Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Στο προπερασµένο φύλλο, το editorial είχε τίτλο «Το µεγάλο “στοίχηµα”» και αναφερόταν στην επιχείρηση αναβάθµισης και εκσυγχρονισµού του… χιλιοταλαιπωρηµένου τα τελευταία 15 χρόνια εµπορικού κέντρου του Αµαρουσίου, που επιχειρεί η διοίκηση Πατούλη, µε αιχµή του δόρατος το υπόγειο πάρκινγκ της πλατείας Ευτέρπης.
Ο ίδιος ο δήµαρχος, µάλιστα, είχε θέσει τα µέσα Νοεµβρίου ως την ηµεροµηνία που το πρώτο, και µεγαλύτερο από όλα τα άλλα, «στοίχηµα», θα κερδηθεί. ∆υστυχώς, όµως, το έχασε. Το χρονικό µιας προαναγγελθείσας… παράτασης, όπως όλα άλλωστε έδειχναν (µια απλή επίσκεψη στο εργοτάξιο είναι αρκετή για να πείσει και τον πιο αισιόδοξο), σφραγίστηκε µε την -κατά πλειοψηφία- έγκριση του ∆ηµοτικού Συµβουλίου να κάνει δεκτό το αίτηµα της αναδόχου εταιρίας για νέα προθεσµία ολοκλήρωσης του έργου, που, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, αρχίζει να φέρνει τους γνωστούς συνειρµούς περί «γεφυριού της Άρτας».
Είτε η παράταση διαρκέσει ως τον Φεβρουάριο του 2019 (και βλέπουµε;) όπως ζητάει ο εργολάβος είτε µέχρι τις 31 ∆εκεµβρίου 2018 όπως «επιβάλλει» ο ∆ήµος, το αποτέλεσµα είναι το ίδιο: Οι έµποροι του κέντρου θα κάνουν για µια ακόµη χρονιά Χριστούγεννα µε τις λαµαρίνες του περιφραγµένου εργοταξίου για… παρέα, µε ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ελκυστικότητα των καταστηµάτων τους. Τη βαριά ατµόσφαιρα επιτείνουν και οι προς ανάπλαση ξηλωµένοι δρόµοι πέριξ του εργοταξίου, µε τον ∆ήµο να επιδίδεται σε αγώνα δρόµου ώστε τουλάχιστον αυτό το «µέτωπο» να κλείσει και να µη θυµίζει το Κέντρο αλήστου µνήµης στιγµές του… 2003.
Η ΑΜΑΡΥΣΙΑ είχε εξ αρχής εκφράσει τους προβληµατισµούς της για το συγκεκριµένο έργο. Όχι µόνο για το εξαιρετικά δύσκολο εγχείρηµα να φτιαχτεί ένα πολυώροφο υπόγειο πάρκινγκ στην καρδιά της πόλης, λόγω των πολύ απαιτητικών διαδικασιών και τεχνικών προδιαγραφών, κάτι που αποδεικνύεται όντως πολύ δύσκολο στην πράξη. Αλλά και για την αποτελεσµατικότητά του ως προς τη βελτίωση της λειτουργίας, αλλά και της εικόνας του Κέντρου. Η νέα «περιπέτεια» λέγεται «ανάπλαση της πλατείας» και όπως θα διαβάσετε, οι απορίες και ενστάσεις για τις διαδικασίες και το αποτέλεσµα, είναι πολλές.
Αυτές οι σκέψεις, πάντως, τις οποίες έχουµε διατυπώσει πριν χρόνια, όταν άπαντες είχαν αναλώσει, άσκοπα κατά τη γνώµη µας, την κριτική τους στη βιοκλιµατική ανάπλαση του Κέντρου, ευχόµαστε ολόψυχα να αποτελέσουν σύντοµα ανάµνηση, ότι όλα θα κυλήσουν κατ’ ευχή για την πόλη και ότι τα πάντα θα µπουν στη θέση τους αργά ή γρήγορα (προτιµητέο το δεύτερο φυσικά). ∆ιαισθανόµαστε, όµως, ότι στην πραγµατικότητα πρόκειται για ένα έργο που θα απασχολεί για πολλά χρόνια τη µαρουσιώτικη κοινωνία και τους αυτοδιοικητικούς ταγούς της. Μην ξεχνάµε την προοπτική της δηµιουργίας σταθµού µετρό µετά από αρκετά χρόνια και την ενδεχόµενη «ανατίναξη» άλλης µιας πλατείας παραδίπλα, ως συνέπεια του υπόγειου πάρκινγκ στον χώρο για τον οποίο αρχικά προοριζόταν…
