Γράφει ο Τάσος Μεργιάννης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Πεντέλης – Μελισσίων – Βριλησσίων – 19/01/2023
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ολοκληρώνεται η εξόδιος ακολουθία του έκπτωτου (και όχι «τέως» όπως λανθασμένα χρησιμοποιείται) βασιλιά της Ελλάδας Κωνσταντίνου. Μια κηδεία που αν και η κυβέρνηση (ορθώς) αποφάσισε να μην τελεστεί δημοσία δαπάνη, ξεσήκωσε ετεροχρονισμένο ιδεολογικό πόλεμο μεταξύ νοσταλγών της μοναρχίας (που άνοιξαν μέχρι και διαδικτυακό βιβλίο συλλυπητηρίων στα κοινωνικά δίκτυα) και όλων ημών των υπολοίπων υποστηρικτών του πολιτεύματος της προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Βλέπετε, κάποιοι συνεχίζουν εσκεμμένα να αγνοούν ότι το πολιτειακό ζήτημα της Ελλάδας έχει λυθεί από το 1974 όταν η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή αποφάσισε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, το αποτέλεσμα του οποίου θα καθόριζε το πολίτευμα της χώρας.
Ο ελληνικός λαός τότε απεφάνθη υπέρ της κατάργησης του πολιτεύματος της βασιλευομένης δημοκρατίας με ποσοστό 69,18% υπέρ και 30,82% κατά.
Η επαναφορά μιας ρητορικής διχασμού ακόμα και για μια υπόθεση που έχει τελεσιδικήσει εδώ και περίπου μισό αιώνα καταδεικνύει ότι ο διχασμός και η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» ανθούν στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.
«Για να κυβερνάς με ασφάλεια και να διατηρείς την εξουσία σου, φρόντισε να σπείρεις τη διχόνοια στους αντιπάλους σου» επιτάσσει η βασική αρχή της έννοιας του Διχασμού, ομοειδής της τακτικής «διαίρει και βασίλευε» που σε έναν αγώνα πυγμαχίας θα ονομάζονταν απλώς «χτυπήματα κάτω από τη ζώνη».
Μιας και διανύουμε προεκλογική χρονιά και η ιδεολογική πόλωση βρίσκεται ένα «κλικ» μακριά ας προσπαθήσουμε ως ψηφοφόροι να αποστασιοποιηθούμε από το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που θα προσπαθήσουν να προσδώσουν σε βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές μια μερίδα υποψηφίων βουλευτών, περιφερειακών και δημοτικών σύμβουλων. Ας μην καταπίνουμε «αμάσητα» ότι μας σερβίρει ο κάθε υποψήφιος, ο οποίος χρησιμοποιώντας και το δεκανίκι των fake news μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενδεχομένως να προσπαθήσει να παρουσιάσει μια δική του διαστρεβλωμένη πραγματικότητα για την χώρα, τον Δήμο, την πόλη.
Άλλωστε, ο ψηφιακός «όχλος» είναι πολύ πιο επικίνδυνος από τον φυσικό. Στις ημέρες μας ο καθένας μπορεί να κρυφτεί πίσω από ένα ανώνυμο tweet ή ποστάρισμα στο Facebook και να μεταφέρει όχι μόνο επικίνδυνες ή ακραίες απόψεις αλλά και να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα βάζοντας για παράδειγμα μια παραπλανητική φωτογραφία και από κάτω ένα πολιτικό μήνυμα του στυλ «κοιτάξτε τι βρώμικη που έχει την πόλη ο δήμαρχος» ή «τα ψέματα της αντιπολίτευσης».
Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον εάν γινόταν στις γειτονιές μας μια Ημερίδα με αντικείμενο τα «fake news» ή τις λεγόμενες «γνωσιακές διαστρεβλώσεις» («cognitive distortions») που δεν είναι κάτι άλλο από στερεοτυπικά πρότυπα σκέψης που οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα.
Είμαστε σίγουροι ότι θα την παρακολουθούσαν πολλοί αιρετοί που έχουν μετατρέψει την παραπάνω μέθοδο σε μπροσούρα του προεκλογικού τους αγώνα.
