Τον Δεκέμβριο που μας πέρασε ήρθαν στη ζωή μας – μέσω παρουσίασης από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας – τα «Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία» και μια σειρά άλλων εξαγγελιών για την Παιδεία.
Όσο αφορά τα ΔΗΜ.Ω.Σ, στο Δίκτυο θα ενταχθούν 22 υφιστάμενα δημόσια σχολεία (11 Γυμνάσια και 11 Λύκεια), σε περιοχές που αντιμετωπίζουν κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά ενώ θα είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα με στόχο την εισαγωγή και εφαρμογή εκπαιδευτικών καινοτομιών.
Σε αυτά τα σχολεία οι μαθητές θα μπαίνουν με εξετάσεις, ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής του και εδώ αρχίζουν τα ερωτηματικά, γιατί μοιραία πιστεύω ότι αυτά τα σχολεία σταδιακά θα μετατραπούν σε σχολεία για λίγους και εκλεκτούς, χώρια τα προβλήματα που θα δημιουργήσουν στις τοπικές κοινότητες.
Μιας και ο ανταγωνισμός θα είναι σκληρός για μια από τις λίγες θέσεις που θα υπάρχουν, θα έχουμε το φαινόμενο τα παιδιά από το Δημοτικό να ξεκινούν φροντιστήρια για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στη πρόκληση να βρεθούν σε ένα τέτοιο σχολείο, το οποίο καμία σχέση δεν θα έχει με Δημόσιο ούτε από πλευράς εκπαιδευτικής διαδικασίας ούτε από πλευράς υποδομών.
Μου μοιάζει σαν ένας άνισος αγώνας και δεν αδικώ κάποιους που μιλάνε για μια ταξική πολιτική που αναπαράγει και εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες που ήδη υπάρχουν.
Όσο αφορά τις υπόλοιπες αλλαγές που θα ξεκινήσουν μέσα στο 2025 που αρχικά ακούγονται ωραίες, μένει να δούμε βέβαια πως θα εξελιχθούν αφού ίδια ώρα που δεν έχουν λυθεί μια άλλα σειρά θέματα που ταλαιπωρούν την ελληνική οικογένεια που στέλνει τα παιδιά της στο σχολείο.
Καλά τα «Αθλητικά Σχολεία», ώστε να μπορούν τα αθλητικά ταλέντα να συνδυάζουν σπουδές και άθληση υψηλού επιπέδου.
Καλό ακούγεται και ο θεσμός του «Ανοιχτού Σχολείου» που μετατρέπει τις σχολικές μονάδες σε ζωντανούς και πολυλειτουργικούς χώρους δημιουργίας και επικοινωνίας, προσβάσιμους σε όλους, (χρησιμοποιώ αυτολεξεί τα λόγια του υπουργού), αλλά πριν βρούμε τους πόρους να τα ανοίξουμε στην κοινωνία και συμφωνώ απόλυτα, ας λύσουμε τα προβλήματα που ήδη υπάρχουν όπως οι ανύπαρκτες αίθουσες σίτισης οι τραπεζοκόμοι, οι ανύπαρκτοι σχολικοί νοσηλευτές και ψυχολόγοι…
Μάλιστα την ευθύνη υλοποίησης του προγράμματος για το «Ανοιχτό Σχολείο» θα έχουν οι Δήμοι…με τι πόρους άραγε;
Επίσης οι σχολικές βιβλιοθήκες θα μετατραπούν σε λέσχες ανάγνωσης, συναντήσεων με συγγραφείς, πολιτιστικών εκδηλώσεων και θεματικών εκθέσεων, εντάσοντας κοινωνικές και εθελοντικές δράσεις.
Να φτιάξουμε όμως πρώτα σχολικές βιβλιοθήκες μιας και στα περισσότερα σχολεία δεν υπάρχουν.
Καταλήγοντας, καλές οι εξαγγελίες για το αύριο μήπως όμως πρέπει να δούμε και το σήμερα…
