«Το καλύτερο επιχείρημα κατά της δημοκρατίας είναι πέντε λεπτά συζήτηση με τον μέσο ψηφοφόρο».
Σε μια από τις δεκάδες περίφημες ρήσεις του που έμειναν στην Ιστορία, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ επιστρατεύοντας μια «πρέζα» υπερβολής, κατάφερε να περιγράψει με λίγες λέξεις μια σοβαρή παθογένεια του πολιτικού συστήματος που προκύπτει με υπαιτιότητα του «κυρίαρχου λαού».
Του ψηφοφόρου δηλαδή που με το ακλόνητο επιχείρημα «εγώ σε ψήφισα» υποβαθμίζει το συνταγματικό δικαίωμα του εκλέγειν σε «εκδούλευση» που μεταφράζεται σε παροχή υπηρεσιών μετά αντιτίμου (τον διορισμό, το σβήσιμο μιας κλήσης κ.ο.κ)
Ένα τέτοιο παράδειγμα περιέγραψε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Βριλησσίων την Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου, ο δήμαρχος Γιάννης Πισιμίσης.
Καθώς στη συνεδρίαση υπήρχαν μόλις τρία θέματα στην ημερήσια διάταξη, συζητήθηκαν και απαντήθηκαν εκτενώς από τον δήμαρχο και τους αρμόδιους αντιδημάρχους μια σειρά από ζητήματα που αφορούν στην καθημερινότητα της πόλης.
Ένα από τα εκτός ημερήσιας διάταξης θέματα αφορούσε το χρόνιο πρόβλημα της παράνομης στάθμευσης οχημάτων επί της Λεωφόρου Πεντέλης.
Η συγκεκριμένη κεντρική αρτηρία της πόλης δεν φιλοξενεί μόνο την πλειονότητα των καταστημάτων της τοπικής αγοράς, αλλά συνδέεται και με νοσοκομεία της περιοχής, με αποτέλεσμα κάθε φορά που ένα αυτοκίνητο σταθμεύει παράνομα στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας να δημιουργείται έντονο πρόβλημα.
«Το ασθενοφόρο που θέλει να πάει στο Σισμανόγλειο θα πρέπει να περιμένει τον κύριο Τάκη να ψωνίσει κοτόπουλο;» αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος περιγράφοντας μια ιστορία «καθημερινής Βριλησσιώτικης τρέλας» προς το Σώμα.
Ο Γιάννης Πισιμίσης μίλησε για οδηγούς που σταθμεύουν πάνω στη Λ. Πεντέλης για να κάνουν τα ψώνια τους ή -ακόμα χειρότερα- για να πιούν καφέ στην πλατεία Αναλήψεως, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι για όποιον θέλει να ψάξει, θέσεις στάθμευσης υπάρχουν σε κάθετες οδούς της κεντρικής Λεωφόρου.
Στη συνέχεια, ο δήμαρχος περιέγραψε και τον διάλογο που είχε με έναν από αυτούς τους οδηγούς, ο οποίος τον επισκέφτηκε στο δημαρχείο, ζητώντας του να του «σβήσει» την κλήση (τις οποίες κόβει το τοπικό Αστυνομικό Τμήμα, καθώς Δημοτική Αστυνομία ο Δήμος Βριλησσίων δεν διαθέτει), με το… επιχείρημα «μα, εγώ σε ψήφισα στις προηγούμενες εκλογές».
Ο Γιάννης Πισιμίσης, σύμφωνα με την περιγραφή του ενώπιον του Σώματος, απάντησε στον παρανομούντα πολίτη ότι δεν πρόκειται να του «σβήσει» την κλήση, γιατί εάν πραγματικά τον είχε ψηφίσει στις δημοτικές εκλογές του 2023, όπως ο ίδιος ο πολίτης ισχυριζόταν, θα έπρεπε να γνωρίσει ότι στο προεκλογικό πρόγραμμα της παράταξής του υπήρχε αναφορά ότι σε περίπτωση που αυτή εκλέγετο ως η επόμενη δημοτική Αρχή Βριλησσίων, θα έκανε ότι απαιτείτο για να απελευθερωθεί η Λ. Πεντέλης από την παράνομη στάθμευση.
Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της (αληθινής) ιστορίας του σημερινού άρθρου; Ότι η πολιτική και κοινωνική ταυτότητα του μέσου Έλληνα πολίτη – ψηφοφόρου έχει διαμορφωθεί μέσω του πελατειακού συστήματος, το οποίο δυστυχώς έχει επικρατήσει από την εποχή του Περικλή μέχρι σήμερα!
Ένας αισιόδοξος θα έλεγε «ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξουμε νοοτροπία… Ας ξεκινήσουμε με μια κλήση για παράνομο παρκάρισμα…»
Ένας απαισιόδοξος, πάλι, θα υιοθετούσε τον στίχο του Νίκου Γκάτσου από τον «Κεμάλ» του Μάνου Χατζιδάκι: «Καληνύχτα Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ»…
