Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Eίναι πραγματικά εκπληκτικό και απορίας άξιο αυτό που συμβαίνει με τις νοσοκομειακές μονάδες των βορείων προαστίων και ειδικά εκείνες στον «Καλλικρατικό» Δήμο Πεντέλης, την τελευταία δεκαετία. Μια διαρκής επίθεση από το κράτος και τις κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα τη δραματική συρρίκνωση και υποβάθμιση της ποιότητας και ποσότητας παροχής υπηρεσιών, σε μια περιοχή που ανέκαθεν αποτελούσε υγειονομικό σημείο αναφοράς τόσο για τη Β/Α Αττική, όσο ακόμη και για άλλες περιοχές εντός, ακόμη κι εκτός, λεκανοπεδίου.
Το κλείσιμο των νοσοκομείων «Παπαδημητρίου» και «Μπόμπολα» και η διαρκής υποβάθμιση του «Αμαλία Φλέμινγκ», σε συνάρτηση με τον αναπόφευκτο «συγκεντρωτισμό» στο Σισμανόγλειο, έχουν φέρει πολλά βήματα πίσω τη νοσοκομειακή περίθαλψη των πολιτών, ακόμη και στα χρόνια της πανδημίας, όταν υποτίθεται ότι θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο.
Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα, στο κρατικό «στόχαστρο» δείχνει να έχει μπει και το Παίδων Πεντέλης. Το τελευταίο νοσοκομείο που θα περίμενε κανείς να «αγγιχτεί» η λειτουργία του, λόγω, φυσικά, της ειδικής ευαισθησίας για τα παιδιά που νοσούν και χρήζουν εξέτασης και νοσηλείας.
Κι όμως! Αρχής γενομένης της μετατροπής μέρους του νοσοκομείου σε κέντρο εμβολιασμού παιδιών, το οποίο και άστοχο αποδείχθηκε και προβλήματα δημιούργησε στη λειτουργία του, έρχεται τώρα, σχεδόν αιφνιδιαστικά και δίχως προειδοποίηση και διάλογο, μια δωρεά από μια ΜΚΟ, η οποία ήταν αρκετή για τη διοίκηση των τριών ενοποιημένων (διοικητικά) νοσοκομείων (Παίδων – Φλέμινγκ – Σισμανόγλειο) να αποφασίσουν ότι… πρέπει να ξηλωθεί η πτέρυγα ΩΡΛ του Παίδων, για να φιλοξενηθούν εκεί ανήλικοι με εισαγγελική εντολή. Και μιλάμε για ΩΡΛ έτσι; Μια από τις πιο επισκέψιμες ειδικότητες στις παιδικές ηλικίες.
Κι ενώ άπαντες στο νοσοκομείο «φωνάζουν» ότι υπάρχει δίπλα το κτήριο του πρώην ΠΙΚΠΑ που θα μπορούσε να στεγάσει αυτά τα παιδιά, εντούτοις «προτιμήθηκε» ξανά μια ακόμη παρέμβαση, ένα ακόμη… «bullying», στην κανονική λειτουργία και τις κρίσιμες δομές του Παίδων Πεντέλης.
Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς: Για ποιο λόγο έχει μπει στο «στόχαστρο» το συγκεκριμένο νοσοκομείο; Γιατί ευνοείται «κάθε τρεις και λίγο» η υποβάθμισή του;
Και ένα τελευταίο ερώτημα: Αλήθεια, σε αυτόν τον βωμό της υποβάθμισης, θα «θυσιαστούν» και αυτά τα παιδιά που κατόπιν εισαγγελικής εντολής θα κληθούν να διαβιώσουν εντός μιας αμιγώς νοσοκομειακής/κλινικής ατμόσφαιρας, αντί να βρίσκονται σε έναν ανεξάρτητο, σωστά δομημένο χώρο που θα μπορέσει να τα βοηθήσει αναπτυξιακά και ψυχολογικά;
Περίεργα και ανεξήγητα (;) πράγματα.