Λίγο πριν τη διπλή πρεμιέρα που έχει σε λίγες ώρες ο βραβευμένος με τον «Χρυσό Σταυρό του Χορν» ηθοποιός, ανοίγει την καρδιά του στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ.
Συνέντευξη: Τάσος Μεργιάννης
Έχει μια ζηλευτή θεατρική διαδρομή που δεν περνάει απαρατήρητη. Το 2006 κέρδισε το «Βραβείο Χορν» για την ερμηνεία του στο ντανταϊστικό μιούζικαλ δρόμου «Κατσαρίδα». Το 2012 με τον Κωνσταντίνο Μπιμπή και την Αθηνά Μουστάκα ίδρυσαν την ομάδα θεάτρου «Ιδέα» με στόχο «μια εντελώς νέα βίωση του θεατρικού φαινομένου». Σήμερα στεγάζουν τα θεατρικά τους όνειρα στον φιλόξενο χώρο του «Άλφα.Ιδέα» και ο ίδιος, αφού έχει γυρίσει τον… μισό πλανήτη παίζοντας θέατρο και αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές, ετοιμάζεται για μια διπλή… back to back πρεμιέρα. Η παράσταση «Από την Αντιγόνη στη Μήδεια» την οποία σκηνοθετεί και είναι πρωταγωνιστής, ανοίγει αυλαία την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου. Μια ημέρα αργότερα ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο του Μάικλ Φρέιν «Alarms» στο οποίο υπογράφει τη σκηνοθεσία και τη μουσική .
Σύστησε μας κατ’ αρχή την παράσταση «Από την Αντιγόνη στη Μήδεια»…
Είναι ένα μεγάλο εγχείρημα. Ένα έργο για τη γυναικεία ψυχοσύνθεση μέσα από μια ανδρική ματιά ή αν θες μια εκ νέου μαθητεία του κόσμου μέσα από ένα γυναικείο φίλτρο. Μια παράσταση την οποία σκηνοθετώ, έγραψα το κείμενο, παίζω και υπογράφω το video art. Η ιδέα ξεκίνησε από τη μακρινή Νότια Κορέα, όταν είχαμε πάει για να παίξουμε το «Δέντρο του Οιδίποδα». Οι Κορεάτες μού ζήτησαν να δημιουργήσω ένα project πάνω στο Αρχαίο Δράμα. Έτσι προέκυψε η ιδέα που βασίζεται σε δέκα γυναικείες φιγούρες της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας (Αντιγόνη, Ιφιγένεια, Ελένη, Κλυταιμνήστρα, Κασσάνδρα, Αγαύη, Ιοκάστη, Εκάβη, Ηλέκτρα, Μήδεια) και έναν ποιητή που περιδιαβαίνει ανάμεσά τους. Η διεθνής πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε πριν από δυο χρόνια στη Σεούλ και η παράσταση επαναλήφθηκε στο Busan International Performing Arts Festival στη Νότιο Κορέα τον περασμένο Μάιο. Το τελευταίο τρίμηνο σύσσωμη η ομάδα έκανε πρόβες στην Ικαρία.
Γιατί επέλεξες την Ικαρία για τις πρόβες σας;
Ήθελα να γίνει μια δουλειά σε μη θεατρικούς χώρους και σε άμεση σύνδεση με το φυσικό περιβάλλον. Σε ρεματιές, βράχια και απόκρημνες παραλίες… Εκεί οι ιστορίες μας αποκαλύφθηκαν πολύ διαφορετικά, γιατί όπως λέει ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ «η μάθηση και η τέχνη πρέπει να είναι κοντά στη φύση».
Από την άλλη, προσπάθησα αυτές οι ιστορίες να συνδεθούν με τη φωταύγεια του ελληνικού χώρου . Το αίμα χύνεται σε άπλετο φως. «Αγγελικό και μαύρο φως» όπως λέει ο Σεφέρης. Στις πρόβες ένιωσα ότι είχα το ακαταλόγιστο να δοκιμάσω νέα πράγματα. Άλλωστε ο Ευριπίδης, ο Σοφοκλής και ο Αισχύλος δεν ήταν σοβαροφανείς και απόμακροι. Και αυτοί δοκίμαζαν προϋπάρχοντα υλικά. Οι ιστορίες αυτές υπήρχαν από παλιά στον ελλαδικό χώρο. Οι τραγικοί ποιητές μας επέλεξαν τις δικές τους εκδοχές για τους μύθους αυτούς και κυριολεκτικά «τους άλλαξαν τα φώτα». Σαν να παίρνουμε μια ποιητική σκυτάλη από τους προγόνους μας και να γράφουμε το ποίημα από την αρχή.
Πάμε στην άλλη πρεμιέρα, αυτήν της 10ης Νοεμβρίου. Έχω την αίσθηση ότι το έργο του Μάικλ Φρέιν «Alarms» αποτελεί ένα από τα δυνατά χαρτιά της φετινής περιόδου για το θέατρο «Άλφα.Ιδέα». Έχω δίκιο;
Θα έλεγα ότι το δυνατό χαρτί του θεάτρου μας φέτος είναι ο μαγικός αριθμός «2». Στο «Από την Αντιγόνη στη Μήδεια» πρωταγωνιστεί μια γυναίκα και ένας άνδρας ποιητής, το «Alarms» είναι ένα σπονδυλωτό έργο με δυο ζευγάρια κάθε φορά, στο «Κάτω απ’ τ’ αστέρια (σ.σ. που μετά τα συνεχή sold out ανακοίνωσε ήδη ότι πήρε παράταση) πρωταγωνιστεί ένα ζευγάρι – σύγχρονη εκδοχή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο «Θα σε πάρει ο δρόμος».
Το «Alarms» είναι ένα σύγχρονο έργο, γραμμένο το 1998, που περιέχει πολλά και διαφορετικά είδη θεάτρου. Από Μπέκετ και Ιονέσκο, μέχρι Τσέχοφ και καθαρόαιμη βρετανική φάρσα. Αυτό μας συγκίνησε πολύ όταν το διαβάζαμε, γιατί για εμάς τόσο η ίδια η αφήγηση όσο και οι πολλαπλοί τρόποι υπόκρισης είναι μια περιπέτεια. Ενώ μιλάει για φαινομενικά «κανονικές» ζωές που τις διέπει μια επαναληπτικότητα και μια απίστευτη ανία, δημιουργούνται στο κείμενο «παράθυρα» που μοιάζουν με παραμορφωτικό καθρέφτη. Ο Φρέιν, έτσι, δημιουργεί ένα νέο γκροτέσκο πολύ βαθύ που προκαλεί γέλιο, γιατί σχετίζεται με τα όσα ζούμε. Μια ζωή δίπλα μας που βρίσκεται σε συναγερμό και εμείς προσποιούμαστε ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Αυτά τα «παράθυρα» εμείς, σπάζοντας την κανονική αφήγηση, φροντίζουμε να τα διανθίσουμε με δικά μας τραγούδια, χορογραφίες, ακόμα και διαφημίσεις.
Με τον Κωνσταντίνο Μπιμπή και την Αθηνά Μουστάκα ιδρύσατε το 2012 την ομάδα θεάτρου «Ιδέα». Ποιος ήταν ο στόχος σας και κατά πόσο έχει επιτευχθεί σήμερα;
Ο Λειβαδίτης λέει «πεθαίνουν τα όνειρά μας μέσα στην εκπλήρωση». Δεν έχουμε παύσει να ονειρευόμαστε νέα πράγματα. Είμαστε πολύ τυχεροί που οι πρώτοι στόχοι που βάλαμε όταν ολοκληρώθηκε η πρώτη παρουσίαση του «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2» έγιναν πραγματικότητα. Θέλαμε να κάνουμε παραστάσεις με έντονο το στοιχείο του πειραματισμού τις οποίες να δει πολύς κόσμος (πιστεύω ότι το καταφέραμε), θέλαμε να έχουμε έναν δικό μας χώρο (το θέατρο «Άλφα.Ιδέα» αποτελεί πλέον το νέο μας σπίτι, μια «ανήσυχη» εστία μέσα στην πόλη) και θέλαμε να ταξιδεύσουμε πολύ. Τελικά, παρουσιάζοντας τις παραστάσεις μας, φτάσαμε μέχρι την Κορέα, το Μεξικό και τη Νέα Υόρκη. Με ταπεινότητα και αλήθεια, χωρίς να έχουμε χρήματα και χωρίς να έχουμε καμία βλαβερή εξάρτηση από καμία αυλή, ξεκινήσαμε ένα εγχείρημα που τελικά βρήκε ανταπόκριση όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε αρκετές χώρες του εξωτερικού.
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ και σε έναν προσωπικό μου στόχο. Αυτές τις ημέρες ολοκληρώνεται η επιμέλεια του βιβλίου μου «Από την Αντιγόνη στη Μήδεια», το οποίο αναμένεται να εκδοθεί σε λίγες ημέρες. Κάπως έτσι νιώθω ότι κάποιοι κύκλοι κλείνουν πολύ όμορφα και ανοίγουν καινούργιοι, μέχρι να «πεθάνουν ξανά τα όνειρά μας μέσα στην εκπλήρωση».
Τελικά, τι είναι η ομάδα «Ιδέα»;
Εμείς, βασικά, ένα «μπουλούκι» είμαστε. Ένας περιπλανώμενος θίασος που θέλει να ταξιδεύσει μέχρι το τελευταίο χωριό της Ελλάδας. Η συγκίνηση που βιώσαμε στο Μάραθο Ικαρίας, όπου παίξαμε μόνο με δυο φακούς ή στην πλατεία του χωριού της Ακαμάτρας είναι ίδια με αυτήν που νιώσαμε στην Κορέα και το Μεξικό.
Ηθοποιός, μουσικός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, δάσκαλος υποκριτικής… Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίον συγκεντρώνεις τόσες πολλές ιδιότητες; Είσαι τελειομανής ή απλά συγκεντρωτικός;
Όσον αφορά το βιβλίο, νιώθω ότι υπάρχει μια αίσθηση τελειομανίας. Θέλω αυτός που θα το διαβάσει να κρατάει στα χέρια του κάτι από την ψυχή μου. Όσον αφορά τις πολλαπλές ιδιότητες, δυο είναι οι λόγοι για τους οποίους θέλω να μπαίνω σε πολλά κανάλια. Ο ένας είναι ο εξής: όταν θα με ρωτάνε «τι είσαι;» να απαντώ «δεν ξέρω. Κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα» και ο δεύτερος είναι ότι θέλω σε ότι κάνω να έχω δίπλα μου ανθρώπους με τους οποίους να μπορώ να συνεργάζομαι και να υπογράφουμε πράγματα ως ομάδα.
Είσαι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθήνας. Το πτυχίο σου, σου φάνηκε χρήσιμο στην πορεία της ζωής σου;
Επειδή ασχολούμαι με το θέατρο – ντοκουμέντο, η θητεία μου στο «Ιστορικό» με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Όχι μόνο επειδή έχει να κάνει με την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία και Γλώσσα, αλλά και στο εκπαιδευτικό και σκηνοθετικό κομμάτι τα οποία είναι δυο συγκοινωνούντα δοχεία. Για να διδάξεις έναν άνθρωπο το οτιδήποτε, πρέπει να βρεις τα κλειδιά του. Να ξεκλειδώσεις την ψυχή του και να τον οδηγήσεις απλά πίσω στον εαυτό του.
Θυμάσαι ποιο υπήρξε το κομβικό σημείο της ζωής σου που σε έκανε να πεις «θέλω να γίνω ηθοποιός»;
Μια καλλιτεχνική αφετηρία της ζωής μου θα μπορούσε να θεωρηθεί η ταινία «Όλα τα πρωινά του κόσμου» . Μόλις την είδα είπα στους γονείς μου «θέλω να μάθω μουσική». Το επόμενο πρωί με έγραψαν στο Ωδείο. Κάτι παρόμοιο έγινε και με την ταινία «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών» με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς. Οι αφετηρίες μου είναι πιο πολύ μουσικές και εκπαιδευτικές και δεν έχουν να κάνουν τόσο με το κομμάτι της υποκριτικής. Ακόμα και στις ερασιτεχνικές ομάδες, ξεκίνησα ως μουσικός. Όταν ζητούσαν έναν κιθαρίστα για την παράσταση «Καμίνο Ρεάλ» σε σκηνοθεσία Άσπας Τομπούλη στην κεντρική σκηνή του Εθνικού, μια φίλη μου με προέτρεψε να πάω. Τελικά, έπαιξα και έναν μικρό ρόλο και κάπως έτσι μπήκε το «μικρόβιο».
Για την ερμηνεία σου στην «Κατσαρίδα» το 2006 κέρδισες το Βραβείο Χορν. Τι σημαίνει αυτό το βραβείο για σένα;
Αυτό το βραβείο ήταν μια μεγάλη έκπληξη για μένα, καθώς ουσιαστικά ήταν η πρώτη παράσταση που έπαιξα. Είχα μόλις βγει από το Εθνικό και όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά μου για το βραβείο, σκέφτηκα «σιγά μην το πάρω εγώ». Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου με τον οποίο υπογράφαμε το κείμενο, τη σκηνοθεσία και τη μουσική, ήταν υποψήφιος για δεύτερη φορά ενώ ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος για τρίτη. Τη βραδιά της απονομής καθόμουν στο θέατρο «Χορν» πολύ χαλαρός στην καρέκλα μου, χαιρόμουν με την τιμή της υποψηφιότητας μου και απολάμβανα την τελετή. Όταν ανακοινώθηκε το όνομά μου ως νικητή, βρισκόμουν σε κατάσταση άκρατης ευφορίας και εκπλήξεως. Επιβραβεύτηκε μια προσπάθεια που κάναμε με τον Βασίλη να πούμε τις δικές μας ιστορίες με έναν ροκ τρόπο, αλλά και μια ανάγκη ενός νεανικού θεάτρου να «σκάσει» μετά από κάποια χρόνια, στα οποία έμοιαζε σαν μια βραδυφλεγής βόμβα που περίμενε να εκραγεί.
Τελικά, τι είναι για σένα το θέατρο; Μπορείς να συνοψίσεις τη σκέψη σου σε μια φράση;
Το θέατρο είναι ένα εύφορο αλωνάκι. Ένα ανοικτό πεδίο δυνατοτήτων. Μια Τέχνη που παραμένει ζωντανή, παλλόμενη και φρέσκια επειδή περιέχει το κομμάτι της ανθρώπινης επικοινωνίας και της δημοκρατίας.
«Από την Αντιγόνη στη Μήδεια»
Ερμηνεύουν: Κώστας Γάκης, Μαρία Παπαφωτίου
Πρωτότυπο κείμενο: Κώστας Γάκης
Σκηνοθεσία, Μουσική, Video art: Κώστας Γάκης
Live τραγούδι: Ίρις Κανδρή
Live μουσική: Στέλλα Ζιοπούλου
Συνεργασία στη σκηνοθεσία: Ανθή Φουντά
Επιμέλεια κίνησης: Ευθύμης Χρήστου
Φωτισμοί: Στέλιος Πλασκασοβίτης, Στέφανος Λώλος
Σκηνογραφία: Στέφανος Λώλος
Κοστούμια: Σάλι Αλάραμπι, Κωνσταντίνα Μαρδίκη
Βοηθοί σκηνοθέτη: Βίλλη Κοντονικολάκη, Ισμήνη Πρωίου
INFO
Πρεμιέρα: Παρασκευή 9 Νοεμβρίου στις 21.00 και κάθε Παρασκευή για 8 παραστάσεις
Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ (προπώληση), 15 ευρώ (ταμείο) 12 ευρώ (ΑΜΕΑ, φοιτητικό, μαθητικό)
Διαβάστε: «Από την Αντιγόνη στη Μήδεια» στο θέατρο «Άλφα.Ιδέα» από τις 9 Νοεμβρίου
«ALARMS»
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μπιμπής
Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης
Σκηνικά: Αντώνης Χαλκιάς
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Μουσική: Κώστας Γάκης
Φώτα: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθος Σκηνοθέτη: Ειρήνη Αλεξάκη
Διεύθυνση Παραγωγής: Λευτέρης Πλασκοβίτης
Ερμηνεύουν: Κωνσταντίνος Μπιμπής, Ιωάννα Ασημακοπούλου, Νεφέλη Κουρή, Γιώργος Βουρδαμής
INFO
Πρεμιέρα: Σάββατο 10 Νοεμβρίου στις 21.15
Κάθε Σάββατο στις 21.15 & κάθε Κυριακή στις 19.00 Τιμή εισιτηρίου:
10 ευρώ (προπώληση)
15 ευρώ (ταμείο)
12 ευρώ (ΑΜΕΑ, φοιτητικό, μαθητικό)
Θέατρο «Άλφα.Ιδέα» : Πατησίων 37 & Στουρνάρα – Τηλ: 210 5238742, 210 5221444
Διαβάστε: «ALARMS» από τις 10 Νοεμβρίου στο θέατρο «Άλφα.Ιδέα»
www.alfaidea.gr
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: ΑΜΑΡΥΣΙΑ