Την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012 στη Βουλή των Ελλήνων, συζητήθηκε από την ολομέλειά της, σε μια επεισοδιακή συνεδρίαση και εγκρίθηκε με ισχνή πλειοψηφία 153 βουλευτών, το πολυνομοσχέδιο των οικονομικών και εργασιακών μέτρων της σκληρής λιτότητας, του οποίου η εφαρμογή από την προδοτική κυβέρνηση Σαμαρά, επιβάλλει έναν εργασιακό μεσαίωνα, ο οποίος θα διαλύσει όλες τις Ελληνικές οικογένειες.
Παναγιώτης Αποστόλου, οικονομολόγος, egerssi@otenet.gr, www.apostoloupanos.gr
Αυτοί, οι 153 βουλευτές που ψήφισαν την εφαρμογή αυτών των μέτρων τα οποία εξαθλιώνουν το λαό και παραχωρούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην κ. Μέρκελ, ανήκουν στις κοινοβουλευτικές ομάδες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Όμως, η τρικομματική κυβέρνηση των Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη βγήκε κοινοβουλευτικά βαριά τραυματισμένη αφού δεν τα ψήφισαν οι βουλευτές, Κασαπίδης (ΝΔ), Σκανδαλίδης, Γκερέκου, Μπόλαρης, Κουτσούκος, Παραστατίδης, Κασσής (ΠΑΣΟΚ) καθώς και όλη η κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜΑΡ και ταυτόχρονα έχασε τη δεδηλωμένη αφού όλη η ελληνική κοινωνία βρίσκεται απέναντί της.
Ποιος όμως, είναι πρωθυπουργός αυτής της χώρας; Είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος συνειδητά υλοποίησε ένα σχέδιο διάλυσης της πατρίδας μας οδηγώντας τη χώρα στις δαγκάνες των κερδοσκόπων-τοκογλύφων του ΔΝΤ και υποθηκεύοντας τη χώρα και το λαό της στο επονείδιστο Μνημόνιο;
Όχι βέβαια! πρωθυπουργός της χώρας είναι ο κ. Σαμαράς. Ο «αντιμνημονιακός» κ. Σαμαράς. Αυτός ο οποίος σε όλους τους τόνους διατυμπάνιζε με πάθος και οργή στο «Ζάππειο 2», στις 12 Μαΐου 2011, και κατηγορούσε, εμμέσως πλην σαφώς, την Κυβέρνηση Παπανδρέου, για το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας: «… Έχουμε μια κυβέρνηση που η ίδια ενοχοποιεί τον εαυτό της. Γνωρίζουμε ότι η προετοιμασία της προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είχε ξεκινήσει από καιρό, όταν τότε οι διεθνείς αγορές δάνειζαν ακόμα άνετα την Ελλάδα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επεδίωξε τότε, ότι άλλες χώρες προσπάθησαν να αποφύγουν και δεν διαπραγματεύθηκε τίποτε…». Επίσης συνεχίζοντας έλεγε: «…σας καλώ όλους πρώτα να κατεδαφίσουμε μαζί τα φαντάσματα που επί δεκαετίες μας στοιχειώνουν, τα φαντάσματα του λαϊκισμού, του κρατισμού, της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας, της φαυλότητας, της μισαλλοδοξίας και της εύκολης τακτοποίησης των εθνικών θεμάτων… Ελπίδα, σ’ ένα λαό που νιώθει προδομένος. Αυτοπεποίθηση σε ένα λαό που τον ξεγέλασαν, τον πίκραναν και τον προσέβαλαν, που όμως δεν γονατίζει και δεν το βάζει κάτω. Εμείς στοιχηματίζουμε ακριβώς σε αυτό, ότι ο Ελληνικός λαός δεν το βάζει κάτω και το στοίχημα θα το κερδίσουμε. Να θυμάστε μπορούμε καλύτερα. Να ξέρετε αξίζουμε καλύτερα. Να είστε σίγουροι και να μου έχετε εμπιστοσύνη…».
Στη συνέχεια ο κ. Σαμαράς, υπέρμαχος του αντιμνημονιακού αγώνα, δεσμεύθηκε με την δημιουργία της Κυβέρνησης Παπαδήμου, πως αυτή η κυβέρνηση θα είναι ειδικού σκοπού, με μόνη αποστολή την υπογραφή της δανειακής σύμβασης, του PSI και της διενέργειας Εθνικών εκλογών. Μέσω της υπογραφής, όμως, της δανειακής σύμβασης συνέπλευσε ξεκάθαρα και ανοικτά με εκείνες τις μνημονιακές δυνάμεις που οδήγησαν την Ελλάδα στο δρόμο της καταστροφής, σε ένα δρόμο δηλαδή, χωρίς γυρισμό. Έτσι, τα φληναφήματα περί Ζαππείου 1, 2, 3 και των βαρύγδουπων εξαγγελιών αυτού και της πολιτικής καμαρίλας του (Μηταράκης, Σταικούρας, Λαζαρίδης, Μουρούτης κ.ά.) έχουν ήδη παραπεμφθεί στον κάλαθο ανακύκλωσης της ΝΔ και προφανώς θα χρησιμεύσουν για τις ξυλόσομπες των αθώων θυμάτων τους, μετά τις αυξήσεις στο πετρέλαιο θέρμανσης, καθιστώντας απαγορευτική την αγορά του για τα μικρά και μεσαία στρώματα της κοινωνίας μας.
Γιατί, όμως, μας παραξενεύει η νεοφιλελεύθερη – νεοταξική στάση του κ. Σαμαρά; Ο κ. Σαμαράς δεν μεταλλάχτηκε. Απλά άλλαξε προσωπείο. Άλλωστε, πόσες φορές το έχει πράξει αυτό κατά το παρελθόν!
