Γράφει η Ελένη Κονιαρέλλη – Σιακή
Και ξαφνικά ένα γλυκό και παρήγορο φως ήρθε στη ζωή μας! Τα σφιγμένα πρόσωπα των ανθρώπων χαλάρωσαν, τα μάτια έλαμψαν, και τα χείλη έμαθαν πάλι από την αρχή να χαμογελούν. Ήταν σα να είχε γίνει κάποιο θαύμα. Ένα θαύμα που το έλεγαν ΕΜΒΟΛΙΟ! Ο κόσμος έδειχνε ότι τώρα, με πιο γρήγορους ρυθμούς, έτρεχε να εμβολιαστεί. Είχε πεισθεί πλέον, ότι δεν έχει άλλες εναλλακτικές προτάσεις και λύσεις για να αντιμετωπίσει τον θανατηφόρο κορωνοϊό που κάλπαζε από χώρα σε χώρα, έπαιζε με τις πολλές μεταλλάξεις του, και βύθιζε ολόκληρες οικογένειες στο πένθος, χωρίς να κάνει καμία διάκριση σε ηλικίες, σε πόλεις, σε υγιείς ή ανήμπορους ανθρώπους, σε λευκούς ή μαύρους. Το εμβόλιο έφερε μαζί του τις ελπίδες και τα όνειρα.
Ο καθένας με τον δικό του τρόπο, άλλος με ανακούφιση και άλλος με μια ξεφτισμένη επιφύλαξη, μπήκε σ΄ έναν τρελό χορό επίμονης αναζήτησης μιας – όσο το δυνατόν – πιο κοντινής ημερομηνίας προκειμένου να κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου. Βέβαια, κανείς δεν σταμάτησε να τονίζει, ακόμα και οι τυχεροί που είχαν κάνει και τις δύο δόσεις και ήταν πλέον αρκετά ασφαλείς, ότι: Δεν πρέπει να χαλαρώσουν τα γνωστά μέτρα προστασίας, δηλαδή, μάσκες, όχι συνωστισμός, όχι περισσότερα άτομα στις εκκλησίες από αυτά που όριζε για κάθε τετραγωνικό η Πολιτική Προστασία, όχι μετακινήσεις σε άλλους Δήμους, κ.λπ. Όμως το ευχάριστο είναι, ότι ο κόσμος μετά τους εμβολιασμούς που γίνονταν με υποδειγματικό τρόπο, ένιωσε ότι είχε αρχίσει να κερδίζει τη δύσκολη μάχη με τον ιό, και να ελπίζει ότι είμαστε στον σωστό δρόμο, και το μέλλον της ανθρωπότητας φαίνεται ευοίωνο και παρήγορο. Σιγά-σιγά στις καθημερινές συζητήσεις μας έπαψε να κυριαρχεί η «αριθμητική» της πανδημίας (τόσα να νέα κρούσματα, τόσοι οι διασωληνωμένοι, τόσοι οι νεκροί, κ.α.) Τώρα με τους πολλούς εμβολιασμούς που γίνονται κάθε ημέρα θα πετύχουμε να χτίσουμε «το περίφημο τείχος της ανοσίας», μαθαίνουμε από τους Λοιμωξιολόγους. Ήδη, το σκοτεινό δίχτυ της απελπισίας και της αδυναμίας που άπλωσε ο θανατηφόρος ιός έχει αρχίσει να κομματιάζεται λίγο-λίγο και φωτεινές ακτίνες αισιοδοξίας να μπαίνουν στη ζωή μας. Οι καθημερινές συζητήσεις μας έχουν το απαλό κόκκινο χρώμα της χαράς και της αισιοδοξίας. Είναι σαν, ένα αόρατο χέρι που κρατούσε το εμβόλιο, έριξε στη γη τους πολύτιμους σπόρους της ελπίδας και της κανονικότητας, και αυτοί βλάστησαν και άνθισαν γρήγορα, φωτίζοντας τα κουρασμένα πρόσωπα με δειλά χαμόγελα και καινούρια δύναμη. Στα εμβολιαστικά κέντρα που πληθαίνουν σε όλη τη χώρα, οι πολίτες με το χαρτί στο χέρι που βεβαιώνει την ημέρα και την ώρα του προγραμματισμένου εμβολιασμού τους, διαπιστώνουν με ανακούφιση ότι έφτασε και γι ΄αυτούς η ώρα της λύτρωσης και της απομάκρυνσης από τον φονικό ιό. Βέβαια, στο βάθος της σκέψης τους έχουν φυλάξει τη γνώση, ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει, και ότι υπάρχει η πιθανότητα να νοσήσουν κι αυτοί. Όμως αυτό δεν τους τρομάζει ιδιαίτερα γιατί γνωρίζουν ότι εφόσον έχουν εμβολιαστεί, και να κολλήσουν τον ιό θα τον περάσουν ελαφρά. Μέχρι σήμερα (12 Μαΐου), έχουν εμβολιαστεί 3.800.000 άνθρωποι.
Όμως, δεν είναι μόνο τα εμβόλια που έδωσαν φως στην καθημερινότητα. Τα περιοριστικά μέτρα που για έξη και πλέον μήνες, μας κρατούσαν δέσμιους του ιού, δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα στην Οικονομία της χώρας, στην ψυχολογία του κόσμου που ζούσε σε καραντίνα με πλήρη αδράνεια, και στην Κοινωνική επικοινωνία που κυριαρχούσε η απογοήτευση και η αγωνία για το άγνωστο αύριο. Τώρα δειλά -δειλά έχουν αρχίσει να αίρονται σε όλους σχεδόν τους τομείς, τα σκληρά μέτρα που είχαν επιβληθεί. Έτσι βλέπουμε ότι: Άνοιξαν τα Σχολεία και το κουδούνι κάλεσε τους μαθητές όλων των Βαθμίδων να επιστρέψουν στα θρανία. Γέμισαν οι δρόμοι παιδικές φωνές, που ανεμίζοντας στο χέρι τους το υποχρεωτικό Σελφ Τεστ που είχαν κάνει, έδειχναν σα να ξεκινούσαν τώρα μια νέα Σχολική χρονιά. Άνοιξαν τα κομμωτήρια και τα κέντρα αισθητικής, προς μεγάλη ανακούφιση των γυναικών (και όχι μόνο), που έτρεξαν αμέσως να κλείσουν το απαιτούμενο ραντεβού.
Λειτούργησαν οι καφετέριες και τα εστιατόρια στους εξωτερικούς χώρους, και είναι πιθανό – ανάλογα με την πρόοδο των εμβολιασμών και τις αποφάσεις των Λοιμωξιολόγων, ότι στις αρχές του Ιουνίου θ΄ ανοίξουν και οι εσωτερικοί χώροι στην εστίαση, και θα παραταθεί το ωράριο λειτουργίας μέχρι 12,30 το βράδυ και αργότερα θα διευρυνθεί περισσότερο. Ακόμα προβλέπεται ότι σύντομα θα επανέλθει η μουσική στην εστίαση, που για αρκετό καιρό ήταν «σιωπηλή». Επίσης μαθαίνουμε ότι σύντομα θα ελευθερωθεί η αγορά από ό,τι έχει απομείνει από το lockdown, όπως τα ραντεβού για το λιανεμπόριο κλπ, ενώ σταματούν και τα SMS στις 14 /5. Άρχισε η λειτουργία στα δια ζώσης φροντιστήρια, καθώς και στα Διοικητικά Δικαστήρια, κ.α, ενώ αργότερα ανοίγουν και Γυμναστήρια. Σύντομα θα γίνει και το μεγάλο βήμα του τουρισμού για τη χώρα μας, που με αγωνία περιμένουμε όλοι, αλλά κυρίως ένας αρκετά μεγάλος αριθμός συνανθρώπων μας που εργάζεται στον τουρισμό. Ακόμα, τις επόμενες ημέρες περιμένουμε να ελευθερωθούν και οι μετακινήσεις των πολιτών από Νομό σε Νομό. Αυτή η απαγόρευση είχε δυσκολέψει πολύ κόσμο, και δημιούργησε άπειρα προβλήματα. Ανοίγουν τα Μουσεία και τα Ωδεία. Τα θερινά σινεμά και οι κινηματογραφικές προβολές σε υπαίθριους χώρους. Ακόμα σύντομα θα γίνονται συναυλίες, εκδηλώσεις, διαλέξεις… Έχουν ήδη ανοίξει οι οργανωμένες παραλίες και με τη βοήθεια του ζεστού ήλιου, οι ετοιμασίες για τα θαλασσινά μπάνια και τις καλοκαιρινές διακοπές φαίνεται ότι έχουν πάρει φωτιά. Για όλα βέβαια τα παραπάνω μέτρα που έχουν σκοπό την επιστροφή στην κανονικότητα, και για άλλα πολλά ακόμα που προγραμματίζονται από τους αρμοδίους και σύντομα θα ακολουθήσουν, εφαρμόζονται αυστηρά τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, όπως τα ορίζουν οι διατάξεις της Πολιτικής Προστασίας.
Οι Λοιμωξιολόγοι και η Κυβέρνηση με προσοχή και μέτρο μελετούν τη βελτίωση των επιδημιολογικών δεικτών, και την αποσυμφόρηση των Νοσοκομείων, και βάσει αυτών των στοιχείων ετοιμάζουν τον σημαντικό πίνακα και άλλων πολλών μέτρων χαλάρωσης και άρσης των περιορισμών. Ας ευχηθούμε το τείχος της ανοσίας που χτίζεται, ότι θα είναι στέρεο και ακλόνητο.
