Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Yπογράφηκε, λοιπόν, την Κυριακή 17 Ιουνίου η περίφημη (και ιστορική, όπως και να ’χει) συμφωνία Ελλάδας – πΓΔΜ για τη (μετ)ονομασία της γειτονικής χώρας σε «Βόρεια Μακεδονία» και, πλέον, απομένει η ολοκλήρωση του «οδικού χάρτη» της, αλλά και η τήρηση των συμφωνηθέντων, για να τεθεί σε επίσημη ισχύ και διεθνώς και διακρατικά.
Τι μας άφησε, όμως, αυτή η υπόθεση που έπιασε προσωρινά «λιμάνι» στις Πρέσπες;
Κατ’ αρχή, μια… γραβάτα! Αυτή που έβγαλε και δώρισε ο Ζόραν Ζάεφ στον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος έχει ξαφνικά βρεθεί με καμιά… δεκαριά γραβάτες δώρα από ξένους ηγέτες. Αν αποφασίσει να φορέσει το αξεσουάρ κάποτε, θα του έχει έρθει και… τσάμπα.
Κατά δεύτερον, όσοι από μας δεν είχε τύχει να βρεθούμε εκεί, θαυμάσαμε σε όλο της το μεγαλείο την ομορφιά της περιοχής των «τριεθνών» λιμνών, για την οποία κάποιοι έσπευσαν να διαπιστώσουν με απογοήτευση, ότι είναι αναξιοποίητη, σε μια προσπάθεια να καταλογίσουν αυτή την υστέρηση στις κακές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, που μετά τη συμφωνία κι αφού μπει στην Ε.Ε. η «Βόρεια Μακεδονία» και αρχίσει να ρέει το χρήμα, επιτέλους θα «αξιοποιηθούν». Έτσι όπως είδα το τοπίο, πάντως, έστω και τηλεοπτικά, μακάρι να παραμείνει ως έχει.
Τρίτον, για να το… σοβαρεύουμε σιγά σιγά, ακούσαμε τον Ζάεφ να αποκαλεί τον λαό του «Μακεδόνες», μόλις λίγα λεπτά μετά τις «τζίφρες», με τον Έλληνα πρωθυπουργό δίπλα του και σιωπηλό. Σκηνές από τα… «προσεχώς»; Μπορεί ναι, μπορεί όχι, αλλά σε συμβολικό επίπεδο, απόλυτα ανησυχητικό. (Κάπου εδώ θυμήθηκα και τον εξίσου αμίλητο Κώστα Καραμανλή, όταν έλεγε το ίδιο και η Άνχελα Μέρκελ δίπλα του. Η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει… συνέχεια και συνέπεια).
Τέταρτον και ακόμη σοβαρότερο: Οι πληγές που άφησε αυτή η υπόθεση στο εσωτερικό. Tο «εμφυλιοπολεμικό» κλίμα που καλλιεργήθηκε με το αλήστου μνήμης δημοψήφισμα, έγινε ακόμη χειρότερο. Διαλεκτική μίσους, απειλές, επεισόδια, «ντου» στη Βουλή, Μπαρμπαρούσηδες να καλούν τον στρατό να επέμβει, άναρθρες και μη κραυγές για «προδοσία», δακρυγόνα και ξύλο σε πλατείες και βουνά.
Πέμπτον: Με τη λαϊκή αντίδραση σε «κόπωση» μετά το κρεσέντο των ημερών, Κοτζιάς και Ράμα προχωρούν «στη βράση» τη συμφωνία με την Αλβανία, για την οποία ελάχιστη πληροφόρηση έχει ο κόσμος.
Έκτον: Όσο ο λαός και οι πολιτικοί «σκοτώνονται» για το Μακεδονικό, το μεσοπρόθεσμο ψηφίστηκε, ο ΕΝΦΙΑ παρέμεινε, οι ελεύθεροι επαγγελματίες παίρνουν… αντικαταθλιπτικά, οι συνταξιούχοι περιμένουν με αγωνία αν θα πέσει «μαχαίρι» (και πόσο) στη σύνταξή τους, οι αντικειμενικές αξίες τραβάνε την ανηφόρα κ.λπ.
Αν πιστέψουμε τους Κινέζους, είμαστε… τυχεροί που ζούμε σε τόσο «ενδιαφέροντες καιρούς». Ή μήπως όχι;