί αστυνόμοι.
Τελικά, κόντρα στην ετυμολογία του, το πεζοδρόμιο αποδεικνύεται πρακτικά… λίγο ουσιαστικό και ελάχιστα ουδέτερο. Παρά τις προσπάθειες αναπλάσεων των τελευταίων χρόνων από τους Δήμους, αυτό παραμένει ο «πτωχός συγγενής», ανάμεσα στους πλούσιους… κληρονόμους πολυκατοικιών, καταστημάτων και αυτοκινήτων.
