Μορφή «χιονοστιβάδας» έχει πάρει το φαινόμενο της πτώσης σοβάδων σε σχολεία σε ολόκληρη τη χώρα, αποτέλεσμα είτε κακών κατασκευών είτε ελλιπούς συντήρησης μέσα στα χρόνια λειτουργίας τους.
Την εβδομάδα που μας πέρασε είχαμε ένα ακόμα τέτοιο περιστατικό σε σχολείο του Ηρακλείου και συγκεκριμένα εν ώρα μαθήματος, ευτυχώς χωρίς να έχουμε τραυματισμό μαθητών ή εκπαιδευτικών.
Σε κάποια άλλα σχολεία δεν ήταν τόσοι τυχεροί αλλά και εκεί ευτυχώς το πρόβλημα ξεπεράστηκε με μια απλή επίσκεψη στο Κέντρο Υγείας για τις πρώτες βοήθειες χωρίς κάποια άλλη δυσάρεστη εξέλιξη.
Δεν χρειάζεται λοιπόν εγώ να πω πόσο σοβαρό είναι το θέμα και δεν μπορεί να ξεπεραστεί έτσι απλά ούτε αυτό μπορεί να γίνει σε τοπικό επίπεδο. Τουλάχιστον στο εύρος που πρέπει, μιας και από μαρτυρίες μηχανικών, τα προβλήματα στον συγκεκριμένο τομέα προκαλούνται και σε ταβάνια που ο έλεγχος μας έχει δώσει την εικόνα ότι δεν αντιμετωπίζουν άμεσο πρόβλημα.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εξασφαλιστούν σημαντικοί πόροι να γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις, χρήματα που οι Δήμοι δεν έχουν, κάτι που εμμέσως πλην σαφώς παραδέχθηκε και η κυβέρνηση όταν στις αρχές Σεπτεμβρίου ο Υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης είπε – με αφορμή και πάλι κάποιων σοβάδων – ότι παρότι τα σχολεία είναι ευθύνη των Δήμων, πρέπει να υπάρξει και κεντρική παρέμβαση της πολιτείας.
Μάλιστα ανακοινώθηκε και το πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου» για την ανακαίνιση σχολικών εγκαταστάσεων, για το οποίο θα διατεθούν 250 εκατομμύρια ευρώ.
Στην πρώτη μάλιστα διυπουργική σύσκεψη για το θέμα έγινε παρουσία του πρωθυπουργού αλλά έτερο τούτου ουδέν…
Τώρα λοιπόν είναι η ευκαιρία – και έχουν αργήσει – να πιέσουν οι δήμοι, ώστε να εξασφαλιστούν οι πόροι για να γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις αναβάθμισης των σχολικών υποδομών και κτηρίων, ώστε να μην προκύπτουν περιπτώσεις όπου αναρτάται ένας διαδραστικός πίνακας σε τάξεις που πέφτουν ταβάνια, για να χρησιμοποιήσω τα ακριβή λόγια του Υπουργού.
Εδώ θα φανεί και ποιες δημοτικές Αρχές είναι έτοιμες να διεκδικήσουν τους πόρους που απαιτούνται έχοντας κάνει τις απαραίτητες μελέτες ώστε να μπορέσουν να τεκμηριώσουν τα αιτήματα τους έναντι άλλων Δήμων και αυτό είναι που θα κάνει την διαφορά.
Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι έχουμε συνολικά 12.812 σχολεία σε 332 Δήμους.
Πρόκειται λοιπόν για έναν αγώνα δρόμου και σε αυτό βέβαια πρέπει να υπάρξει και η σχετική σύμπνοια στα Δημοτικά Συμβούλια σε ένα θέμα που δεν χωρούν πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Με ευχολόγια λοιπόν και εξαγγελίες δεν λύνονται τα προβλήματα, χρειάζονται έργα και χρόνος για περιττές καθυστερήσεις δεν χρειάζονται…
