Το θέμα της μεταφοράς του Φαρμακείου του ΕΟΠΠΥ της Νέας Ιωνίας έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων μιας και τα προβλήματα που δημιουργεί αυτή η μετακόμιση είναι πολλά και δυστυχώς αφορούν κυρίως ανθρώπους που ανεβαίνουν τον δικό τους «Γολγοθά».
Οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Υγείας περί επιστροφής του, άφησαν μια χαραμάδα ελπίδας αλλά βέβαια από τα λόγια στην πράξη ο δρόμος είναι μακρύς και μένει να διαπιστωθεί αν θα γίνει τελικά και το πιο σημαντικό πότε θα γίνει…
Βέβαια η προθυμία του Υπουργού να ικανοποιήσει το αίτημα έχει να κάνει και με το γεγονός ότι εκλέγεται βουλευτής στον Βόρειο Τομέα, όπου ανήκει και η Νέα Ιωνία, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη (όπου όλα δείχνουν πως επί των ημερών του είχε παρθεί η απόφαση να κλείσει το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ στη Νέα Ιωνία) που εκλέγεται στον Δυτικό Τομέα.
Το ερώτημα που γεννάται είναι αφού ο υπουργός δεσμεύτηκε για την επιστροφή του, ποιος ο λόγος να φύγει σε πρώτη φάση και δεν έπαιρνε μια παράταση η «μετακόμιση» μέχρι να βρεθεί η λύση που ψάχνει τόσο το Υπουργείο όσο και ο Δήμος.
Εύλογο το ερώτημα βέβαια τι δουλειά έχει ο Δήμος, μιας και υποχρέωση για εξεύρεση ακινήτου ανήκει στο Υπουργείο;
Αυτό έχει να κάνει με τις παραινέσεις του υπουργού οι οποίες διατυπωθήκαν εν είδει παραπόνου προς τις δημοτικές αρχές της περιοχής ότι δεν μερίμνησαν και αυτές για την εξεύρεση κατάλληλου χώρου, τόσο για το Φαρμακείο αλλά και για το Κέντρο Υγείας που τελεί εδώ και καιρό υπό έξωση.
Πολύ φοβάμαι ότι όχι μόνο δεν θα επιστρέψει το Φαρμακείο αλλά πολύ σύντομα θα έχουμε νέο πόλεμο για το Κέντρο Υγείας.
Πως μπορεί να ανατραπεί ή όλη κατάσταση;
Να σκύψουν άμεσα πάνω από το πρόβλημα όχι μόνο η δημοτική Αρχή της Νέας Ιωνίας αλλά και του Ηρακλείου και να υποδείξουν χώρους, που ενδεχομένως να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μεταφοράς του Κέντρου Υγείας και βέβαια του Φαρμακείου, μην περιμένοντας και πάλι να φθάσει η κατάσταση στο απροχώρητο.
Όταν τα φορτηγά θα μετακομίζουν το Κέντρο Υγείας τα ψηφίσματα οργής και αγανάκτησης δεν θα προσφέρουν τίποτα.
Καλό θα είναι να υπάρξει προσπάθεια να βρεθεί μια μόνιμη λύση ακόμα και με κατασκευή ενός σύγχρονου Κέντρου σε ένα από τα τόσα «κουφάρια» παλιών εργοστασίων που υπάρχουν στην περιοχή και πλέον έχουν μετατραπεί σε σκουπιδότοπους επικίνδυνους για την δημόσια υγεία και ασφάλεια.
Κάτι τέτοιο βέβαια προϋποθέτει χρόνο μιας και οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες άρα δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο…