Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 10/05/2025
Θα σταθούμε σε δύο σημεία της παρουσίασης από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη της «Εθνικής Στρατηγικής» κατά της βίας και του εκφοβισμού στους ανηλίκους, που κατά τη γνώμη μας παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον και αποτελούν σαφέστατες ενδείξεις – «σημεία των καιρών».
Αρχικά ακούσαμε τον πρωθυπουργό να αναφέρεται στην ψηφιακή πλατφόρμα ανώνυμων καταγγελιών για bullying στο σχολείο και να επισημαίνει ότι οι καταγγελίες, ενώ έχουν φτάσει στις 1.000, παρουσιάζουν πτωτική τάση, καλώντας τη νέα υπουργό Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη να επιχειρήσει μια νέα καμπάνια ενημέρωσης των γονέων και των παιδιών. Αυτό που δεν γνωρίζουμε και ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε πιο συγκεκριμένα, είναι αν οι καταγγελίες μειώθηκαν επειδή απλούστατα μειώθηκαν και τα περιστατικά. Ή επειδή πολλά παιδιά δεν αισθάνονται άνετα με το να «ρουφιανέψουν» (συνήθης χαρακτηρισμός σε αυτές τις ηλικίες) συμμαθητές ή εξωσχολικούς. Ή ακόμη επειδή πολλές φορές δεν είναι σίγουρα αν αυτό που δέχονται είναι όντως bullying ή αισθάνονται ότι υπερβάλλουν κάνοντας καταγγελία.
Για τις δύο τελευταίες παραμέτρους είχαμε αναφερθεί από εδώ εκτενέστερα όταν είχε ανακοινωθεί η λειτουργία της πλατφόρμας. Θα επικεντρωθούμε στην πρώτη ενδεχόμενη εξήγηση, ότι ενδεχομένως να έχουν μειωθεί οι καταγγελίες επειδή έχουν μειωθεί και τα περιστατικά ενδοσχολικής βίας.
Και θα συνδέσουμε τη σκέψη μας με το δεύτερο σημείο που ακούσαμε από την πρόεδρο της αρμόδιας Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Βάσω Αρτινοπούλου κατά την παρουσίαση της εφαρμογής Kids Wallet. «Το 2023-2024 έχουμε μια ποιοτική και ποσοτική αύξηση (σ.σ. σχολικής βίας) όπου βλέπουμε συμμετοχή κοριτσιών, μικρότερες ηλικίες και υψηλή θεατότητα, γιατί αυτές οι πράξεις μεταδίδονται στο διαδίκτυο», είπε χαρακτηριστικά.
Κι εδώ κατά τη γνώμη μας είναι το «κλειδί». Διότι θα έχει ιδιαίτερη αξία να δούμε και τα αποτελέσματα της σχολικής περιόδου 2024-2025. Της περιόδου δηλαδή κατά την οποία αυστηροποιήθηκε ακόμη περισσότερο η χρήση κινητών τηλεφώνων εντός του σχολείου και της αίθουσας.
Στην εποχή κατά την οποία οι νέοι ζουν μέσα από μια οθόνη ισχύει ένα ρητό: «Αν δεν το έχεις σε video, είναι σαν να μην έγινε ποτέ». Ως εκ τούτου, πολλά περιστατικά ενδοσχολικής βίας γίνονται μόνο και μόνο ή έστω σε πολύ μεγάλο ποσοστό για να «ανέβουν» στο διαδίκτυο. Αφενός για να διασύρουν ακόμη περισσότερο το θύμα και αφετέρου να «πιστοποιήσουν» τη δύναμη και τη «μαγκιά» του θύτη. Όσα περισσότερα views (θεατότητα όπως την χαρακτήρισε η Β. Αρτινοπούλου), τόσο πιο αποτελεσματική η «φιγούρα» του «νταή».
Παρατηρώντας λοιπόν τη φετινή χρονιά, όλοι μας μπορούμε να διαπιστώσουμε μια υποχώρηση (μικρή ή μεγάλη θα μας το δείξουν οι αριθμοί) του φαινομένου εντός των σχολικών τειχών. Και ενδεχομένως αυτός ακριβώς ο περιορισμός των κινητών τηλεφώνων να συνιστά το πιο δραστικό, ουσιώδες και ρεαλιστικό κυβερνητικό μέτρο των τελευταίων ετών ως προς την αντιμετώπιση της σχολικής βίας, εξηγώντας ενδεχομένως και την πτώση των καταγγελιών στην ψηφιακή πλατφόρμα που επισήμανε ο πρωθυπουργός.
