«Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να εκπαιδεύσεις τα παιδιά από το να ενισχύσεις τις ικανότητες των γονιών να τα εκπαιδεύουν οι ίδιοι».
Με αυτό το σκεπτικό το μακρινό 1962 ξεκίνησαν τη λειτουργία τους στην Ελλάδα οι Σχολές Γονέων , θεσμός ο οποίος με μεγάλη επιτυχία λειτουργεί και στον Δήμο Βριλησσίων τα τελευταία δέκα χρόνια.
Όπως θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε στο παρόν φύλλο η πρώτη για φέτος συνάντηση της Σχολής Γονέων Βριλησσίων πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου με ομιλήτρια την οικογενειακή σύμβουλο και συγγραφέα Τένια Μακρή και με ένα -δυστυχώς- άκρως επίκαιρο θέμα που αφορά στην νεανική επιθετικότητα και τον σχολικό εκφοβισμό.
Τα στοιχεία που αφορούν το σχολικό bullying δεν είναι απλώς ανησυχητικά αλλά μπορούν να χαρακτηριστούν έως και «σοκαριστικά». Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε πριν από ένα χρόνο στο περιοδικό του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) κατά το σχολικό έτος 2022 – 2023 στην Ελλάδα τρεις στους 10 μαθητές (ποσοστό 32,4%) υπήρξαν θύματα σχολικού εκφοβισμού.
Είναι ένα θέμα για το οποίο, ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχει χυθεί πολύ μελάνι. Η στήλη δεν σκοπεύει να «κομίσει γλαύκας εις Αθήνας», όμως θεωρεί χρέος της να επαναλάβει τον κομβικό και σημαίνοντα ρόλο που διαδραματίζει η έννοια της Οικογένειας στην αποτροπή αλλά και στον ξεριζωμό αυτού του θλιβερού φαινομένου που μόνο θύματα μπορεί να έχει – άλλωστε, όπως εύστοχα είπε και η Τένια Μακρή «η βία φέρνει βία».
Και κάπου εδώ ερχόμαστε στον ρόλο του γονιού. Ένας ρόλος μοναδικός- αναμφίβολα ο πιο σημαντικός που αναλαμβάνει κάποιος στον μακρύ ή βραχύ βίο του. Είναι ένας ρόλος ωστόσο με προκλήσεις και απαιτήσεις, καθώς η ανατροφή του παιδιού χρειάζεται εκτός από το ένστικτο και γνώσεις που οι κατά τόπους Σχολές Γονέων έρχονται να κομίσουν ή να ενισχύσουν.
Οι μελέτες της ψυχολογίας εδώ και πολλά χρόνια έχουν οδηγήσει στη διαπίστωση ότι η προσωπικότητα του παιδιού διαμορφώνεται κατά τα πέντε πρώτα χρόνια της ζωής του. Μόνο που το να είσαι γονιός είναι μια δια βίου μαθητεία που δεν εξαντλείται σε μια πενταετία, καθώς την προσχολική ηλικία θα ακολουθήσει η σχολική. Αργότερα θα έρθει η εφηβεία -μια μεταβατική περίοδος από την παιδική ηλικία προς την ωριμότητα κατά την διάρκεια της οποίας το παιδί χρειάζεται όσο τίποτα άλλο τη γονεϊκή στήριξη και διαπαιδαγώγηση- το άγχος των εξετάσεων, η είσοδος στην ολοένα αυξανόμενων απαιτήσεων αγορά εργασίας καθώς και ο ρόλος της μητρότητας-πατρότητας.
Ειδικά στον τελευταίο ρόλο, όταν δηλαδή έρθει η ώρα που τα παιδιά μας θα γίνουν και τα ίδια γονείς, αυτό που δεν θα ήθελε με τίποτα να ακούσει ένας γονιός είναι η ευχή (αλλά και κατάρα) του παιδιού «ας μην κάνω τα λάθη που έκαναν οι γονείς μου».
Εν κατακλείδι, ο ρόλος του γονιού δεν έχει εγχειρίδιο χρήσης. Οι εύστοχες συμβουλές από ειδικούς, όμως δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν. Οι συναντήσεις της Σχολής Γονέων Βριλησσίων τόσο με τον σύμβουλο-ψυχοθεραπευτή Νίκο Τομαρά όσο και με τον ειδικό παιδαγωγό Γιάννη Κοσμόπουλο που ξεκινούν την 1η Μαρτίου και θα ολοκληρωθούν στις 31 Μαϊου κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση.
Όταν η Επιστήμη συνεπικουρεί το μητρικό -πατρικό φίλτρο τότε η ασπίδα προστασίας απέναντι στα παιδιά μας μεγαλώνει…
