Γράφει ο Φοιβος Κλοκκαρης
Αντιστράτηγος ε.α.
Στο πρόγραμμα διακυβέρνησης του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ), που δημοσιεύθηκε προεκλογικά και ειδικά σε ότι αφορά το Κυπριακό, καθορίζεται ως ύψιστη επιδίωξη, η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με στόχο τη λύση ΔΔΟ, στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου. Τονίζεται εμφατικά στο πρόγραμμά του ότι επιδιώκεται λύση για ένα κανονικό δημοκρατικό κράτος εντός της ΕΕ. Ένα ενωμένο κράτος, λειτουργικό ως προς τους θεσμούς του και βιώσιμο πολιτικά, οικονομικά και δημογραφικά, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ασφάλεια των πολιτών θα κατοχυρώνονται και θα τυγχάνουν πλήρους σεβασμού. Ένα κράτος του οποίου η κεντρική κυβέρνηση θα έχει μια και μοναδική κυριαρχία, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια και θα έχει την ευθύνη για την ασφάλεια και προστασία των συνόρων του ομοσπονδιακού κράτους.
Όλες οι κυβερνήσεις της ΚΔ, περιλαμβανομένης της σημερινής, με την αδικαιολόγητη επίκληση του απόρρητου των συνομιλιών (για θέματα που είναι γνωστά στα Ηνωμένα Έθνη, Τουρκία και Βρετανία) δεν έχουν ενημερώσει επίσημα τον λαό, ως όφειλαν για τις συγκλίσεις, που έχουν επιτευχθεί στις συνομιλίες (κεκτημένο των συνομιλιών), που διάρκεσαν σχεδόν μισό αιώνα. Η πληροφόρησή μας προέρχεται κυρίως από διαρροές στα ΜΜΕ, όπως το 77 σελίδων έγγραφο των συγκλίσεων Ντάουνερ και άλλα έγγραφα.
Δεδομένου ότι δεν τίθεται θέμα εθνικής ασφάλειας, και επειδή η λύση του Κυπριακού είναι το μείζον εθνικό θέμα, είναι απαραίτητο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (ΠτΔ) να ενημερώσει επίσημα τον λαό για τις συγκλίσεις των συνομιλιών ή τουλάχιστον να δώσει απαντήσεις σε εύλογα ερωτήματα, που προκύπτουν από τη σύγκριση των συγκλίσεων που γνωρίζουμε, με τη λύση την οποία επιδιώκει ο ΠτΔ. Από τη σύγκριση, προκύπτει μεγάλη αντίφαση μεταξύ τους και συγκεκριμένα:
Ερώτημα πρώτον: Πώς κατοχυρώνονται η ενότητα του κράτους και τα ανθρώπινα δικαιώματα τών πολιτών, αφού υπάρχει σύγκλιση για επιβολή εδαφικών ζωνών με εγγυημένες πλειοψηφίες κατοίκων και περιουσιών που παραβιάζουν τα δικαιώματα της ατομικής ιδιοκτησίας, του εκλέγειν και εκλέγεσθαι και της ελεύθερης εγκατάστασης; (σελ.33 και 69 του εγγράφου 30.4.2013 Συγκλίσεων Ντάουνερ 2008-2012)
Ερώτημα δεύτερον: Πώς κατοχυρώνεται η ασφάλεια των πολιτών και η προστασία των συνόρων του ομοσπονδιακού κράτους, αφού υπάρχει σύγκλιση, το κυπριακό κράτος μετά τη λύση, να μην έχει δικαίωμα να έχει ένοπλες δυνάμεις; (σελ. 70 Συγκλίσεων Ντάουνερ).
Ερώτημα τρίτον: Πώς διασφαλίζεται η πολιτική βιωσιμότητα τού κράτους, αφού υπάρχει σύγκλιση, που παραβιάζει τη δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων με δικαίωμα ΒΕΤΟ στη μειοψηφία (μετονομάσθηκε σε θετική ψήφο), που θα οδηγεί σε αναρίθμητα αδιέξοδα και παράλυση του κράτους; Μηχανισμός επίλυσης αδιεξόδων (ακόμα αναζητείται), όπως οι τρεις ξένοι δικαστές του σχεδίου Ανάν, παραβιάζει την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας (σελ. 5, 7 και 9 Συγκλίσεων Ντάουνερ).
Ερώτημα τέταρτον: Πώς διασφαλίζεται η δημογραφική βιωσιμότητα του κράτους αφού θα νομιμοποιηθούν όλοι οι Τούρκοι έποικοι και υπάρχει σύγκλιση για δικαίωμα των Τούρκων υπηκόων (85 εκ.) να απολαμβάνουν τις 4 βασικές ελευθερίες της ΕΕ; (σελ. 68 Συγκλίσεων Ντάουνερ).
Eρώτημα πέμπτον: Πώς διασφαλίζεται η οικονομική βιωσιμότητα του κράτους, αφού θα είναι υποχρεωμένο να συντηρεί έναν υπερμεγέθη κρατικό μηχανισμό, να αποπληρώσει τα μεγάλα χρέη του ψευδοκράτους και να καταβάλει τεράστιες αποζημιώσεις στους Έλληνες ιδιοκτήτες, που δεν θα ανακτήσουν τις περουσίες τους, λόγω της σύγκλισης για εγγυημένες πλειοψηφίες περιουσιών στις εδαφικές ζώνες;
Ερώτημα Έκτον: Πώς διασφαλίζεται η λειτουργικότητα του κράτους, αφού συμφωνήθηκε η συγκρότηση ενός πολύπλοκου υπερμεγέθους διχοτομικού κράτους με δυαρχία αξιωματούχων, 4 βουλές, 3 κυβερνήσεις, 3 αστυνομίες, εις διπλούν ημικρατικούς οργανισμούς, τελωνεία και δημόσιες υπηρεσίες σε ένα μικρό εδαφικό χώρο; Ο τέως πρόεδρος της ΚΔ, κ. Νίκος Αναστασιάδης, ένθερμος υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν (ΔΔΟ), παραδέχθηκε στο τέλος της θητείας του, ότι η ΔΔΟ είναι ανέφικτη και δεν μπορεί να λειτουργήσει (σελ. 334 βιβλίο «Επτά Προεδρικά Πορτραίτα» του κ. Κωστή Χατζηκωστή).
Ερώτημα Έβδομον: Πώς θα υλοποιηθεί η επανέναρξη των συνομιλιών, στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου, αφού αυτό στην πραγματικότητα δεν υπάρχει; Αυτό που είναι συμφωνημένο είναι ο αγγλικός όρος “two constituent states”, τον οποίο όμως οι Τούρκοι μεταφράζουν ως «δύο ιδρυτικά κράτη» και η ΚΔ ως ”δύο συνιστώσες πολιτείες ή ομοσπονδιακές μονάδες”.
Ερώτημα Όγδοον: Πώς διασφαλίζεται ότι η κεντρική κυβέρνηση του κράτους, θα έχει μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια (τα τρία singles), αφού στον ορισμό της κυριαρχίας και ιθαγένειας, περιλήφθηκαν στοιχεία διχοτομικής φύσεως, που επιτρέπουν διπλή ερμηνεία τους; (Κοινή διακήρυξη 11 Φεβ. 2014, προέδρου ΚΔ και ηγέτη Τουρκοκυπρίων).Πέραν τούτου δεν υπάρχει καμιά πληροφόρηση αν θα ενσωματωθούν στη λύση οι διμερείς συμφωνίες εξάρτησης του ψευδοκράτους από την Τουρκία, όπως είχε συμβεί στο σχέδιο Ανάν, με τις οποίες γίνεται κατάφωρη παραβίαση των τριών singles του κυπριακού κράτους.
Η μεγάλη αντίφαση, μεταξύ της λύσης που επιδιώκει ο ΠτΔ και των συγκλίσεων που συμφωνήθηκαν, επιβάλλει να απαντηθούν τα ερωτήματα που τίθενται. Η ΔΔΟ, που με εισήγηση του κακού δαίμονά μας, της Βρετανίας (προς νομιμοποίηση των τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής) περιλήφθηκε το 1990 και σε ψήφισμα του ΣΑ/ΟΗΕ (649/1990), απορρίφθηκε από τον λαό το 2004 με το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν (ΔΔΟ) και δεν πρέπει να γίνεται επίκληση σε αυτό το ψήφισμα των ΗΕ, ούτε να συνεχίζεται η υποστήριξη της ΔΔΟ από τις κυβερνήσεις της ΚΔ. Με βάση τις συγκλίσεις που γνωρίζουμε, η επανέναρξη των συνομιλιών, που επιδιώκει εναγωνίως ο ΠτΔ για λύση ΔΔΟ, δεν θα οδηγήσει σε ένα κανονικό δημοκρατικό κράτος εντός της ΕΕ. Θα οδηγήσει σε δυσλειτουργικό κράτος, καταδικασμένο σε στρατηγική κατάρρευση,αφού θα αναβιώσουν τα εφιαλτικά ΒΕΤΟ των Τουρκοκυπρίων στην εκτελεστική και νομοθετική εξουσία του Συντάγματος 1960, που επέβαλαν Τουρκία / Βρετανία, και οδήγησαν την ΚΔ σε λειτουργικό αδιέξοδο. Η ΔΔΟ με τις συγκλίσεις των συνομιλιών (υποχωρήσεις της ΚΔ), διαμορφώθηκε σε συγκαλυμμένη μορφή συνομοσπονδίας δύο κρατών, που δεν διαφέρει πολύ από την τουρκική θέση λύσης δύο κρατών (όχι δύο ανεξάρτητα κράτη, αλλά συνομοσπονδία δύο κρατών) που υποστηρίζει σήμερα η Τουρκία. Απαιτείται απόρριψη της ΔΔΟ και αναθεώρηση της θέσης μας για το Κυπριακό, το οποίο είναι πρόβλημα εισβολής, κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης, και όχι δικοινοτικής διαφοράς.
Είναι τραγικό ότι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αν γίνει επανέναρξη των συνομιλιών, οι δύο λύσεις που θα συζητηθούν είναι τουρκικών όρων (ΔΔΟ – δύο κράτη).
Είναι απαραίτητο να γνωρίζει ο λαός τις συγκλίσεις των συνομιλιών, για να έχει ο ίδιος άποψη για τη λύση και να διαλυθούν οι ψευδαισθήσεις, που του καλλιεργούν, ότι δήθεν “ η ΔΔΟ επανενώνει την Κύπρο και αποτρέπει τη διχοτόμηση”.
Mόνο η αφύπνιση του λαού, αφού ενημερωθεί αντικειμενικά, μπορεί να μας απαλλάξει από την τουρκοβρετανική ΔΔΟ, στην οποία έχει εγκλωβιστεί η πολιτική ηγεσία μας.
