Από τη στήλη ΕΠΕΑΠΤΕΡΟΕΝΤΑ
Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Συνεχίζοντας τα περί πολιτικού πολιτισμού, στον οποίο είχα αναφερθεί την προηγούμενη εβδομάδα, σημειώνω ότι οι τοποθετήσεις από τον Νίκο Ανδρουλάκη των αντιπάλων του (κατά τις εσωκομματικές εκλογές) στα διάφορα όργανα του ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν και άσχημες. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη, τι του είχαν καταμαρτυρήσει κατά το ντιμπέιτ, με προεξάρχουσα τη Νάντια Γιαννακοπούλου.
Στη «σκιώδη κυβέρνηση» που οργάνωσε, την τοποθέτησε υπεύθυνη Μεταναστευτικής Πολιτικής, μιας και του είχε ασκήσει έντονη κριτική επί του θέματος. Προφανώς (όπως θα έλεγε και ο Πατούλης) έναν τομέα που γνωρίζει πολύ καλά. «Δεν σου άρεσε η πολιτική μου στο μεταναστευτικό; Ανάλαβε και διόρθωσέ την». Αυτό λέγεται πολιτικός πολιτισμός.
Όπως επίσης, και η τοποθέτηση της Άννας Διαμαντοπούλου και του Παύλου Γερουλάνου σε καίριες θέσεις (υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού και υπεύθυνο οικονομικών, αντίστοιχα), πέραν του 9μελούς Συντονιστικού Πολιτικού Κέντρου, στο οποίο τους συμπεριέλαβε μαζί με τον «γκρινιάρη» Χάρη Δούκα, που κάτι βρήκε να δηλώσει (μέσω κύκλων του) για τη σύνθεση της «σκιώδους κυβέρνησης».
Πολιτικός πολιτισμός θα ήταν αφού συγχαρεί τον Ανδρουλάκη, να πάει στον Δήμο Αθηναίων σαν καλός δήμαρχος και να κάνει έργο εν όψει Χριστουγέννων, για να ομορφύνει λίγο η Αθήνα. Μορφωμένος άνθρωπος είναι, έπρεπε να καταλάβει (από το 21,41% που έλαβε την πρώτη Κυριακή) ότι το 78,59% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προτιμούσαν τους άλλους πέντε συνυποψηφίους και όχι εκείνον.
Έτσι μετράμε το εκλογικό αποτέλεσμα κυρία Ελένη μου, που απορούσες «πώς βρέθηκαν τα τρολ στον ΣΥΡΙΖΑ». Ο πολιτικός πολιτισμός λοιπόν, είναι να δεχόμαστε το εκλογικό αποτέλεσμα και να σεβόμαστε τη θέληση της πλειοψηφίας, ακόμα και όταν αυτή εκφράζεται με λίγες ψήφους παραπάνω (858 περισσότερους από τον Γερουλάνο, έλαβε ο Δούκας). Αυτή είναι η δημοκρατία και με αυτήν πορευόμαστε τόσα χρόνια.
Ακόμα απορεί η εμβριθής τηλε-αναλύτρια Ελένη: «Άβυσσος η ψυχή των ψηφοφόρων. Πώς είναι δυνατόν να επανεκλέξουν με 60% τον Ανδρουλάκη εκεί στο ΠΑΣΟΚ, όταν την πρώτη Κυριακή το 70,36% επί του συνόλου αμφισβητούσε την ηγεσία του;» Είχε βγει πρώτος -βλέπεις- με ποσοστό μόνο 29,64% μεταξύ έξι συν-υποψηφίων.
Και με την ευκαιρία, συμφωνούμε ότι «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου» κυρία Ελένη μου, αλλά όχι των ψηφοφόρων. Συμφωνώ επίσης, υπολογίζοντας με τη δική σου λογική, ότι τον Δούκα δεν τον ήθελε το 78,59% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ όταν είχαν να επιλέξουν μεταξύ έξι (6) υποψηφίων. Γι’ αυτό και όταν έπρεπε να επιλέξουν μεταξύ δύο (2), προτίμησαν την πεπατημένη. Δεν την πάτησαν, όπως οι αριστεροί, που δοκίμασαν τον Κασσελάκη.
