«Εν χορδαίς και οργάνοις αινείτε αυτόν». Δεν τα πάω καλά με τα εκκλησιαστικά και με τα θρησκευτικά. Ίσως γιατί είχα μάθει από τα νιάτα μου ότι "η θρησκεία είναι το όπιο του λαού". Ε, ούτε και με τα οπιούχα τα πάω καλά. Με τις ελλιπείς μου γνώσεις λοιπόν, νομίζω ότι η φράση αυτή είναι παρμένη από τους ψαλμούς του Δαβίδ, ο οποίος συστήνει στους Εβραίους πώς να υμνούν τον θεό τους. Τη φράση αυτή τη δανείζομαι με αφορμή τις μπάντες και τις χορωδίες που θα λάβουν χώρα στην τελετή της ορκωμοσίας του νέου δημάρχου και του νέου Δημοτικού Συμβουλίου. Είμαι περίεργος τι τραγούδια θ’ ακουστούν. «Γέρο χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά, ήρθε ο νέος με τα δώρα, με τραγούδια και χαρά».
Το καλό θα ήταν ο μαέστρος να κάτσει και να συνθέσει και έναν ύμνο αφιερωμένο στη νέα δημοτική αρχή. Δεν είναι δυνατό να μας «ξεπετάξει» με το συνηθισμένο του ρεπερτόριο!
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Η τελευταία πράξη (του δράματος) θα παιχτεί την Κυριακή στις 12 το μεσημέρι, όταν θα εγκαινιαστεί η νέα Δημοτική Βιβλιοθήκη. Το τελευταίο έργο που θα παραδώσει ο Παύλος Καμάρας στον πευκιώτικο λαό. Το εργοστάσιο της Εριοϋφαντουργικής θα γίνει το Γκάζι της Πεύκης. Βλέπετε, εδώ και κάποια χρόνια είναι της μόδας, τα εργοστάσια που κλείνουν να γίνονται πολιτιστικοί χώροι. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και όπως είχαμε πει, η Εριοϋφαντουργική είναι χαρακτηριστικό δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής των αρχών του περασμένου αιώνα. Μ’ αυτό το έργο, μεταφέρεται μέρος της δραστηριότητας και στο Ηλιακό Χωριό και πιστεύουμε ότι με τους δύο νέους συμβούλους που θ’ αντιπροσωπεύσουν τη συνοικία –και μάλιστα από τη θέση της δημοτικής αρχής– το πολύπαθο Ηλιακό Χωριό θα δει καλύτερες μέρες.
ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ
Τη σπουδή που επιδεικνύει ο απερχόμενος δήμαρχος προκειμένου ν’ αποπερατώσει τα έργα πεζοδρόμησης στηλίτευσε ο Παναγιώτης Μπόλλας, τονίζοντας ότι «δεν μπορώ να καταλάβω την αδικαιολόγητη βιασύνη του κ. Καμάρα, την ώρα που μέχρι το τέλος του έτους θα πρέπει ο Δήμος να διεκπεραιώνει μόνο διαδικαστικά θέματα». Ο κ. Π. Μπόλλας αιτιολογώντας τη βιασύνη της απερχόμενης δημοτικής αρχής, άφησε αιχμές για τις πληρωμές των έργων, λέγοντας ότι θα πρέπει να πληρωθούν και οι εργοληπτικές εταιρείες…
Τελικά, καθυστερούν τα έργα, γκρίνια. Επισπεύδονται τα έργα, πάλι γκρίνια!!!
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Καμπανούλες και φωτάκια στολίζουν τη μικροαστική μας μιζέρια. Μοιάζουν με αλάρμ που μας προειδοποιούν ότι έρχονται Χριστούγεννα, ώστε να χαρούμε. Ή να μας πιάσει περισσότερη θλίψη για τη μαυρίλα μας. Όχι δεν είμαι απαισιόδοξος. Κάθε πρωί ξεκινώ τη μέρα μου μ’ αισιοδοξία, η οποία εξαντλείται μέχρι να βραδιάσει. Δεν φταίω εγώ γι’ αυτό. Χωμένοι στο μίζερο μικρόκοσμό μας, τρέχουμε με μοναδική αγωνία να γεμίσουμε το χριστουγεννιάτικο τραπέζι μας. Γιατί είναι Χριστούγεννα και πρέπει να φάμε. Η συνήθης έκφραση της μιζέριας μας: «Μέρες που ’ναι». Τις άλλες μέρες η μιζέρια μας είναι υποφερτή. Τώρα όμως πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι. Αλίμονό μας, αν δεν είμαστε. Γι’ αυτό στις ημέρες των Χριστουγέννων αυξάνονται τα ψυχολογικά περιστατικά κατάθλιψης, αλλά και οι αυτοκτονίες. Για όλα φταίει η υποχρεωτική ευτυχία.
Αυτές τις ημέρες, οι μόνοι τους είναι πιο μόνοι τους. Οι φτωχοί είναι πιο φτωχοί. Ενώ κάποιοι άλλοι που δεν θέλουν να συνειδητοποιήσουν τη φτώχεια τους, παίρνουν δάνεια. Καλά Χριστούγεννα κι εύχομαι ο Άγιος Βασίλης να συνεννοηθεί με την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ώστε να μην ανεβούν κι άλλο τα επιτόκια.
ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ
Υ.Γ. Φέτος τα Χριστούγεννα, ειδικά συνεργεία προβαίνουν σε καθαρισμούς των καπνοδόχων, προκειμένου να χωράει ο Άγιος Βασίλης…
