Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 22/04/2023
Δεν θυμόμαστε να έχει ξανασυμβεί στα χρονικά του Ευρωκοινοβουλίου να αντιμετωπίζουν διαφόρων ειδών κατηγορίες τόσοι πολλοί ευρωβουλευτές από την ίδια χώρα και μάλιστα στην ίδια τετραετία, για την οποία εξελέγησαν να μας εκπροσωπήσουν στο ανώτατο πολιτικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για διαφορετικούς λόγους και από διαφορετικές κομματικές προελεύσεις οι Γιάννης Λαγός, Μαρία Σπυράκη, Εύα Καϊλή και Αλέξης Γεωργούλης βρέθηκαν εμπλεκόμενοι σε σοβαρές υποθέσεις, με δύο εξ αυτών να συλλαμβάνονται (Λαγός, Καϊλή), για μια να εκκρεμεί η άρση της ασυλίας της (Σπυράκη) και για έναν να βρίσκεται ήδη στη διαδικασία άρσης της ασυλίας του (Γεωργούλης).
Έχουμε συνολικά 23 ευρωβουλευτές στην Ε.Ε. αυτή την τετραετία και το γεγονός ότι 4 εξ αυτών αντιμετωπίζουν κατηγορίες για παράνομες δραστηριότητες και μάλιστα ευρέως φάσματος, ασφαλώς εκθέτει σε πρωτοφανή βαθμό την Ελλάδα στην ευρωπαϊκή και διεθνή κοινότητα.
Και αν θέλουμε να επεκτείνουμε τη σκέψη μας, μπορούμε να συμπεριλάβουμε σε αυτή την εξόχως δυσάρεστη κατάσταση και την υπόθεση της παράνομης παρακολούθησης ενός ακόμη ευρωβουλευτή, του νυν αρχηγού του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη.
Μιλάμε, δηλαδή, για 5 πολύκροτες -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- υποθέσεις, που έχουν απασχολήσει και απασχολούν τόσο τους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και τις βελγικές Αρχές. Και φυσικά με τις ανάλογες προεκτάσεις και επιπτώσεις τους στην εγχώρια πολιτική ζωή.
Αυτή η δυσάρεστη κατάσταση, πάντως, στέλνει κι ένα σαφέστατο μήνυμα σε όλους εμάς τους ψηφοφόρους, που εδώ και δεκαετίες βάζουμε τις ευρωεκλογές σε δεύτερη ή ακόμη και σε τρίτη μοίρα, μετά τις βουλευτικές και τις αυτοδιοικητικές. Κρίνουμε και «σταυρώνουμε» ονόματα δίχως ιδιαίτερη σκέψη κι επειδή ακριβώς δεν το «ψάχνουμε» σοβαρά, ψηφίζουμε πολλές φορές λαμπερά ή γνωστά ονόματα από τον χώρο των ΜΜΕ ή της show biz, θεωρώντας τι ακριβώς; Ότι το Ευρωκοινοβούλιο είναι κάτι επουσιώδες; Ότι δεν καθορίζονται εκεί εν πολλοίς πράγματα που έχουν επιπτώσεις σοβαρές στις ζωές μας; Να λοιπόν, που όπως αποδεικνύεται με τον πλέον άσχημο τρόπο, το Ευρωκοινοβούλιο σέβεται τον εαυτό του και προσπαθεί να προστατεύσει το κύρος του, έστω κι αν όλοι μας διατηρούμε ιδιαίτερες αμφιβολίες γι’ αυτό, ειδικά βλέποντας τους μηχανισμούς και τα όργανα της Ε.Ε. να έχουν ως επικεφαλής ανθρώπους μη εκλεγμένους από τους λαούς.
Κι επειδή είναι γνωστή η θέση αυτής εδώ της στήλης σχετικά με το περίφημο (ου μην διαβόητο και σίγουρα απαράδεκτο) «ακαταδίωκτο» που θέσπισε η παρούσα κυβέρνηση, αρχικά με την επιτροπή εμπειρογνωμόνων για την πανδημία και προσφάτως το επέκτεινε και σε εκείνη που διερευνά τα αίτια της ανείπωτης τραγωδίας των Τεμπών, αλλά και τις σκιές που υπάρχουν ως προς τον τρόπο λειτουργίας της Δικαιοσύνης στη χώρα μας, οι συγκρίσεις με τα αντανακλαστικά και τη νοοτροπία της Ε.Ε. όταν διαπιστώνονται κακώς κείμενα στις τάξεις της ή πρέπει να δοθούν εξηγήσεις γι’ αυτά, είναι αν μη τι άλλο θλιβερές και μας προβληματίζουν ιδιαίτερα.
