Τα παιδιά του Γυμνασίου «Παιδαγωγική Ακαδημία», αφού τον καλωσόρισαν, του προσέφεραν μια ανθοδέσμη εκ μέρους της μαθητικής κοινότητας του Γυμνασίου. Έπειτα, εκ μέρους των μαθητών του Δημοτικού «Ελληνοαγγλική Αγωγή», μίλησε η μαθήτρια Μαρία Γεωργοπούλου, κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στην Αντίσταση κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής. Μεταξύ άλλων σημείωσε: «Ας είναι αυτή σας η πράξη παράδειγμα σε όλους μας, που σηκώσατε το σύμβολο του έθνους μας – την ελληνική σημαία. Σας ευχαριστούμε για ό,τι κάνατε για εμάς τους μικρούς Έλληνες. Σας ευχαριστώ γιατί είστε όραμα – θρύλος».
Η μαθήτρια Στελλίνα Μανδάλου παρέδωσε στον κ. Απόστολο Σάντο αναμνηστικό πίνακα που φιλοτέχνησε η ίδια και η μαθήτρια Έλλη Αργυρίου διάβασε ένα ποίημά της.
Ο Απόστολος Σάντος, αφού ευχαρίστησε τα παιδιά, συζήτησε μαζί τους για τις στιγμές εκείνες. Τέλος, η δασκάλα Κατερίνα Ζαχοπούλου του παρέδωσε εκ μέρους των τριών σχολείων μια ευχαριστήρια αναμνηστική πλακέτα.
Σημειώνεται ότι το 2006 συμπληρώνονται 50 χρόνια από την ίδρυση των μοντεσσοριανών σχολείων στην Ελλάδα. Επ’ ευκαιρία αυτής της επετείου, εκδόθηκε λεύκωμα με φωτογραφίες και κείμενα, «για να θυμηθούμε από πού ξεκινήσαμε, πώς πορευτήκαμε και πού φθάσαμε», όπως σημειώνει στον πρόλογο τού λευκώματος ο διευθυντής του σχολείου Θανάσης Ζαχόπουλος.
Λίγα λόγια για τη μέθοδο Μοντεσσόρι
Επιδίωξη των σχολείων Μοντεσσόρι είναι «τα παιδιά να δημιουργούν και να καταλαβαίνουν αυτά που διδάσκονται». Σύμφωνα με την εκπαιδευτική τους προσέγγιση, το σχολείο πρέπει να αποδεσμεύει τα παιδιά απ’ όλες τις καθαρά τυπικές εργασίες, όπως π.χ. η αντιγραφή, και έτσι να τους μένει χρόνος να κάνουν παραγωγική δουλειά. Προσπαθούν, επίσης, να δίνουν μεγάλη έμφαση στην ανάγκη των παιδιών για παιχνίδι. Η εκπαίδευση αρχίζει στα δυόμισι χρόνια, ενώ από πολύ νωρίς τα παιδιά μαθαίνουν να κάνουν μόνα τους ορισμένες δουλειές, όπως π.χ. να πλένουν τα αντικείμενα που χρησιμοποιούν για το φαγητό τους και τις πετσέτες τους.
Οι μαθητές ωθούνται να συνεργάζονται με το δάσκαλο και να μην είναι απλοί δέκτες, αλλά να υπάρχει διάλογος για όλα τα θέματα και το κάθε παιδί να αντιμετωπίζεται ως άτομο και όχι ως μονάδα του συνόλου.
Χρήστος Φωτιάδης