Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 15/11/2023
Άλλη μια αντιπυρική περίοδος, από τις δυσκολότερες των τελευταίων ετών, έφτασε στο τέλος της στις 31 Οκτωβρίου. Σε ένα καλοκαίρι κυριολεκτικά μαύρο για αρκετές περιοχές του Λεκανοπεδίου και χώρας, πυροσβέστες, εργαζόμενοι σε Δήμους – Δημόσιες Υπηρεσίες και εθελοντές έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό για να κοιτάζουν, σήμερα, δυσεύρετους «πνεύμονες» -όπως ο Υμηττός ή η Ρεματιά- με το ίδιο πράσινο του περασμένου Μαΐου.
Το πύρινο κακό σε γειτονικές περιοχές κινητοποίησε φέτος σε Χαλάνδρι, Αγία Παρασκευή, Χολαργό και Παπάγου ακόμη κι ανθρώπους που ποτέ τους δεν είχαν πιάσει μάνικα ή για πρώτη φορά ξενύχτησαν κάνοντας περιπολία. Δίπλα τους βρέθηκαν άνθρωποι με χρόνια καθήκοντος στην πλάτη, προσωπικό δασοπυρόσβεσης και αιρετοί, για να μείνει αλώβητος ο φυσικός πλούτος της διπλανής μας πόρτας.
Η τωρινή συγκυρία είναι ιδανική για συμπεράσματα και να εκτιμηθούν οι ανεπάρκειες του μηχανισμού. Η διαρκής αναφορά από αυτή τη στήλη στις αυξανόμενες αρμοδιότητες των Δήμων αλλά με ελλιπή χρηματοδότηση από την Πολιτεία βρήκε τον «μάστορά της» στην Πολιτική Προστασία.
Την αντιπυρική περίοδο, τα κρατικά κονδύλια για τους Δήμους Παπάγου – Χολαργού, Αγίας Παρασκευής και Χαλανδρίου, δεν έφτασαν αθροιστικά… εξαψήφιο νούμερο! Οι ανάγκες καλύπτονται σε έναν βαθμό από τις τσέπες των δημοτών και σε έναν άλλο μένουν «στον αέρα». Αυτό συνέβη, εξάλλου, με τα τοπικά Δασαρχεία που πέρσι έλαβαν πανελλαδικά 1,7 εκατ. ευρώ, ενώ ζητούσαν δεκαπλάσιο ποσό από την κυβέρνηση για έργα αντιπυρικής θωράκισης!
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο – οικονομικό και θεσμικό, ο πολίτης εύλογα θα περιμένει από τον Δήμο του: προληπτικούς καθαρισμούς κοινόχρηστων χώρων αλλά και οικοπέδων που δεν φρόντισαν οι ιδιοκτήτες τους , συντηρήσεις του οδικού δικτύου για άνετη πρόσβαση της Πυροσβεστικής, δεξαμενές γεμάτες με νερό ιδίως σε απομακρυσμένα σημεία, σύγχρονα και επαρκή σε αριθμό οχήματα – μηχανήματα κι ασφαλώς, το απαραίτητο προσωπικό με ανθρώπινα ωράρια. Όλα αυτά είναι πάγια έξοδα και σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή αυτονόητα καλυμμένα, για να μην συμβεί το κακό ή έστω να μην θεριέψει -διότι δυστυχώς, απέχει πολύ από τη γειτονιά μας η θάλασσα που έσβηνε μοιραία τις φωτιές αλλού.
Αν, λοιπόν, μια Πολιτεία στηρίξει οικονομικά τις συγκεκριμένες ανάγκες, δεν θα χρειαστεί να πληρώσει πολλαπλάσια την επόμενη μέρα της καταστροφής για αποζημιώσεις και επιδιορθώσεις (με χρήματα που τελικά… υπάρχουν, σε μορφή pass). Άλλωστε, με τα δάση στη θέση τους, δεν θα βρεθεί και αντιμέτωπη με πρόσθετες απαιτήσεις για αντιπλημμυρικά έργα. Καλύτερο είναι, επομένως, ένα τιμολόγιο για τον Παράδεισο παρά για την… Κόλαση.
