H νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Μαουρίσιο Μάκρι δεν κατάφερε να τηρήσει τις υποσχέσεις της για ξεπέρασμα της νέας οικονομικής κρίσης, παρά τα σκληρά μέτρα λιτότητας που είχε πάρει. Έτσι, ακολουθείται και πάλι ο γνωστός «μονόδρομος» προς το ΔΝΤ! Πλήρη κατάργηση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων, προκειμένου να επέλθει καθοριστική μείωση του δημοσίου ελλείμματος ζητά το «Ταμείο», εφαρμόζοντας τα πιο σκληρά μέτρα που έχουν ποτέ ζητηθεί ως μέσο δημοσιονομικής προσαρμογής, ώστε να «ξεκλειδώσει» τις πρώτες δόσεις του δανείου των 50 δισ. δολαρίων.
Σας θυμίζει κάτι;
Στην Ελλάδα απαίτησαν την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την επιβολή… κατώτατου μισθού για τους νέους εργαζόμενους και τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, φυσικά και των συντάξεων. Επιπλέον, ζήτησαν περικοπές στις παροχές υγείας, στα κονδύλια για τα νοσοκομεία, επέβαλαν τη συνταγογράφηση των γενοσήμων και απαίτησαν την αύξηση της συμμετοχής του ασφαλισμένου στο κόστος αγοράς των φαρμάκων. Αποτέλεσμα; Η εκτίναξη της ανεργίας στα ύψη και η μείωση των επιπέδων παροχής υπηρεσιών υγείας, με την πτώση του προσδόκιμου ορίου ηλικίας να διαφαίνεται ήδη…
Στην Αργεντινή, το ΔΝΤ επιχειρεί να δοκιμάσει τις συνέπειες του… επόμενου βήματος. Προκειμένου να δοθεί άμεσα η δόση των 50 δισ. δολαρίων στο υπό χρεοκοπία -για μια ακόμη φορά- αργεντίνικο κράτος, το Ταμείο απαιτεί την κατάργηση… υπουργείων και συγκεκριμένα την κατάργηση των υπουργείων Εργασίας και Υγείας! Με άλλα λόγια, το ΔΝΤ απαιτεί την ολοκληρωτική κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και την πλήρη ιδιωτικοποίηση της Υγείας, όπου θα έχουν πρόσβαση μόνον όσοι διαθέτουν τα απαιτούμενα χρήματα. Δηλαδή, το ΔΝΤ ζητά τις αλλαγές από την κυβέρνηση της Αργεντινής ως ένα μέτρο που θα επιφέρει καθοριστική μείωση του δημόσιου ελλείμματος. Αντιμετωπίζει ολόκληρες κοινωνίες ως λογιστικά νούμερα, δίχως να υπολογίζει τις συνέπειες που θα έχουν οι συγκεκριμένες αποφάσεις στους λαούς…
Το ΔΝΤ εκμεταλλεύεται το απόλυτο αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η Αργεντινή, απαιτώντας τα πιο σκληρά και απάνθρωπα μέτρα που έχουν ποτέ επιβληθεί ως «γέφυρες» δημοσιονομικής προσαρμογής. Επί της ουσίας, απαιτεί την κατάργηση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους, καθιστώντας την κυβέρνηση της Αργεντινής έναν… εισπρακτικό μηχανισμό, ο οποίος θα εισπράττει και θα αποπληρώνει τα δάνεια που θα δοθούν!
Οι αντιδράσεις
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ο πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Αργεντινής, Λούις Καπούτο, ανακοίνωσε πρόσφατα την παραίτησή του, με την τράπεζα να την αποδίδει σε… προσωπικούς λόγους. Φυσικά ο εν λόγω τεχνοκράτης πρωτοστάτησε στο να γίνει η συμφωνία με το ΔΝΤ και στηρίζει την πολιτική λιτότητας. Στη θέση του Καπούτο διορίστηκε ο υφυπουργός Οικονομικών. Τις τελευταίες μέρες έγιναν πολλές συγκεντρώσεις και μπλοκαρίσματα δρόμων στην πρωτεύουσα Μπουένος Άιρες και άλλες πόλεις, ενώ η 36ωρη γενική απεργία είχε μεγάλη επιτυχία σε αρκετούς κλάδους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Από την απεργία «παρέλυσαν» οι συγκοινωνίες, οδικές και αεροπορικές, οι τράπεζες έμειναν κλειστές, όπως και δημόσιες υπηρεσίες αλλά και πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις.
