Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Η αντίστροφη μέτρηση για τις βουλευτικές εκλογές έχει ήδη αρχίσει. Και δεν υπάρχει ισχυρότερη ένδειξη, για να μην πω απόδειξη, από τη μαζική εμφάνιση, υπουργών, βουλευτών και κομματικών στελεχών ειδικά της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ σε διάφορες εκδηλώσεις ανά τον Βόρειο Τομέα.
Ειδικά στον Δήμο Αμαρουσίου, για παράδειγμα, όπως μπορείτε να διαβάσετε στο παρόν φύλλο, γίνεται ένας… μικρός χαμός. Και αν κάποιος μπορεί να αισθάνεται χαρούμενος γι’ αυτό, αυτός δεν είναι άλλος από τον δήμαρχο Θεόδωρο Αμπατζόγλου. Ο οποίος είδε τον γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής και άλλα υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη της «γαλάζιας» παράταξης να του δίνουν, άτυπα μεν, αλλά ουσιαστικά, «ψήφο εμπιστοσύνης» (λέγε με και «χρίσμα»), για την εκ νέου υποψηφιότητά του για τον δημαρχιακό θώκο, στις δημοτικές εκλογές του 2023.
Όπως είδε, επίσης, σύσσωμη την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων να επισκέπτεται το Κοινωνικό Παντοπωλείο, απονέμοντας τα εύσημα για τον ηγετικό ρόλο του Δήμου στο επισιτιστικό πρόγραμμα για τους ευάλωτους κατοίκους του Αμαρουσίου και άλλων Δήμων του Βορείου Τομέα, που επιβλέπει η αρμόδια Περιφερειακή Ενότητα.
Βέβαια, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς εύλογα, γιατί εδώ και σχεδόν 3 χρόνια και μέσα στις πολύ πιο απαιτητικές και ιδιάζουσες συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία, δεν είδαμε τόσες υπουργικές, βουλευτικές και κομματικές επισκέψεις στο Μαρούσι ή αλλού.
Και αυτό ισχύει και για βουλευτές και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που εσχάτως έχουν ξεκινήσει κι εκείνοι τις επισκέψεις τους σε Δήμους της περιοχής.
Διότι τα προβλήματα είναι πολλά και πολυσύνθετα. Πολεοδομικά, περιβαλλοντικά, κοινωνικά, οικονομικά, εκπαιδευτικά, υγειονομικά. Και η Τοπική Αυτοδιοίκηση που είναι το πρώτο και αμεσότερο σημείο επαφής με αυτά, δεν πρέπει να επανέρχεται στη μνήμη της κεντρικής εξουσίας μόνο σε προεκλογικές περιόδους.
Βλέπουμε π.χ. το Υπουργείο Εσωτερικών να απελευθερώνει σεβαστούς πόρους προς τους Δήμους για την αντιμετώπιση του ενεργειακού κόστους ή να προαναγγέλλει προσλήψεις προσωπικού, ωστόσο τα αιτήματα για περισσότερους πόρους και προσωπικό είναι διαχρονικά και δεν αντιμετωπίζονται, με αποτέλεσμα αρκετά προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία των Δήμων, που τώρα «τρέχουν» να επουλώσουν, με τις κάλπες σε ευκρινές σημείο του πολιτικού ορίζοντα.
Αλλά δεν υπάρχουν μόνο αυτά. Υπάρχουν και τα «εσωκομματικά» ερείσματα. Για παράδειγμα, το πραγματικά μεγάλο ποσό των 17 εκατ. ευρώ που αποδεσμεύτηκε για την πυροπροστασία του Υμηττού μέσω του ΣΠΑΥ είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Την ίδια στιγμή, όμως, π.χ. στον ΣΠΑΠ της Πεντέλης, σαν να μην έφτανε η κατάρρευση της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου, χτυπάνε εδώ και καιρό κομματικές και υπουργικές πόρτες για να εξασφαλίσουν ικανούς αντιπυρικούς πόρους, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου το ίδιο. Όσο κι αν κρούεται ο κώδων κινδύνου για το φετινό καλοκαίρι.
Με αυτά και μ’ αυτά έχουμε την αίσθηση ότι οι διαχρονικές «φωνές» που θέλουν την αυτοδιοίκηση να μην εξαρτάται από τον κομματισμό, έχουν πέσει στο κενό. Και δεν βλέπουμε και καμία προσπάθεια για το αντίθετο. Ούτε από κόμματα ούτε από δημάρχους…
